Proverbi 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA MARTINI |
---|---|
1 Sapientia mulierum aedificat domum suam, insipientia eam manibus destruet. | 1 La donna saggia edifica la sua casa; la stolta distrugge colle sue mani quella, che era già edificata. |
2 Ambulans recto itinere timet Deum; despicit illum, qui infami graditur via. | 2 Chi cammina per la via retta, e teme Dio, è disprezzato da chi batte la strada dell'ignominia. |
3 In ore stulti virga superbiae, labia autem sapientium custodiunt eos. | 3 La bocca dello stolto è verga di superbia; ma le labbra dei saggi sono la loro sicurezza. |
4 Ubi non sunt boves, praesepe vacuum est; plurimae autem segetes in fortitudine bovis. | 4 Dove mancano i bovi, è vuota la mangiatoja; dove sono le grasce in gran copia, ivi si riconosce la forza de' bovi. |
5 Testis fidelis non mentitur, profert autem mendacium dolosus testis. | 5 Il testimone fedele non dirà menzogna, ma il falso testimone vomiterà menzogne. |
6 Quaerit derisor sapientiam et non invenit; doctrina prudentibus facilis. | 6 Il derisore cerca la sapienza, e non la trova: i prudenti si istruiscono agevolmente. |
7 Cede coram viro stulto, quia nescies labia prudentiae. | 7 Cammina al contrario dello stolto: egli non conosce i dettami della prudenza. |
8 Sapientia callidi est intellegere viam suam, et imprudentia stultorum errans. | 8 La saggezza dell'uom prudente sta in conoscere la sua strada: l'imprudenza degli stolti li mena fuori di strada. |
9 Stulti parvipendent peccatum, et inter iustos morabitur gratia. | 9 Lo stolto si burlerà del peccato: ma la grazia avrà sua stanza trai giusti. |
10 Cor novit amaritudinem animae suae, in gaudio eius non miscebitur extraneus. | 10 Il cuore (di ciascheduno) conosce l'afflizione dell'anima sua; e il gaudio di lui noi penetrerà un estraneo. |
11 Domus impiorum delebitur, tabernacula vero iustorum germinabunt. | 11 La casa degli empj sarà spiantata: ma i padiglioni de'giusti saranno floridi. |
12 Est via, quae videtur homini recta, novissima autem eius deducunt ad mortem. | 12 Havvi una strada, che all'uomo sembra diritta; ma la sua fine mena a morte. |
13 Etiam in risu cor dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat. | 13 Il riso sarà mescolato col dolore: e il pianto succederà all'allegrezza. |
14 Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus. | 14 Lo stolto si pascerà del suo modo di vivere: ma l'uomo dabbene sta meglio di lui. |
15 Simplex credit omni verbo, astutus considerat gressus suos. | 15 L'uom senza sperienza credè ad ogni parola: ma l'uomo cauto bada, dove mettere i piedi. Il figliuolo, che non ha sincerità, non avrà bene: riusciranno felicemente le cose sue al servo prudente, e le sue vie saranno felici. |
16 Sapiens timet et declinat a malo, stultus transilit et confidit. | 16 Il saggio teme, e schiva il male: lo stolto va avanti, e non ha paura. |
17 Impatiens operabitur stultitiam, et vir versutus odiosus est. | 17 L'uomo impaziente agirà da stolto: l'uomo tìnto diventa odioso. |
18 Possidebunt simplices stultitiam, et astuti coronabuntur scientia. | 18 Gli imprudenti avranno per loro retaggio la stoltezza, e i prudenti saran coronati di scienza. |
19 Procumbunt mali ante bonos, et impii ante portas iustorum. | 19 Giaceranno i cattivi ai piedi de' buoni: e gli empj dinanzi alle porte de' giusti. |
20 Etiam proximo suo pauper odiosus erit, amici vero divitum multi. | 20 Il povero è avuto a noia anche da' suoi prossimi: i ricchi hanno molti amici. |
21 Qui despicit proximum suum, peccat; qui autem miseretur pauperis, beatus erit. | 21 Pecca chi disprezza il suo prossimo: e chi ha misericordia del povero, sarà beato. Chi crede nel Signore ama la misericordia. |
22 Nonne errant, qui operantur malum? Misericordia et veritas iis, qui praeparant bona. | 22 Sono in errore quelli, che fanno il male: la misericordia, e la verità pre parano i beni. |
23 In omni labore erit abundantia; verbum autem labiorum tendit tantummodo ad egestatem. | 23 Dovunque si lavora, ivi sarà l'abbondanza: dove molto si parla, vi sarà l'indigenza. |
24 Corona sapientium divitiae eorum, fatuitas stultorum fatuitas est. | 24 Corona de'saggj son le loro ric chezze: la stoltezza resta agli stolti. |
25 Liberat animas testis fidelis, et profert mendacia versipellis. | 25 Il testimone fedele è liberatore degli uomini; il furbo spaccia menzogne. |
26 In timore Domini fiducia fortis, et filiis eius erit spes. | 26 Nel timor del Signore trovasi fiducia costante; e i figliuoli di lui conser veranno speranza. |
27 Timor Domini fons vitae, declinans a laqueis mortis. | 27 Il timor del Signore sorgente di vita: ei fa, che si schivino le rovine mortali. |
28 In multitudine populi dignitas regis, et in paucitate plebis ruina principis. | 28 La dignità del re sta nella moltitudine del popolo: ed è disonore del principe la scarsezza dei sudditi. |
29 Qui patiens est, multa gubernatur prudentia; qui autem impatiens est, exaltat stultitiam. | 29 Chi è paziente si governa con molta prudenza: ma l'impaziente fa manifesta la sua stoltezza. |
30 Vita carnium sanitas cordis, putredo ossium invidia. | 30 La sanità del cuore da vita alla carne: l'invidia è tarlo delle ossa. |
31 Qui calumniatur egentem, exprobrat Factori eius; honorat autem eum, qui miseretur pauperis. | 31 Chi opprime il mendico, fa contumelia al suo Creatore: ma a lui rende onore, chi ha compassione del povero. |
32 In malitia sua impelletur impius, sperat autem iustus in integritate sua. | 32 La sua malizia darà all'empio la spinta: ma il giusto nella sua morte ha speranza; |
33 In corde prudentis requiescit sapientia, at in medio stultorum agnoscetur? | 33 Nel cuore dell'uom prudente abita la sapienza, ed egli illuminerà qualunque ignorante. |
34 Iustitia elevat gentem, vituperium autem populorum est peccatum. | 34 La giustizia fa grande una nazione: ma il peccato fa infelici i popoli. |
35 Acceptus est regi minister intellegens, et iracundia ei, qui turpiter agit. | 35 Il ministro intelligente è grato al re: quello, che non è buono a nulla, proverà il suo sdegno. |