Proverbi 15

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Responsio mollis frangit iram, sermo durus suscitat furorem.	1 Η γλυκεια αποκρισις καταπραυνει θυμον? αλλ' ο λυπηρος λογος διεγειρει οργην.
2 Lingua sapientium stillat scientiam, os fatuorum ebullit stultitiam.	2 Η γλωσσα των σοφων καλλωπιζει την γνωσιν? το στομα δε των αφρονων εξερευγεται μωριαν.
3 In omni loco oculi Domini contemplantur malos et bonos.	3 Οι οφθαλμοι του Κυριου ειναι εν παντι τοπω, παρατηρουντες κακους και αγαθους.
4 Lingua placabilis lignum vitae, sed obliquitas in ea conteret spiritum.	4 Η υγιαινουσα γλωσσα ειναι δενδρον ζωης? η δε διεστραμμενη, συντριψις εις το πνευμα.
5 Stultus irridet disciplinam patris sui; qui autem custodit increpationes, astutior fiet.	5 Ο αφρων καταφρονει την διδασκαλιαν του πατρος αυτου? ο δε φυλαττων ελεγχον ειναι φρονιμος.
6 In domo iusti divitiae plurimae, et in fructibus impii conturbatio.	6 Εν τω οικω του δικαιου ειναι θησαυρος πολυς? εις δε το εισοδημα του ασεβους διασκορπισμος.
7 Labia sapientium disseminabunt scientiam; cor stultorum non rectum erit.	7 Τα χειλη των σοφων διαδιδουσι γνωσιν? αλλ' η καρδια των αφρονων δεν ειναι ουτως.
8 Victimae impiorum abominabiles Domino; vota iustorum grata sunt ei.	8 Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? αλλ' η δεησις των ευθεων ευπροσδεκτος εις αυτον.
9 Abominatio est Domino via impii; qui sequitur iustitiam, diligetur.	9 Βδελυγμα ειναι εις τον Κυριον η οδος του ασεβους? αγαπα δε τον θηρευοντα την δικαιοσυνην.
10 Admonitio mala deserenti viam; qui increpationes odit, morietur.	10 Η διδασκαλια ειναι δυσαρεστος εις τον εγκαταλειποντα την οδον? ο μισων τον ελεγχον θελει τελευτησει.
11 Infernus et Perditio coram Domino, quanto magis corda filiorum hominum!	11 Ο αδης και η απωλεια ειναι εμπροσθεν του Κυριου? ποσω μαλλον αι καρδιαι των υιων των ανθρωπων;
12 Non amat derisor eum, qui se corripit, nec ad sapientes graditur.	12 Ο χλευαστης δεν αγαπα τον ελεγχοντα αυτον, ουδε θελει υπαγει προς τους σοφους.
13 Cor gaudens exhilarat faciem, in maerore animi deicitur spiritus.	13 Καρδια ευφραινομενη ιλαρυνει το προσωπον? υπο δε της λυπης της καρδιας καταθλιβεται το πνευμα.
14 Cor sapientis quaerit doctrinam, et os stultorum pascitur stultitia.	14 Η καρδια του συνετου ζητει γνωσιν? το δε στομα των αφρονων βοσκει μωριαν.
15 Omnes dies pauperis mali; hilaris autem corde quasi iuge convivium.	15 Πασαι αι ημεραι του τεθλιμμενου ειναι κακαι? ο δε ευφραινομενος την καρδιαν εχει ευωχιαν παντοτεινην.
16 Melius est parum cum timore Domini quam thesauri magni cum sollicitudine.	16 Καλητερον το ολιγον εν φοβω Κυριου, παρα θησαυροι πολλοι και ταραχη εν αυτοις.
17 Melius est demensum holerum cum caritate quam vitulus saginatus cum odio.	17 Καλητερον ξενισμος λαχανων μετα αγαπης, παρα μοσχος σιτευτος μετα μισους.
18 Vir iracundus provocat rixas; qui patiens est, mitigat lites.	18 Ο θυμωδης ανθρωπος διεγειρει μαχας? ο δε μακροθυμος καταπαυει εριδας.
19 Iter pigrorum quasi saepes spinarum, via sollertium complanata.	19 Η οδος του οκνηρου ειναι ως πεφραγμενη απο ακανθας? αλλ' η οδος των ευθεων ειναι εξωμαλισμενη.
20 Filius sapiens laetificat patrem, et stultus homo despicit matrem suam.	20 Υιος σοφος ευφραινει πατερα? ο δε μωρος ανθρωπος καταφρονει την μητερα αυτου.
21 Stultitia gaudium sensu carenti; et vir prudens dirigit gressus suos.	21 Η μωρια ειναι χαρα εις τον ενδεη φρενων? ο δε συνετος ανθρωπος περιπατει ορθως.
22 Dissipantur cogitationes, ubi non est consilium; ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.	22 Οπου συμβουλιον δεν υπαρχει, οι σκοποι ματαιονονται? εν δε τω πληθει των συμβουλων στερεονονται.
23 Laetatur homo in responsione oris sui, et sermo opportunus est optimus.	23 Χαρα εις τον ανθρωπον δια την αποκρισιν του στοματος αυτου, και λογος εν καιρω, ποσον καλος ειναι.
24 Semita vitae sursum est viro erudito, ut declinet de inferno deorsum.	24 Η οδος της ζωης εις τον συνετον ειναι προς τα ανω, δια να εκκλινη απο του αδου κατω.
25 Domum superborum demolietur Dominus et firmos faciet terminos viduae.	25 Ο Κυριος καταστρεφει τον οικον των υπερηφανων? στερεονει δε το οριον της χηρας.
26 Abominatio Domini cogitationes malae, et purus sermo pulcherrimus.	26 Οι λογισμοι του πονηρου ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? των δε καθαρων οι λογοι ευαρεστοι.
27 Conturbat domum suam, qui sectatur avaritiam; qui autem odit munera, vivet.	27 Ο δωροληπτης ταραττει τον οικον αυτου? αλλ' οστις μισει τα δωρα θελει ζησει.
28 Mens iusti meditatur, ut respondeat; os impiorum redundat malis.	28 Η καρδια του δικαιου προμελετα δια να αποκριθη? το δε στομα των ασεβων εξερευγεται κακα.
29 Longe est Dominus ab impiis et orationes iustorum exaudiet.	29 Ο Κυριος ειναι μακραν απο των ασεβων? εισακουει δε της δεησεως των δικαιων.
30 Lux oculorum laetificat animam, fama bona impinguat ossa.	30 Το φως των οφθαλμων ευφραινει την καρδιαν? και η καλη φημη παχυνει τα οστα.
31 Auris, quae audit increpationes vitae, in medio sapientium commorabitur.	31 Το ωτιον, το οποιον ακουει τον ελεγχον της ζωης, διατριβει μεταξυ των σοφων.
32 Qui abicit disciplinam, despicit animam suam; qui autem acquiescit increpationibus, possessor est cordis.	32 Οστις απωθει την διδασκαλιαν, αποστρεφεται την ψυχην αυτου? αλλ' οστις ακουει τον ελεγχον, αποκτα συνεσιν.
33 Timor Domini disciplina sapientiae, et gloriam praecedit humilitas.	33 Ο φοβος του Κυριου ειναι διδασκαλια σοφιας? και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.