Proverbi 15

NOVA VULGATA	LXX
1 Responsio mollis frangit iram, sermo durus suscitat furorem.	1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας
2 Lingua sapientium stillat scientiam, os fatuorum ebullit stultitiam.	2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα
3 In omni loco oculi Domini contemplantur malos et bonos.	3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους
4 Lingua placabilis lignum vitae, sed obliquitas in ea conteret spiritum.	4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος
5 Stultus irridet disciplinam patris sui; qui autem custodit increpationes, astutior fiet.	5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος
6 In domo iusti divitiae plurimae, et in fructibus impii conturbatio.	6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται
7 Labia sapientium disseminabunt scientiam; cor stultorum non rectum erit.	7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις
8 Victimae impiorum abominabiles Domino; vota iustorum grata sunt ei.	8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω
9 Abominatio est Domino via impii; qui sequitur iustitiam, diligetur.	9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα
10 Admonitio mala deserenti viam; qui increpationes odit, morietur.	10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως
11 Infernus et Perditio coram Domino, quanto magis corda filiorum hominum!	11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων
12 Non amat derisor eum, qui se corripit, nec ad sapientes graditur.	12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει
13 Cor gaudens exhilarat faciem, in maerore animi deicitur spiritus.	13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει
14 Cor sapientis quaerit doctrinam, et os stultorum pascitur stultitia.	14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα
15 Omnes dies pauperis mali; hilaris autem corde quasi iuge convivium.	15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος
16 Melius est parum cum timore Domini quam thesauri magni cum sollicitudine.	16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας
17 Melius est demensum holerum cum caritate quam vitulus saginatus cum odio.	17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας
18 Vir iracundus provocat rixas; qui patiens est, mitigat lites.	18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον
19 Iter pigrorum quasi saepes spinarum, via sollertium complanata.	19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι
20 Filius sapiens laetificat patrem, et stultus homo despicit matrem suam.	20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου
21 Stultitia gaudium sensu carenti; et vir prudens dirigit gressus suos.	21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται
22 Dissipantur cogitationes, ubi non est consilium; ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.	22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη
23 Laetatur homo in responsione oris sui, et sermo opportunus est optimus.	23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω
24 Semita vitae sursum est viro erudito, ut declinet de inferno deorsum.	24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη
25 Domum superborum demolietur Dominus et firmos faciet terminos viduae.	25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας
26 Abominatio Domini cogitationes malae, et purus sermo pulcherrimus.	26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι
27 Conturbat domum suam, qui sectatur avaritiam; qui autem odit munera, vivet.	27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου
28 Mens iusti meditatur, ut respondeat; os impiorum redundat malis.	28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται
29 Longe est Dominus ab impiis et orationes iustorum exaudiet.	29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου
30 Lux oculorum laetificat animam, fama bona impinguat ossa.	30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα
31 Auris, quae audit increpationes vitae, in medio sapientium commorabitur.	31 -
32 Qui abicit disciplinam, despicit animam suam; qui autem acquiescit increpationibus, possessor est cordis.	32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου
33 Timor Domini disciplina sapientiae, et gloriam praecedit humilitas.	33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη