Proverbi 25

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Hae quoque parabolae Salomonis, quas transcripse runt viri Ezechiaeregis Iudae.	1 Και αυται ειναι παροιμιαι του Σολομωντος, τας οποιας συνελεξαν οι ανθρωποι του Εζεκιου, βασιλεως του Ιουδα.
2 Gloria Dei est celare verbum, et gloria regum investigare sermonem.	2 Δοξα του Θεου ειναι να καλυπτη το πραγμα? δοξα δε των βασιλεων να εξιχνιαζωσι το πραγμα.
3 Caelum prae altitudine et terra prae profunditate, et cor regum inscrutabile.	3 Ο ουρανος κατα το υψος και η γη κατα το βαθος και η καρδια των βασιλεων ειναι ανεξερευνητα.
4 Aufer scorias de argento, et egredietur vas pro argentario.	4 Αφαιρεσον την σκωριαν απο του αργυρου, και σκευος θελει εξελθει εις τον χρυσοχοον?
5 Aufer impium de conspectu regis, et firmabitur iustitia thronus eius.	5 αφαιρεσον τους ασεβεις απ' εμπροσθεν του βασιλεως, και ο θρονος αυτου θελει στερεωθη εν δικαιοσυνη.
6 Ne gloriosus appareas coram rege et in loco magnorum ne steteris.	6 Μη αλαζονευου εμπροσθεν του βασιλεως, και μη ιστασαι εν τω τοπω των μεγαλων?
7 Melius est enim ut dicatur tibi: “ Ascende huc ”, quam ut humilieris coram principe.	7 Διοτι καλητερον να σοι ειπωσιν, Αναβα εδω, παρα να καταβιβασθης επι παρουσια του αρχοντος, τον οποιον ειδον οι οφθαλμοι σου.
8 Quae viderunt oculi tui, ne proferas in iurgio cito, quoniam quid facies postea, cum dehonestaverit te amicus tuus?	8 Μη εξελθης εις εριδα ταχεως? μηποτε εν τω τελει απορησης τι να καμης, οταν ο πλησιον σου σε καταισχυνη.
9 Causam tuam tracta cum amico tuo et secretum extranei ne reveles,	9 Εκδικασον την δικην σου μετα του πλησιον σου? και μη ανακαλυπτε το μυστικον αλλου?
10 ne forte insultet tibi, cum audierit, et contumelia tua revocari non poterit.	10 Μηποτε ο ακουων σε ονειδιση και η καταισχυνη σου δεν εξαλειφθη.
11 Mala aurea in ornatibus argenteis, verbum prolatum in tempore suo.	11 Λογος λαληθεις πρεποντως ειναι μηλα χρυσα εις ποικιλματα αργυρα.
12 Inauris aurea et margaritum fulgens sapiens, qui arguit super aurem audientem.	12 Ως ενωτιον χρυσουν και στολιδιον καθαρου χρυσιου, ειναι ο σοφος ο ελεγχων ωτιον υπηκοον.
13 Sicut frigus nivis in die messis, ita legatus fidelis ei, qui misit eum: animam ipsius recreat.	13 Ως το ψυχος της χιονος εν καιρω του θερισμου, ουτως ειναι ο πιστος πρεσβυς εις τους αποστελλοντας αυτον? διοτι αναπαυει την ψυχην των κυριων αυτου.
14 Nubes et ventus et pluviae non sequentes vir gloriosus et promissa non complens.	14 Ο καυχωμενος εις δωρον ψευδες ομοιαζει συννεφα και ανεμον χωρις βροχης.
15 Patientia lenietur princeps, et lingua mollis confringet ossa.	15 Δι' υπομονης πειθεται ο ηγεμων? και η γλυκεια γλωσσα συντριβει οστα.
16 Mel invenisti? Comede, quod sufficit tibi, ne forte satiatus evomas illud.	16 Ευρηκας μελι; φαγε οσον σοι ειναι αρκετον, μηποτε υπερεμπλησθης απ' αυτου και εξεμεσης αυτο.
17 Subtrahe pedem tuum de domo proximi tui, ne quando satiatus oderit te.	17 Σπανιως βαλε τον ποδα σου εις τον οικον του πλησιον σου, μηποτε σε βαρυνθη και σε μισηση.
18 Malleus et gladius et sagitta acuta homo, qui loquitur contra proximum suum falsum testimonium.	18 Ο ανθρωπος, οστις μαρτυρει κατα του πλησιον αυτου μαρτυριαν ψευδη, ειναι ως ροπαλον και μαχαιρα και βελος οξυ.
19 Dens putridus et pes vacillans, qui sperat super infideli in die angustiae.	19 Πιστις προς απιστον εν ημερα συμφορας ειναι ως οδοντιον σεσηπος και πους εξηρθρωμενος.
20 Sicut exuens pallium in die frigoris, sicut acetum in nitro, qui cantat carmina cordi tristi.	20 Ως ο εκδυομενος ιματιον εν ημερα ψυχους και το οξος επι νιτρον, ουτως ειναι ο ψαλλων ασματα εις λελυπημενην καρδιαν.
21 Si esurierit inimicus tuus, ciba illum; si sitierit, pota illum:	21 Εαν πεινα ο εχθρος σου, δος εις αυτον αρτον να φαγη? και εαν διψα, ποτισον αυτον υδωρ?
22 prunas enim congregabis super caput eius, et Dominus reddet tibi.	22 διοτι θελεις σωρευσει ανθρακας πυρος επι την κεφαλην αυτου, και ο Κυριος θελει σε ανταμειψει.
23 Ventus aquilo parturit pluvias, et faciem tristem lingua detrahens.	23 Ο βορρας ανεμος εκδιωκει την βροχην? το δε ωργισμενον προσωπον την υποψιθυριζουσαν γλωσσαν.
24 Melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi.	24 Καλητερον να κατοικη τις εν γωνια δωματος, παρα εν οικω ευρυχωρω μετα γυναικος φιλεριδος.
25 Aqua frigida animae sitienti et nuntius bonus de terra longinqua.	25 Ως υδωρ ψυχρον εις ψυχην διψωσαν, ουτως ειναι αγγελιαι αγαθαι απο μακρυνης γης.
26 Fons turbatus pede et vena corrupta iustus cadens coram impio.	26 Ο δικαιος σφαλλων εμπροσθεν του ασεβους ειναι ως πηγη θολερα και βρυσις διαφθαρεισα.
27 Mel nimium comedere non est bonum, nec quaestus gloriae est gloria.	27 Καθως δεν ειναι καλον να τρωγη τις πολυ μελι, ουτω δεν ειναι ενδοξον να ζητη την ιδιαν αυτου δοξαν.
28 Urbs diruta et absque muro vir, qui non potest cohibere spiritum suum.	28 Οστις δεν κρατει το πνευμα αυτου, ειναι ως πολις κατηδαφισμενη και ατειχιστος.