Ecclesiasticus 34

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Vana spes et mendax viro insensato, et somnia extollunt imprudentes.	1 Mąż głupi miewa czcze i zwodnicze nadzieje, a marzenia senne uskrzydlają bezrozumnych.
2 Quasi qui apprehendit umbram et persequitur ventum, sic et qui attendit ad visa noctis.	2 Podobny do chwytającego cień i goniącego wiatr jest ten, kto się opiera na marzeniach sennych.
3 Hoc secundum hoc visio somniorum, ante faciem hominis similitudo faciei.	3 Marzenia senne podobne są do obrazów w zwierciadle, naprzeciw oblicza - odbicie oblicza.
4 Ab immundo quid mundabitur? Et a mendace quid verum dicetur?	4 Co można oczyścić rzeczą nieczystą? Z kłamstwa jakaż może wyjść prawda?
5 Divinationes et auguria et somnia vanitas est,	5 Wróżbiarstwo, przepowiednie z lotu ptaków i marzenia senne są bez wartości, jak urojenia, które tworzy serce rodzącej.
6 et, sicut parturientis, cor phantasias patitur. Nisi ab Altissimo fuerit emissa visitatio, ne dederis in illis cor tuum.	6 Poza wypadkiem, gdy Najwyższy przysyła je jako nawiedzenie, nie przykładaj do nich serca!
7 Multos enim errare fecerunt somnia, et exciderunt sperantes in illis.	7 Marzenia senne bardzo wielu w błąd wprowadziły, którzy zawierzywszy im upadli.
8 Sine mendacio consummabitur verbum legis, et sapientia in ore fideli consummatio.	8 Prawo wypełni się bez kłamstwa, a mądrość jest wypełnieniem tego, co mówią usta godne zaufania.
9 Vir, qui peregrinatus est, multa didicit, et, qui multa expertus est, enarrabit scienter.	9 Mąż, który podróżował, zna wiele rzeczy i mądrze przemawiać będzie, kto ma wielkie doświadczenie.
10 Qui non est expertus, pauca recognoscit, qui autem peregrinatus est, multiplicat astutiam.	10 Kto nie ma doświadczenia, wie mało, a ten, kto podróżował, wzbogacił swą roztropność.
11	11 Wiele widziałem w moich podróżach i więcej wiem, niż wypowiedzieć potrafię.
12 Multa vidi errando et plurima verba intellexi;	12 Często byłem w niebezpieczeństwie śmierci i dzięki temu [doświadczeniu] zostałem ocalony.
13 aliquoties usque ad mortem periclitatus sum et horum causa liberatus sum.	13 Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia.
14 Spiritus timentium Dominum vivet, et in respectu illius benedicetur.	14 Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego nadzieją.
15 Spes enim illorum in salvantem illos, et oculi Dei in diligentes se.	15 Szczęśliwa dusza tego, który się boi Pana. Kogóż się on trzyma i któż jest jego podporą?
16 Qui timet Dominum, nihil trepidabit et non pavebit, quoniam ipse est spes eius.	16 Oczy Pana są nad tymi, którzy Go miłują - tarcza potężna i podpora silna, ochrona przed gorącym wichrem i osłona przed żarem południa, zabezpieczenie przed potknięciem się i pomoc w upadku.
17 Timentis Dominum beata est anima eius.	17 Podnosi On duszę i oświeca oczy, daje zdrowie, życie i błogosławieństwo.
18 Ad quem respicit? Et quis est fortitudo eius?	18 Kto przynosi na ofiarę rzecz niesprawiedliwie nabytą, ofiaruje szyderstwo: dary bezbożnych nie są bowiem przyjemne Panu.
19 Oculi Domini super timentes eum: protector potentiae, firmamentum virtutis, tegimen ardoris et umbraculum meridiani,	19 Nie ma upodobania Najwyższy w ofiarach ludzi bezbożnych, a grzechy przebacza nie przez wzgląd na mnóstwo ofiar.
20 custodia offensionis et adiutorium casus, exaltans animam et illuminans oculos, dans sanitatem vitae et benedictionem.	20 Jakby na ofiarę zabijał syna w obecności jego ojca, tak czyni ten, co składa w ofierze [rzecz wziętą] z własności ubogich.
21 Dominus solus sustinentibus se in via veritatis et iustitiae.	21 Nędzny chleb jest życiem biednych, a kto go zabiera, jest zabójcą.
22 Immolantis ex iniquo, oblatio maculata, et non sunt beneplacitae hostiae iniustorum.	22 Zabija bliźniego, kto mu zabiera środki do życia, i krew wylewa, kto pozbawia zapłaty robotnika.
23 Dona iniquorum non probat Altissimus nec respicit in oblationes iniquorum nec in multitudine sacrificiorum eorum propitiabitur peccatis.	23 Jeśli jeden buduje, a drugi rozwala, jakiż pożytek im zostaje, poza trudem?
24 Qui offert sacrificium ex substantia pauperum, quasi qui victimat filium in conspectu patris sui.	24 Jeden się modli, a drugi przeklina: czyjego wołania Pan wysłucha?
25 Panis egentium vita pauperum est; qui defraudat illum, homo sanguinis est.	25 Ten, kto się umył po dotknięciu trupa i znów się go dotknął, z jakiż pożytek odniósł ze swego obmycia?
26 Qui aufert in sudore panem, quasi qui occidit proximum suum;	26 Taki jest człowiek, który pości za swoje grzechy, a wraca i czyni znów to samo. Któż wysłucha jego modlitwy i jakiż pożytek z jego uniżenia?
27 et effundit sanguinem, qui fraudem facit mercennario.
28 Unus aedificans et unus destruens; quid prodest illis nisi labor?
29 Unus orans et unus maledicens; cuius vocem exaudiet Deus?
30 Qui baptizatur a mortuo et iterum tangit eum: quid proficit lavatio illius?
31 Sic homo, qui ieiunat pro peccatis suis, et iterum vadens et eadem faciens. Orationem illius quis exaudiet? Aut quid proficit humiliando se?