Proverbi 26

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Quomodo nix in aestate et pluvia in messe, sic indecens est stulto gloria.	1 Καθως η χιων εν τω θερει και καθως η βροχη εν τω θερισμω, ουτως εις τον αφρονα η τιμη δεν αρμοζει.
2 Sicut avis ad alia transvolans et hirundo volitans, sic maledictum frustra prolatum non superveniet.	2 Ως περιφερεται το στρουθιον, ως περιπετα η χελιδων, ουτως η αδικος καταρα δεν θελει επιφθασει.
3 Flagellum equo et camus asino et virga dorso stultorum.	3 Μαστιξ δια τον ιππον, κημος δια τον ονον, και ραβδος δια την ραχιν των αφρονων.
4 Ne respondeas stulto iuxta stultitiam suam, ne tu quoque efficiaris ei similis;	4 Μη αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη γεινης και συ ομοιος αυτου.
5 responde stulto iuxta stultitiam suam, ne sibi sapiens esse videatur.	5 Αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη ηναι σοφος εις τους οφθαλμους αυτου.
6 Amputat sibi pedes et iniuriam bibit, qui mittit verba per manum stulti.	6 Οστις αποστελλει μηνυμα δια χειρος του αφρονος, αποκοπτει τους ποδας αυτου και πινει ζημιαν.
7 Quomodo molles claudo tibiae, sic in ore stultorum parabola.	7 Ως τα σκελη του χωλου κρεμονται ανωφελη, ουτως ειναι και παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.
8 Sicut qui celat lapidem in acervo, ita qui tribuit insipienti honorem.	8 Ως ο δεσμευων λιθον εις σφενδονην, ουτως ειναι οστις διδει τιμην εις τον αφρονα.
9 Spina crescens in manu temulenti, sic parabola in ore stultorum.	9 Ως η ακανθα ωθουμενη εις την χειρα του μεθυσου, ουτως ειναι η παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.
10 Sagittarius, qui conicit ad omnia, ita qui stultum conducit et qui vagos conducit.	10 Ο δυναστης μιαινει τα παντα και μισθονει τους αφρονας, μισθονει και τους παραβατας.
11 Sicut canis, qui revertitur ad vomitum suum, sic stultus, qui iterat stultitiam suam.	11 Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου.
12 Vidisti hominem sapientem sibi videri? Magis illo spem habebit stultus.	12 Ειδες ανθρωπον νομιζοντα εαυτον σοφον; μαλλον ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.
13 Dicit piger: “ Leaena est in via, et leo in plateis ”.	13 Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εν τη οδω, λεων εν ταις πλατειαις.
14 Ostium vertitur in cardine suo, et piger in lectulo suo.	14 Ως η θυρα περιστρεφεται επι τας στροφιγγας αυτης, ουτως ο οκνηρος επι την κλινην αυτου.
15 Abscondit piger manum in catino et laborat, si ad os suum eam converterit.	15 Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον και βαρυνεται να επιστρεψη αυτην εις το στομα αυτου.
16 Sapientior sibi piger videtur septem viris respondentibus sententias.	16 Ο οκνηρος νομιζει εαυτον σοφωτερον παρα επτα σοφους γνωμοδοτας.
17 Apprehendit auribus canem, qui transiens commiscetur rixae alterius.	17 Οστις διαβαινων ανακατονεται εις εριδα μη ανηκουσαν εις αυτον, ομοιαζει τον πιανοντα κυνα απο των ωτιων.
18 Sicut insanit, qui mittit sagittas et lanceas in mortem,	18 Ως ο μανιακος οστις ριπτει φλογας, βελη και θανατον,
19 ita vir, qui decipit amicum suum et dicit: “ Nonne ludens feci? ”.	19 ουτως ειναι ο ανθρωπος, οστις απατα τον πλησιον αυτου και λεγει, δεν εκαμον εγω παιζων;
20 Cum defecerint ligna, exstinguetur ignis, et, susurrone subtracto, iurgia conquiescent.	20 Οπου δεν ειναι ξυλα, το πυρ σβυνεται? και οπου δεν ειναι ψιθυριστης, η ερις ησυχαζει.
21 Sicut carbones ad prunas et ligna ad ignem, sic homo litigiosus ad inflammandas rixas.	21 Οι ανθρακες δια την ανθρακιαν και τα ξυλα δια το πυρ, και ο φιλερις ανθρωπος δια να εξαπτη εριδας.
22 Verba susurronis quasi dulcia et ipsa perveniunt ad intima ventris.	22 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως, και καταβαινουσιν εις τα ενδομυχα της κοιλιας.
23 Sicut argentum sordidum ornans vas fictile, sic labia levia et cor malum.	23 Τα ενθερμα χειλη μετα πονηρας καρδιας ειναι ως σκωρια αργυρου επικεχρισμενη επι πηλινον αγγειον.
24 Labiis suis se dissimulabit inimicus, cum in corde tractaverit dolos:	24 Οστις μισει, υποκρινεται με τα χειλη αυτου, και μηχανευεται δολον εν τη καρδια αυτου.
25 quando mollierit vocem suam, ne credideris ei, quoniam septem abominationes sunt in corde illius;	25 Οταν ομιλη χαριεντως, μη πιστευε αυτον? διοτι εχει επτα βδελυγματα εν τη καρδια αυτου.
26 operiet odium fraudulenter, revelabitur autem malitia eius in concilio.	26 Οστις σκεπαζει το μισος δια δολου, η πονηρια αυτου θελει φανερωθη εν μεσω της συναξεως.
27 Qui fodit foveam, incidet in eam; et, qui volvit lapidem, revertetur ad eum.	27 Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον? και ο λιθος θελει επιστρεψει επι τον κυλιοντα αυτον.
28 Lingua fallax non amat veritatem, et os lubricum operatur ruinas.	28 Η ψευδης γλωσσα μισει τους υπ' αυτης καταθλιβομενους? και το απατηλον στομα εργαζεται καταστροφην.