Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Siracide 16


font
NOVA VULGATABIBBIA RICCIOTTI
1 Ne iucunderis in filiis impiis; si multiplicentur, non oblecteris superipsos,
si non est timor Dei cum illis.
1 - Non ti rallegrare di figliuoli empi, se si moltiplicano, e non t'allietar di lor, se il timor di Dio non è in essi.
2 Non credas vitae illorum
et ne respexeris in labores eorum.
2 Non confidar nella loro vita, e non fare assegnamento sulle loro fatiche.
3 Melior est enim unus timens Deum
quam mille filii impii;
3 È meglio invero un sol figliuolo timorato di Dio che mille empi,
4 et potius est mori sine filiis
quam relinquere filios impios.
4 e [più] vantaggioso morir senza figli, che lasciarne degli empi.
5 Ab uno sensato inhabitabitur patria,
tribus autem impiorum deseretur.
5 Un saggio basterà a popolare un paese; la tribù [invece] degli empi sarà sterminata.
6 Multa talia vidit oculus meus,
et fortiora horum audivit auris mea.
6 Molte di tali cose io vidi co' miei occhi, e cose ancor più gravi udì il mio orecchio.
7 In synagoga peccantium exardebit ignis,
et in gente incredibili exardescet ira.
7 In una riunione di peccatori avvampò il fuoco, e contro una razza ribelle divampò l'ira.
8 Non exoraverunt eum antiqui gigantes,
qui rebelles fuerunt confidentes suae virtuti.
8 Non impetraron [perdono] per i propri peccati gli antichi giganti, che, fidando nella propria forza, s'eran ribellati.
9 Et non pepercit accolis Lot
et exsecratus est eos prae superbia verbi illorum;
9 E non perdonò [Iddio] agli ospiti di Lot, e gli abominò per l'insolenza delle loro parole.
10 non misertus est gentis anathematis,
qui depulsi sunt in peccatis suis.
10 Non ebbe pietà di loro e sterminò tutto il popolo, che imbaldanziva ne' suoi peccati.
11 Et sicut sescenta milia peditum,
qui congregati sunt in duritia cordis sui;
et, si unus fuisset cervicatus,
mirum si fuisset immunis:
11 E cosi [fu dei] seicentomila uomini a piedi, che s'eran collegati nella durezza del loro cuore. Or se un solo fosse testardo [e ribelle], sarebbe meraviglia che quel solo rimanesse impunito!
12 misericordia enim et ira est cum illo,
sustinens, exorabilis et effundens iram.
12 La misericordia e lo sdegno sono in lui: è potente nel perdono ed effonde l'ira.
13 ecundum multam misericordiam suam, sic et correptio illius:
hominem secundum opera sua iudicat.
13 Com'è [immensa] la sua misericordia, cosi il suo castigo: giudica l'uomo secondo le sue opere.
14 Non effugiet in rapina peccator,
et non irrita erit sustinentia iusti.
14 Non sfuggirà con le [sue] rapine il peccatore, e non sarà ritardata l'aspettazione di chi usa misericordia.
15 Omni misericordiae erit merces:
unusquisque secundum meritum operum suorum inveniet coram se
et secundum intellectum peregrinationis ipsius.
Dominus induravit cor pharaonis, ne agnosceret illum,
ut opera sua innotescerent sub caelo.
Misericordia eius apparuit omnibus creaturis eius,
lucem suam et tenebras dispertiit filiis hominum.
15 Ogni misericordia darà posto a ciuscuno, secondo il merito delle sue opere, e secondo la saggezza del suo pellegrinaggio.
16 Non dicas: “ A Deo abscondar!
Et, ex summo quis mei memorabitur?
16 Non dire: «Mi nasconderò a Dio, e di lassù chi si ricorderà di me?
17 In populo magno non agnoscar;
quae est enim anima mea in tam immensa creatura? ”.
17 Nella gran turba non sarò riconosciuto: che cos'è Infatti l'anima mia nell'immensità del creato? ».
18 Ecce caelum et caeli caelorum,
abyssus et universa terra et quae in eis sunt,
in visitatione illius commovebuntur;
18 Ecco! il cielo e i cieli de' cieli, l'oceano e la terra tutta e quant'è in essi traballano ad uno sguardo di lui.
19 montes simul et colles et fundamenta terrae,
cum conspexerit illa Deus, tremore concutientur.
19 I monti, insieme, e i colli e le fondamenta della terra son scossi da tremore, quando Dio il guarda.
20 Et in omnibus his non apponet cor,
etenim omne cor intellegitur ab illo.
20 E su tutte queste cose non riflette il cuore degli [uomini], ma ogni cuore è conosciuto do Lui!
21 Et vias illius quis intellegit
et procellam, quam nec oculus videbit hominis?
21 e le vie di lui chi le indaga? Sfugge la procella all'occhio dell'uomo,
22 Nam plurima illius opera sunt in absconsis,
et opera iustitiae eius quis enuntiabit, aut quis sustinebit?
Longe enim est decretum,
et interrogatio omnium in consummatione est.
22 e la più parte delle opere di lui rimnngon nascoste. «I fatti della sua giustizia chi può annunziarli? o chi aspettarli? » Chè lungi da[l pensiero di] parecchi è il patto [divino], e l'esame di tutti s'ha alla flne de' secoli.
23 Qui minoratur corde, cogitat ista,
et vir imprudens et errans cogitat stulta.
23 Chi è scemo di cuore pensa vanità [siffatte], e l'uomo insensato e illuso pensa stoltezze.
24 Audi me, fili, et disce prudentiam sensus,
24 Ascoltami, o figliuolo, e impara le dottrine del sapere, e sta' attento in cuor tuo alle mie parole.
25 et dicam in aequitate disciplinam
et scrutabor enarrare sapientiam;
et in verbis meis attende in corde tuo.
Edico in aequitate spiritus virtutes,
quas posuit Deus in opera sua ab initio,
et in veritate enuntio scientiam eius.
25 E ti manifesterò ben ponderata dottrina; scruterò la sapienza per esporla, e tu sta' attento in cuor tuo alle mie parole: e con rettitudine di spirito dirò le meraviglie, che Dio fln da principio ha sparso nelle opere sue, e annunzierò con esattezza la scienza di lui.
26 Quando creavit Deus opera sua ab initio
et ab institutione ipsorum distinxit partes illorum,
26 Per decreto di Dio [sussistono] le sue opere fln da principio, e fln dalla creazione loro ne separò le parli. I loro domini! [stabilì] per [tutte] le generazioni,
27 ornavit in aeternum opera illorum
et dominatum eorum in generationibus suis.
Nec esurierunt nec laboraverunt
et non destiterunt ab operibus suis.
27 e ne regolò le operazioni in perpetuo. Non han fame nè si stancano, e non cessan dal loro operare.
28 Unusquisque proximum sibi non angustiavit,
28 Nessuno dà impaccio al suo vicino: giammai
29 et usque in aeternum non erunt incredibiles verbo illius.
29 non si ribellano alla sua parola.
30 Post haec Deus in terram respexit
et complevit illam bonis suis;
30 Dopo ciò il Signore volse lo sguardo alla terra, e la riempì de' suoi beni.
31 anima omnis vitalis cooperuit faciem ipsius,
et in ipsam iterum reversio illorum.
31 Ogni sorta d'animali viventi ricoprì la sua faccia, e nel suo seno fanno essi ritorno.