Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Siracide 16


font
NOVA VULGATASAGRADA BIBLIA
1 Ne iucunderis in filiis impiis; si multiplicentur, non oblecteris superipsos,
si non est timor Dei cum illis.
1 Não te regozijes de ter muitos filhos se são maus, nem ponhas neles a tua alegria, se não tiverem o temor de Deus.
2 Non credas vitae illorum
et ne respexeris in labores eorum.
2 Não confies na sua vida, nem voltes os teus olhares para os seus trabalhos;
3 Melior est enim unus timens Deum
quam mille filii impii;
3 pois um único filho temente a Deus vale mais do que mil filhos ímpios.
4 et potius est mori sine filiis
quam relinquere filios impios.
4 Há mais vantagens em morrer sem filhos, que em deixar após si filhos ímpios.
5 Ab uno sensato inhabitabitur patria,
tribus autem impiorum deseretur.
5 Um único homem sensato fará povoar a pátria, enquanto que um país de maus tornar-se-á deserto.
6 Multa talia vidit oculus meus,
et fortiora horum audivit auris mea.
6 Vi com meus olhos inúmeros exemplos, e meus ouvidos ouviram alguns ainda mais graves.
7 In synagoga peccantium exardebit ignis,
et in gente incredibili exardescet ira.
7 O fogo acender-se-á na assembléia do maus, e a cólera se inflamará sobre um povo incrédulo.
8 Non exoraverunt eum antiqui gigantes,
qui rebelles fuerunt confidentes suae virtuti.
8 Os gigantes não imploraram o perdão de seus pecados, e foram destruídos, apesar de terem confiados na própria força.
9 Et non pepercit accolis Lot
et exsecratus est eos prae superbia verbi illorum;
9 Deus não poupou a terra onde residia Lot, mas abominou os seus habitantes por causa de sua insolência.
10 non misertus est gentis anathematis,
qui depulsi sunt in peccatis suis.
10 Não teve pena deles, exterminou a nação inteira, que se engrandecia com o orgulho, apesar de seus pecados.
11 Et sicut sescenta milia peditum,
qui congregati sunt in duritia cordis sui;
et, si unus fuisset cervicatus,
mirum si fuisset immunis:
11 Assim aconteceu com os seiscentos mil homens vivos que se haviam reunido na dureza de coração; ainda que um único se tivesse mostrado obstinado, seria para admirar que não tivesse sido castigado,
12 misericordia enim et ira est cum illo,
sustinens, exorabilis et effundens iram.
12 pois misericórdia e ira estão sempre em Deus, grandemente misericordioso, porém capaz de cólera.
13 ecundum multam misericordiam suam, sic et correptio illius:
hominem secundum opera sua iudicat.
13 Os seus castigos igualam sua misericórdia; ele julga o homem conforme as suas obras.
14 Non effugiet in rapina peccator,
et non irrita erit sustinentia iusti.
14 O pecador não escapará em suas rapinas, e não será postergada a espera daquele que exerce a misericórdia;
15 Omni misericordiae erit merces:
unusquisque secundum meritum operum suorum inveniet coram se
et secundum intellectum peregrinationis ipsius.
Dominus induravit cor pharaonis, ne agnosceret illum,
ut opera sua innotescerent sub caelo.
Misericordia eius apparuit omnibus creaturis eius,
lucem suam et tenebras dispertiit filiis hominum.
15 toda a misericórdia colocará cada um em seu lugar, conforme o mérito de suas obras e a sabedoria de seu comportamento.
16 Non dicas: “ A Deo abscondar!
Et, ex summo quis mei memorabitur?
16 Não digas: Furtar-me-ei aos olhos de Deus; quem se lembrará de mim no alto do céu?
17 In populo magno non agnoscar;
quae est enim anima mea in tam immensa creatura? ”.
17 Não serei reconhecido no meio da multidão; quem sou eu no meio de uma tal multidão de criaturas?
18 Ecce caelum et caeli caelorum,
abyssus et universa terra et quae in eis sunt,
in visitatione illius commovebuntur;
18 Eis que o céu e o céu dos céus, o abismo, a terra inteira e tudo o que encerram se abalarão quando ele aparecer.
19 montes simul et colles et fundamenta terrae,
cum conspexerit illa Deus, tremore concutientur.
19 As montanhas, as colinas e os alicerces da terra tremerão de pavor quando Deus os olhar.
20 Et in omnibus his non apponet cor,
etenim omne cor intellegitur ab illo.
20 No meio de tudo isso, o coração do homem é insensato; Deus, porém, conhece todos os corações.
21 Et vias illius quis intellegit
et procellam, quam nec oculus videbit hominis?
21 Quem é aquele que compreende os caminhos (de Deus), e a tempestade que escapa aos olhos do homem?
22 Nam plurima illius opera sunt in absconsis,
et opera iustitiae eius quis enuntiabit, aut quis sustinebit?
Longe enim est decretum,
et interrogatio omnium in consummatione est.
22 Com efeito a maior parte de suas obras está oculta; quem anunciará, quem poderá suportar os efeitos de sua justiça? Pois as sentenças (divinas) estão longe do pensamento de muitos, e o exame geral só se realizará no último dia.
23 Qui minoratur corde, cogitat ista,
et vir imprudens et errans cogitat stulta.
23 O homem de coração mesquinho só pensa em vaidades; o imprudente e extraviado só se ocupa de loucuras.
24 Audi me, fili, et disce prudentiam sensus,
24 Meu filho, ouve-me, adquire uma instrução sadia, torna o teu coração atento às minhas palavras.
25 et dicam in aequitate disciplinam
et scrutabor enarrare sapientiam;
et in verbis meis attende in corde tuo.
Edico in aequitate spiritus virtutes,
quas posuit Deus in opera sua ab initio,
et in veritate enuntio scientiam eius.
25 Dar-te-ei um ensino muito exato, vou tentar explicar-te o que é a sabedoria; torna o teu coração atento às minhas palavras, pois vou descrever-te com exatidão as maravilhas que Deus, desde o início, fez brilhar nas suas obras, e vou expor, com toda a veracidade, o conhecimento de Deus.
26 Quando creavit Deus opera sua ab initio
et ab institutione ipsorum distinxit partes illorum,
26 Por decreto de Deus suas obras existem desde o começo; desde a criação distinguiu-as em partes. Colocou as principais em suas épocas,
27 ornavit in aeternum opera illorum
et dominatum eorum in generationibus suis.
Nec esurierunt nec laboraverunt
et non destiterunt ab operibus suis.
27 adornou-as para sempre; elas não sentiram necessidade nem fadiga, e nunca interromperam o seu trabalho.
28 Unusquisque proximum sibi non angustiavit,
28 Nunca nenhuma delas embaraçou a vizinha.
29 et usque in aeternum non erunt incredibiles verbo illius.
29 Não sejas incrédulo à palavra do Senhor.
30 Post haec Deus in terram respexit
et complevit illam bonis suis;
30 Depois disto, olhou Deus para a terra, e encheu-a de benefícios.
31 anima omnis vitalis cooperuit faciem ipsius,
et in ipsam iterum reversio illorum.
31 É o que revela sobre a terra a alma de todo ser vivo, e é ao seu seio que todos eles voltam.