Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Siracide 24


font
NOVA VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Laus sapientiae.
Sapientia laudabit animam suam et in Deo honorabitur
et in medio populi sui gloriabitur
1 La sapienza loda se stessa e si vanta in mezzo al suo popolo.
2 et in ecclesia Altissimi aperiet os suum
et in conspectu virtutis illius gloriabitur
2 Apre la bocca nell'assemblea dell'Altissimo e si vanta dinanzi alla sua corte celeste:
3 et in medio populi sui exaltabitur
et in plenitudine sancta admirabitur
3 "Io sono uscita dalla bocca dell'Altissimo, e come vapore ho ricoperto la terra.
4 et in multitudine electorum habebit laudem
et inter benedictos benedicetur dicens:
4 Ho abitato nelle altezze del cielo, avevo il trono in una colonna di nubi.
5 “ Ego ex ore Altissimi prodivi,
primogenita ante omnem creaturam.
5 Io sola ho fatto il giro del cielo e ho passeggiato nel profondo degli abissi.
6 Ego feci in caelis, ut oriretur lumen indeficiens,
et sicut nebula texi omnem terram.
6 Sui flutti del mare e su tutta la terra, in ogni popolo e nazione avevo dominio.
7 Ego in altissimis habitavi,
et thronus meus in columna nubis.
7 Ciò nonostante ho cercato un luogo di quiete, qualcuno, nel cui podere sostare.
8 Gyrum caeli circuivi sola
et in profundum abyssi ambulavi,
8 Allora il Creatore di tutto mi diede un comando, il mio Creatore mi ha dato una sede per riposare e mi ha detto: Metti tenda in Giacobbe, sia in Israele la tua eredità.
9 in fluctibus maris et in omni terra steti
9 Egli mi ha creato nell'inizio, prima del tempo e non verrò meno, per sempre.
10 et in omni populo et in omni gente primatum habui
10 Ho officiato davanti a lui, nella tenda sacra, risiedendo in Sion.
11 et omnium excellentium et humilium corda virtute calcavi.
In his omnibus requiem quaesivi:
cuius in hereditate morabor?
11 Nella città che ama, mi ha fatto posare, il mio potere è ora in Gerusalemme.
12 Tunc praecepit et dixit mihi Creator omnium,
et, qui creavit me, quietem dedit tabernaculo meo
12 Ho messo radici in un popolo glorioso, ho avuto l'eredità nella porzione del Signore.
13 et dixit mihi: “In Iacob inhabita et in Israel hereditare
et in electis meis mitte radices”.
13 Son cresciuta alta come cedro del Libano e come cipresso dei monti dell'Ermon.
14 Ab initio ante saecula creata sum
et usque ad futurum saeculum non desinam.
14 Son cresciuta come una palma d'Engaddi, come un roseto di Gerico, come ulivo che spicca in pianura, mi son fatta alta come platano.
15 Et in tabernaculo sancto coram ipso ministravi,
et sic in Sion firmata sum
et in civitate similiter dilecta requievi,
et in Ierusalem potestas mea.
15 Ho diffuso profumo come cinnamòmo, come balsamo aromatico e come mirra, come gàlbano, ònice e storàce, come vapore d'incenso nel santuario.
16 Et radicavi in populo honorificato
et in parte Domini, in hereditate illius,
et in plenitudine sanctorum detentio mea.
16 Stendo i miei rami come il terebinto, essi sono rami di gloria e di grazia.
17 Quasi cedrus exaltata sum in Libano,
et quasi cupressus in montibus Hermon.
17 Come la vite ho splendidi pampini, i miei fiori portano frutti di gloria e di ricchezza.
18 Quasi palma exaltata sum in Engaddi,
et quasi plantatio rosae in Iericho.
18 Venite a me, o voi che mi desiderate, per saziarvi con i miei frutti.
19 Quasi oliva speciosa in campis,
et quasi platanus exaltata sum iuxta aquam in plateis.
19 Il mio ricordo è più dolce del miele, possedermi val più che favo di miele.
20 Sicut cinnamomum et balsamum aromatizans odorem dedi;
quasi myrrha electa dedi suavitatem odoris.
20 Quanti mi mangiano avranno ancora fame, quanti mi bevono avranno ancora sete.
21 Et quasi storax et galbanus et ungula et gutta,
et quasi libani vapor in tabernaculo.
21 Chi mi segue non sarà svergognato, quanti si occupano di me non peccheranno".
22 Ego quasi terebinthus extendi ramos meos,
et rami mei rami honoris et gratiae.
22 Tutto ciò è il libro dell'alleanza del Dio altissimo, la legge che ci ha comandato Mosè e forma l'eredità delle adunanze di Giacobbe.
23 Ego quasi vitis germinavi gratiam,
et flores mei fructus honoris et honestatis.
23 Essa trabocca di sapienza come il Pison e come il Tigri nei giorni delle primizie,
24 Ego mater pulchrae dilectionis et timoris
et agnitionis et sanctae spei.
24 effonde intelligenza come l'Eufrate e come il Giordano nei giorni di raccolto.
25 In me gratia omnis viae et veritatis,
in me omnis spes vitae et virtutis.
25 Come luce irradia la dottrina, come il Ghicon nei giorni di vendemmia.
26 Transite ad me, omnes, qui concupiscitis me,
et a generationibus meis implemini.
26 Il primo uomo non ha finito di conoscerla, né l'ultimo la potrà investigare.
27 Doctrina enim mea super mel dulcis, et hereditas mea super mel et favum;
27 Perché i suoi pensieri sono più vasti del mare e il suo consiglio più grande dell'abisso.
28 memoria mea in generationes saeculorum.
28 E io, come un condotto che parte dal fiume e come un canale che giunge nel giardino,
29 Qui edunt me, adhuc esurient;
et, qui bibunt me, adhuc sitient.
29 mi son detto: "Irrigherò il mio orto, innaffierò la mia aiuola"; ed ecco che il condotto è diventato un fiume e il fiume si è mutato in mare.
30 Qui audit me, non confundetur;
et, qui operantur in me, non peccabunt:
30 Farò brillare la dottrina come l'aurora, la farò splendere in plaghe lontane.
31 qui elucidant me, vitam aeternam habebunt ”.
31 Effonderò l'insegnamento come profezia, lo trasmetterò alle generazioni future.
32 Haec omnia liber testamenti Altissimi,
32 Vedete che non ho faticato solo per me, ma per tutti quelli che la cercano.
33 lex, quam mandavit nobis Moyses,
hereditas domui Iacob.
34 Posuit David puero suo excitare regem ex ipso fortissimum,
et in throno honoris sedentem in sempiternum.
35 Lex, quae implet quasi Phison sapientiam
et sicut Tigris in diebus novorum,
36 quae adimplet quasi Euphrates sensum
et quasi Iordanis in tempore messis,
37 quae redundavit disciplina sicut Nilus
et assistens quasi Geon in die vindemiae.
38 Non perfecit primus scire ipsam,
sic nec ultimus investigavit eam.
39 Super mare enim abundavit cogitatio eius,
et consilium illius super abyssum magnam.
40 Ego sapientia effudi flumina,
41 ego quasi trames aquae immensae de fluvio
et sicut aquaeductus exivi in paradisum.
42 Dixi: “ Rigabo hortum meum plantationum
et inebriabo prati mei fructum ”.
43 Et ecce factus est mihi trames in fluvium,
et fluvius meus appropinquavit ad mare.
44 Quoniam doctrinam quasi antelucanum illuminabo
et enarrabo illam usque ad longinquum.
45 Penetrabo omnes inferiores partes terrae
et inspiciam omnes dormientes
et illuminabo omnes sperantes in Domino;
46 adhuc doctrinam quasi prophetiam effundam
et relinquam illam in generationes saeculorum
et non desinam in progenies illorum usque in aevum sanctum.
47 Videte quoniam non soli mihi laboravi,
sed omnibus exquirentibus illam.