Siracide 24

NOVA VULGATA	LXX
1 Laus sapientiae. Sapientia laudabit animam suam et in Deo honorabitur et in medio populi sui gloriabitur	1 η σοφια αινεσει ψυχην αυτης και εν μεσω λαου αυτης καυχησεται
2 et in ecclesia Altissimi aperiet os suum et in conspectu virtutis illius gloriabitur	2 εν εκκλησια υψιστου στομα αυτης ανοιξει και εναντι δυναμεως αυτου καυχησεται
3 et in medio populi sui exaltabitur et in plenitudine sancta admirabitur	3 εγω απο στοματος υψιστου εξηλθον και ως ομιχλη κατεκαλυψα γην
4 et in multitudine electorum habebit laudem et inter benedictos benedicetur dicens:	4 εγω εν υψηλοις κατεσκηνωσα και ο θρονος μου εν στυλω νεφελης
5 “ Ego ex ore Altissimi prodivi, primogenita ante omnem creaturam.	5 γυρον ουρανου εκυκλωσα μονη και εν βαθει αβυσσων περιεπατησα
6 Ego feci in caelis, ut oriretur lumen indeficiens, et sicut nebula texi omnem terram.	6 εν κυμασιν θαλασσης και εν παση τη γη και εν παντι λαω και εθνει εκτησαμην
7 Ego in altissimis habitavi, et thronus meus in columna nubis.	7 μετα τουτων παντων αναπαυσιν εζητησα και εν κληρονομια τινος αυλισθησομαι
8 Gyrum caeli circuivi sola et in profundum abyssi ambulavi,	8 τοτε ενετειλατο μοι ο κτιστης απαντων και ο κτισας με κατεπαυσεν την σκηνην μου και ειπεν εν ιακωβ κατασκηνωσον και εν ισραηλ κατακληρονομηθητι
9 in fluctibus maris et in omni terra steti	9 προ του αιωνος απ' αρχης εκτισεν με και εως αιωνος ου μη εκλιπω
10 et in omni populo et in omni gente primatum habui	10 εν σκηνη αγια ενωπιον αυτου ελειτουργησα και ουτως εν σιων εστηριχθην
11 et omnium excellentium et humilium corda virtute calcavi. In his omnibus requiem quaesivi: cuius in hereditate morabor?	11 εν πολει ηγαπημενη ομοιως με κατεπαυσεν και εν ιερουσαλημ η εξουσια μου
12 Tunc praecepit et dixit mihi Creator omnium, et, qui creavit me, quietem dedit tabernaculo meo	12 και ερριζωσα εν λαω δεδοξασμενω εν μεριδι κυριου κληρονομιας αυτου
13 et dixit mihi: “In Iacob inhabita et in Israel hereditare et in electis meis mitte radices”.	13 ως κεδρος ανυψωθην εν τω λιβανω και ως κυπαρισσος εν ορεσιν αερμων
14 Ab initio ante saecula creata sum et usque ad futurum saeculum non desinam.	14 ως φοινιξ ανυψωθην εν αιγγαδοις και ως φυτα ροδου εν ιεριχω ως ελαια ευπρεπης εν πεδιω και ανυψωθην ως πλατανος
15 Et in tabernaculo sancto coram ipso ministravi, et sic in Sion firmata sum et in civitate similiter dilecta requievi, et in Ierusalem potestas mea.	15 ως κινναμωμον και ασπαλαθος αρωματων δεδωκα οσμην και ως σμυρνα εκλεκτη διεδωκα ευωδιαν ως χαλβανη και ονυξ και στακτη και ως λιβανου ατμις εν σκηνη
16 Et radicavi in populo honorificato et in parte Domini, in hereditate illius, et in plenitudine sanctorum detentio mea.	16 εγω ως τερεμινθος εξετεινα κλαδους μου και οι κλαδοι μου κλαδοι δοξης και χαριτος
17 Quasi cedrus exaltata sum in Libano, et quasi cupressus in montibus Hermon.	17 εγω ως αμπελος εβλαστησα χαριν και τα ανθη μου καρπος δοξης και πλουτου
18 Quasi palma exaltata sum in Engaddi, et quasi plantatio rosae in Iericho.	18 -
19 Quasi oliva speciosa in campis, et quasi platanus exaltata sum iuxta aquam in plateis.	19 προσελθετε προς με οι επιθυμουντες μου και απο των γενηματων μου εμπλησθητε
20 Sicut cinnamomum et balsamum aromatizans odorem dedi; quasi myrrha electa dedi suavitatem odoris.	20 το γαρ μνημοσυνον μου υπερ το μελι γλυκυ και η κληρονομια μου υπερ μελιτος κηριον
21 Et quasi storax et galbanus et ungula et gutta, et quasi libani vapor in tabernaculo.	21 οι εσθιοντες με ετι πεινασουσιν και οι πινοντες με ετι διψησουσιν
22 Ego quasi terebinthus extendi ramos meos, et rami mei rami honoris et gratiae.	22 ο υπακουων μου ουκ αισχυνθησεται και οι εργαζομενοι εν εμοι ουχ αμαρτησουσιν
23 Ego quasi vitis germinavi gratiam, et flores mei fructus honoris et honestatis.	23 ταυτα παντα βιβλος διαθηκης θεου υψιστου νομον ον ενετειλατο ημιν μωυσης κληρονομιαν συναγωγαις ιακωβ
24 Ego mater pulchrae dilectionis et timoris et agnitionis et sanctae spei.	24 -
25 In me gratia omnis viae et veritatis, in me omnis spes vitae et virtutis.	25 ο πιμπλων ως φισων σοφιαν και ως τιγρις εν ημεραις νεων
26 Transite ad me, omnes, qui concupiscitis me, et a generationibus meis implemini.	26 ο αναπληρων ως ευφρατης συνεσιν και ως ιορδανης εν ημεραις θερισμου
27 Doctrina enim mea super mel dulcis, et hereditas mea super mel et favum;	27 ο εκφαινων ως φως παιδειαν ως γηων εν ημεραις τρυγητου
28 memoria mea in generationes saeculorum.	28 ου συνετελεσεν ο πρωτος γνωναι αυτην και ουτως ο εσχατος ουκ εξιχνιασεν αυτην
29 Qui edunt me, adhuc esurient; et, qui bibunt me, adhuc sitient.	29 απο γαρ θαλασσης επληθυνθη διανοημα αυτης και η βουλη αυτης απο αβυσσου μεγαλης
30 Qui audit me, non confundetur; et, qui operantur in me, non peccabunt:	30 καγω ως διωρυξ απο ποταμου και ως υδραγωγος εξηλθον εις παραδεισον
31 qui elucidant me, vitam aeternam habebunt ”.	31 ειπα ποτιω μου τον κηπον και μεθυσω μου την πρασιαν και ιδου εγενετο μοι η διωρυξ εις ποταμον και ο ποταμος μου εγενετο εις θαλασσαν
32 Haec omnia liber testamenti Altissimi,	32 ετι παιδειαν ως ορθρον φωτιω και εκφανω αυτα εως εις μακραν
33 lex, quam mandavit nobis Moyses, hereditas domui Iacob.	33 ετι διδασκαλιαν ως προφητειαν εκχεω και καταλειψω αυτην εις γενεας αιωνων
34 Posuit David puero suo excitare regem ex ipso fortissimum, et in throno honoris sedentem in sempiternum.	34 ιδετε οτι ουκ εμοι μονω εκοπιασα αλλ' απασιν τοις εκζητουσιν αυτην
35 Lex, quae implet quasi Phison sapientiam et sicut Tigris in diebus novorum,
36 quae adimplet quasi Euphrates sensum et quasi Iordanis in tempore messis,
37 quae redundavit disciplina sicut Nilus et assistens quasi Geon in die vindemiae.
38 Non perfecit primus scire ipsam, sic nec ultimus investigavit eam.
39 Super mare enim abundavit cogitatio eius, et consilium illius super abyssum magnam.
40 Ego sapientia effudi flumina,
41 ego quasi trames aquae immensae de fluvio et sicut aquaeductus exivi in paradisum.
42 Dixi: “ Rigabo hortum meum plantationum et inebriabo prati mei fructum ”.
43 Et ecce factus est mihi trames in fluvium, et fluvius meus appropinquavit ad mare.
44 Quoniam doctrinam quasi antelucanum illuminabo et enarrabo illam usque ad longinquum.
45 Penetrabo omnes inferiores partes terrae et inspiciam omnes dormientes et illuminabo omnes sperantes in Domino;
46 adhuc doctrinam quasi prophetiam effundam et relinquam illam in generationes saeculorum et non desinam in progenies illorum usque in aevum sanctum.
47 Videte quoniam non soli mihi laboravi, sed omnibus exquirentibus illam.