Proverbi 25

NOVA VULGATA	LXX
1 Hae quoque parabolae Salomonis, quas transcripse runt viri Ezechiaeregis Iudae.	1 τους εμους λογους υιε φοβηθητι και δεξαμενος αυτους μετανοει ταδε λεγει ο ανηρ τοις πιστευουσιν θεω και παυομαι
2 Gloria Dei est celare verbum, et gloria regum investigare sermonem.	2 αφρονεστατος γαρ ειμι παντων ανθρωπων και φρονησις ανθρωπων ουκ εστιν εν εμοι
3 Caelum prae altitudine et terra prae profunditate, et cor regum inscrutabile.	3 θεος δεδιδαχεν με σοφιαν και γνωσιν αγιων εγνωκα
4 Aufer scorias de argento, et egredietur vas pro argentario.	4 τις ανεβη εις τον ουρανον και κατεβη τις συνηγαγεν ανεμους εν κολπω τις συνεστρεψεν υδωρ εν ιματιω τις εκρατησεν παντων των ακρων της γης τι ονομα αυτω η τι ονομα τοις τεκνοις αυτου ινα γνως
5 Aufer impium de conspectu regis, et firmabitur iustitia thronus eius.	5 παντες λογοι θεου πεπυρωμενοι υπερασπιζει δε αυτος των ευλαβουμενων αυτον
6 Ne gloriosus appareas coram rege et in loco magnorum ne steteris.	6 μη προσθης τοις λογοις αυτου ινα μη ελεγξη σε και ψευδης γενη
7 Melius est enim ut dicatur tibi: “ Ascende huc ”, quam ut humilieris coram principe.	7 δυο αιτουμαι παρα σου μη αφελης μου χαριν προ του αποθανειν με
8 Quae viderunt oculi tui, ne proferas in iurgio cito, quoniam quid facies postea, cum dehonestaverit te amicus tuus?	8 ματαιον λογον και ψευδη μακραν μου ποιησον πλουτον δε και πενιαν μη μοι δως συνταξον δε μοι τα δεοντα και τα αυταρκη
9 Causam tuam tracta cum amico tuo et secretum extranei ne reveles,	9 ινα μη πλησθεις ψευδης γενωμαι και ειπω τις με ορα η πενηθεις κλεψω και ομοσω το ονομα του θεου
10 ne forte insultet tibi, cum audierit, et contumelia tua revocari non poterit.	10 μη παραδως οικετην εις χειρας δεσποτου μηποτε καταρασηται σε και αφανισθης
11 Mala aurea in ornatibus argenteis, verbum prolatum in tempore suo.	11 εκγονον κακον πατερα καταραται την δε μητερα ουκ ευλογει
12 Inauris aurea et margaritum fulgens sapiens, qui arguit super aurem audientem.	12 εκγονον κακον δικαιον εαυτον κρινει την δε εξοδον αυτου ουκ απενιψεν
13 Sicut frigus nivis in die messis, ita legatus fidelis ei, qui misit eum: animam ipsius recreat.	13 εκγονον κακον υψηλους οφθαλμους εχει τοις δε βλεφαροις αυτου επαιρεται
14 Nubes et ventus et pluviae non sequentes vir gloriosus et promissa non complens.	14 εκγονον κακον μαχαιρας τους οδοντας εχει και τας μυλας τομιδας ωστε αναλισκειν και κατεσθιειν τους ταπεινους απο της γης και τους πενητας αυτων εξ ανθρωπων
15 Patientia lenietur princeps, et lingua mollis confringet ossa.	15 τη βδελλη τρεις θυγατερες ησαν αγαπησει αγαπωμεναι και αι τρεις αυται ουκ ενεπιμπλασαν αυτην και η τεταρτη ουκ ηρκεσθη ειπειν ικανον
16 Mel invenisti? Comede, quod sufficit tibi, ne forte satiatus evomas illud.	16 αδης και ερως γυναικος και ταρταρος και γη ουκ εμπιπλαμενη υδατος και υδωρ και πυρ ου μη ειπωσιν αρκει
17 Subtrahe pedem tuum de domo proximi tui, ne quando satiatus oderit te.	17 οφθαλμον καταγελωντα πατρος και ατιμαζοντα γηρας μητρος εκκοψαισαν αυτον κορακες εκ των φαραγγων και καταφαγοισαν αυτον νεοσσοι αετων
18 Malleus et gladius et sagitta acuta homo, qui loquitur contra proximum suum falsum testimonium.	18 τρια δε εστιν αδυνατα μοι νοησαι και το τεταρτον ουκ επιγινωσκω
19 Dens putridus et pes vacillans, qui sperat super infideli in die angustiae.	19 ιχνη αετου πετομενου και οδους οφεως επι πετρας και τριβους νηος ποντοπορουσης και οδους ανδρος εν νεοτητι
20 Sicut exuens pallium in die frigoris, sicut acetum in nitro, qui cantat carmina cordi tristi.	20 τοιαυτη οδος γυναικος μοιχαλιδος η οταν πραξη απονιψαμενη ουδεν φησιν πεπραχεναι ατοπον
21 Si esurierit inimicus tuus, ciba illum; si sitierit, pota illum:	21 δια τριων σειεται η γη το δε τεταρτον ου δυναται φερειν
22 prunas enim congregabis super caput eius, et Dominus reddet tibi.	22 εαν οικετης βασιλευση και αφρων πλησθη σιτιων
23 Ventus aquilo parturit pluvias, et faciem tristem lingua detrahens.	23 και οικετις εαν εκβαλη την εαυτης κυριαν και μισητη γυνη εαν τυχη ανδρος αγαθου
24 Melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi.	24 τεσσαρα δε εστιν ελαχιστα επι της γης ταυτα δε εστιν σοφωτερα των σοφων
25 Aqua frigida animae sitienti et nuntius bonus de terra longinqua.	25 οι μυρμηκες οις μη εστιν ισχυς και ετοιμαζονται θερους την τροφην
26 Fons turbatus pede et vena corrupta iustus cadens coram impio.	26 και οι χοιρογρυλλιοι εθνος ουκ ισχυρον οι εποιησαντο εν πετραις τους εαυτων οικους
27 Mel nimium comedere non est bonum, nec quaestus gloriae est gloria.	27 αβασιλευτον εστιν η ακρις και εκστρατευει αφ' ενος κελευσματος ευτακτως
28 Urbs diruta et absque muro vir, qui non potest cohibere spiritum suum.	28 και καλαβωτης χερσιν ερειδομενος και ευαλωτος ων κατοικει εν οχυρωμασιν βασιλεως
	29 τρια δε εστιν α ευοδως πορευεται και το τεταρτον ο καλως διαβαινει
	30 σκυμνος λεοντος ισχυροτερος κτηνων ος ουκ αποστρεφεται ουδε καταπτησσει κτηνος
	31 και αλεκτωρ εμπεριπατων θηλειαις ευψυχος και τραγος ηγουμενος αιπολιου και βασιλευς δημηγορων εν εθνει
	32 εαν προη σεαυτον εις ευφροσυνην και εκτεινης την χειρα σου μετα μαχης ατιμασθηση
	33 αμελγε γαλα και εσται βουτυρον εαν δε εκπιεζης μυκτηρας εξελευσεται αιμα εαν δε εξελκης λογους εξελευσονται κρισεις και μαχαι