Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Siracide 24


font
NOVA VULGATAEINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 Laus sapientiae.
Sapientia laudabit animam suam et in Deo honorabitur
et in medio populi sui gloriabitur
1 Die Weisheit lobt sich selbst,
sie rühmt sich bei ihrem Volk.
2 et in ecclesia Altissimi aperiet os suum
et in conspectu virtutis illius gloriabitur
2 Sie öffnet ihren Mund in der Versammlung Gottes
und rühmt sich vor seinen Scharen:
3 et in medio populi sui exaltabitur
et in plenitudine sancta admirabitur
3 Ich ging aus dem Mund des Höchsten hervor
und wie Nebel umhüllte ich die Erde.
4 et in multitudine electorum habebit laudem
et inter benedictos benedicetur dicens:
4 Ich wohnte in den Höhen,
auf einer Wolkensäule stand mein Thron.
5 “ Ego ex ore Altissimi prodivi,
primogenita ante omnem creaturam.
5 Den Kreis des Himmels umschritt ich allein,
in der Tiefe des Abgrunds ging ich umher.
6 Ego feci in caelis, ut oriretur lumen indeficiens,
et sicut nebula texi omnem terram.
6 Über die Fluten des Meeres und über alles Land,
über alle Völker und Nationen hatte ich Macht.
7 Ego in altissimis habitavi,
et thronus meus in columna nubis.
7 Bei ihnen allen suchte ich einen Ort der Ruhe,
ein Volk, in dessen Land ich wohnen könnte.
8 Gyrum caeli circuivi sola
et in profundum abyssi ambulavi,
8 Da gab der Schöpfer des Alls mir Befehl;
er, der mich schuf, wusste für mein Zelt eine Ruhestätte. Er sprach: In Jakob sollst du wohnen,
in Israel sollst du deinen Erbbesitz haben.
9 in fluctibus maris et in omni terra steti
9 Vor der Zeit, am Anfang, hat er mich erschaffen
und bis in Ewigkeit vergehe ich nicht.
10 et in omni populo et in omni gente primatum habui
10 Ich tat vor ihm Dienst im heiligen Zelt
und wurde dann auf dem Zion eingesetzt.
11 et omnium excellentium et humilium corda virtute calcavi.
In his omnibus requiem quaesivi:
cuius in hereditate morabor?
11 In der Stadt, die er ebenso liebt wie mich, fand ich Ruhe,
Jerusalem wurde mein Machtbereich.
12 Tunc praecepit et dixit mihi Creator omnium,
et, qui creavit me, quietem dedit tabernaculo meo
12 Ich fasste Wurzel bei einem ruhmreichen Volk,
im Eigentum des Herrn, in seinem Erbbesitz.
13 et dixit mihi: “In Iacob inhabita et in Israel hereditare
et in electis meis mitte radices”.
13 Wie eine Zeder auf dem Libanon wuchs ich empor,
wie ein wilder Ölbaum auf dem Hermongebirge.
14 Ab initio ante saecula creata sum
et usque ad futurum saeculum non desinam.
14 Wie eine Palme in En-Gedi wuchs ich empor,
wie Oleandersträucher in Jericho, wie ein prächtiger Ölbaum in der Schefela,
wie eine Platane am Wasser wuchs ich empor.
15 Et in tabernaculo sancto coram ipso ministravi,
et sic in Sion firmata sum
et in civitate similiter dilecta requievi,
et in Ierusalem potestas mea.
15 Wie Zimt und duftendes Gewürzrohr,
wie beste Myrrhe strömte ich Wohlgeruch aus, wie Galbanum, Onyx und Stakte,
wie Weihrauchwolken im heiligen Zelt.
16 Et radicavi in populo honorificato
et in parte Domini, in hereditate illius,
et in plenitudine sanctorum detentio mea.
16 Ich breitete wie eine Terebinthe meine Zweige aus
und meine Zweige waren voll Pracht und Anmut.
17 Quasi cedrus exaltata sum in Libano,
et quasi cupressus in montibus Hermon.
17 Wie ein Weinstock trieb ich schöne Ranken,
meine Blüten wurden zu prächtiger und reicher Frucht.
18 Quasi palma exaltata sum in Engaddi,
et quasi plantatio rosae in Iericho.
18 []
19 Quasi oliva speciosa in campis,
et quasi platanus exaltata sum iuxta aquam in plateis.
19 Kommt zu mir, die ihr mich begehrt,
sättigt euch an meinen Früchten!
20 Sicut cinnamomum et balsamum aromatizans odorem dedi;
quasi myrrha electa dedi suavitatem odoris.
20 An mich zu denken ist süßer als Honig,
mich zu besitzen ist besser als Wabenhonig.
[Mein Andenken reicht bis zu den fernsten Generationen.]
21 Et quasi storax et galbanus et ungula et gutta,
et quasi libani vapor in tabernaculo.
21 Wer mich genießt, den hungert noch,
wer mich trinkt, den dürstet noch.
22 Ego quasi terebinthus extendi ramos meos,
et rami mei rami honoris et gratiae.
22 Wer auf mich hört, wird nicht zuschanden,
wer mir dient, fällt nicht in Sünde.
[Wer mich ans Licht hebt, hat ewiges Leben.]
23 Ego quasi vitis germinavi gratiam,
et flores mei fructus honoris et honestatis.
23 Dies alles ist das Bundesbuch des höchsten Gottes,
das Gesetz, das Mose uns vorschrieb als Erbe für die Gemeinde Jakobs.
24 Ego mater pulchrae dilectionis et timoris
et agnitionis et sanctae spei.
24 []
25 In me gratia omnis viae et veritatis,
in me omnis spes vitae et virtutis.
25 Es ist voll von Weisheit, wie der Pischonfluss (voll Wasser ist),
wie der Tigris in den Tagen der ersten Ähren;
26 Transite ad me, omnes, qui concupiscitis me,
et a generationibus meis implemini.
26 es strömt über von Einsicht,
ähnlich der Flut des Eufrat,
ähnlich dem Jordan in den Tagen der Ernte;
27 Doctrina enim mea super mel dulcis, et hereditas mea super mel et favum;
27 es fließt von Belehrung über, ähnlich dem Nil,
ähnlich dem Gihon in den Tagen der Weinlese.
28 memoria mea in generationes saeculorum.
28 Wer als Erster es erforschte, kam nicht ans Ende,
ebenso wenig ergründet es der Letzte.
29 Qui edunt me, adhuc esurient;
et, qui bibunt me, adhuc sitient.
29 Übervoll wie das Meer ist sein Sinn,
sein Rat ist tiefer als der Ozean.
30 Qui audit me, non confundetur;
et, qui operantur in me, non peccabunt:
30 Ich selbst war wie ein Bewässerungsgraben,
wie ein Kanal, der hinabfließt zum Garten.
31 qui elucidant me, vitam aeternam habebunt ”.
31 Ich dachte: Ich will meinen Garten tränken,
meine Beete bewässern. Da wurde mir der Kanal zum Strom
und mein Strom wurde zum Meer.
32 Haec omnia liber testamenti Altissimi,
32 So strahle ich weiterhin Belehrung aus wie die Morgenröte,
ich lasse sie leuchten bis in die Ferne.
33 lex, quam mandavit nobis Moyses,
hereditas domui Iacob.
33 Weiterhin gieße ich Lehre aus wie Prophetenworte
und hinterlasse sie den fernsten Generationen.
34 Posuit David puero suo excitare regem ex ipso fortissimum,
et in throno honoris sedentem in sempiternum.
34 Seht, nicht allein für mich habe ich mich geplagt,
sondern für alle, die Weisheit suchen.
35 Lex, quae implet quasi Phison sapientiam
et sicut Tigris in diebus novorum,
36 quae adimplet quasi Euphrates sensum
et quasi Iordanis in tempore messis,
37 quae redundavit disciplina sicut Nilus
et assistens quasi Geon in die vindemiae.
38 Non perfecit primus scire ipsam,
sic nec ultimus investigavit eam.
39 Super mare enim abundavit cogitatio eius,
et consilium illius super abyssum magnam.
40 Ego sapientia effudi flumina,
41 ego quasi trames aquae immensae de fluvio
et sicut aquaeductus exivi in paradisum.
42 Dixi: “ Rigabo hortum meum plantationum
et inebriabo prati mei fructum ”.
43 Et ecce factus est mihi trames in fluvium,
et fluvius meus appropinquavit ad mare.
44 Quoniam doctrinam quasi antelucanum illuminabo
et enarrabo illam usque ad longinquum.
45 Penetrabo omnes inferiores partes terrae
et inspiciam omnes dormientes
et illuminabo omnes sperantes in Domino;
46 adhuc doctrinam quasi prophetiam effundam
et relinquam illam in generationes saeculorum
et non desinam in progenies illorum usque in aevum sanctum.
47 Videte quoniam non soli mihi laboravi,
sed omnibus exquirentibus illam.