Proverbi 11

NOVA VULGATA	LXX
1 Statera dolosa abominatio est apud Dominum, et pondus aequum voluntas eius.	1 ζυγοι δολιοι βδελυγμα ενωπιον κυριου σταθμιον δε δικαιον δεκτον αυτω
2 Venit superbia, veniet et contumelia; apud humiles autem sapientia.	2 ου εαν εισελθη υβρις εκει και ατιμια στομα δε ταπεινων μελετα σοφιαν
3 Simplicitas iustorum diriget eos, et supplantatio perversorum vastabit illos.	3 αποθανων δικαιος ελιπεν μεταμελον προχειρος δε γινεται και επιχαρτος ασεβων απωλεια
4 Non proderunt divitiae in die ultionis, iustitia autem liberabit a morte.	4 -
5 Iustitia simplicis diriget viam eius, et in impietate sua corruet impius.	5 δικαιοσυνη αμωμους ορθοτομει οδους ασεβεια δε περιπιπτει αδικια
6 Iustitia rectorum liberabit eos, et in insidiis suis capientur iniqui.	6 δικαιοσυνη ανδρων ορθων ρυεται αυτους τη δε απωλεια αυτων αλισκονται παρανομοι
7 Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes; et exspectatio divitiarum peribit.	7 τελευτησαντος ανδρος δικαιου ουκ ολλυται ελπις το δε καυχημα των ασεβων ολλυται
8 Iustus de angustia liberatus est, et tradetur impius pro eo.	8 δικαιος εκ θηρας εκδυνει αντ' αυτου δε παραδιδοται ο ασεβης
9 Simulator ore decipit amicum suum, iusti autem liberabuntur scientia.	9 εν στοματι ασεβων παγις πολιταις αισθησις δε δικαιων ευοδος
10 In bonis iustorum exsultabit civitas, et in perditione impiorum erit laudatio.	10 εν αγαθοις δικαιων κατωρθωσεν πολις
11 Benedictione iustorum exaltabitur civitas et ore impiorum subvertetur.	11 στομασιν δε ασεβων κατεσκαφη
12 Qui despicit amicum suum, indigens corde est, vir autem prudens tacebit.	12 μυκτηριζει πολιτας ενδεης φρενων ανηρ δε φρονιμος ησυχιαν αγει
13 Qui ambulat susurrans, revelat arcana; qui autem fidelis est animi, celat commissum.	13 ανηρ διγλωσσος αποκαλυπτει βουλας εν συνεδριω πιστος δε πνοη κρυπτει πραγματα
14 Ubi non adsunt dispositiones, populus corruet; salus autem, ubi multa consilia.	14 οις μη υπαρχει κυβερνησις πιπτουσιν ωσπερ φυλλα σωτηρια δε υπαρχει εν πολλη βουλη
15 Affligetur malo, qui fidem facit pro extraneo; qui autem odit sponsores, securus erit.	15 πονηρος κακοποιει οταν συμμειξη δικαιω μισει δε ηχον ασφαλειας
16 Mulier gratiosa inveniet gloriam, et robusti habebunt divitias.	16 γυνη ευχαριστος εγειρει ανδρι δοξαν θρονος δε ατιμιας γυνη μισουσα δικαια πλουτου οκνηροι ενδεεις γινονται οι δε ανδρειοι ερειδονται πλουτω
17 Benefacit animae suae vir misericors; qui autem crudelis est, carnem suam affligit.	17 τη ψυχη αυτου αγαθον ποιει ανηρ ελεημων εξολλυει δε αυτου σωμα ο ανελεημων
18 Impius facit opus fallax, seminanti autem iustitiam merces fidelis.	18 ασεβης ποιει εργα αδικα σπερμα δε δικαιων μισθος αληθειας
19 Firmus in iustitia praeparat vitam, et sectator malorum mortem.	19 υιος δικαιος γενναται εις ζωην διωγμος δε ασεβους εις θανατον
20 Abominabile Domino cor pravum, et voluntas eius in iis, qui simpliciter ambulant.	20 βδελυγμα κυριω διεστραμμεναι οδοι προσδεκτοι δε αυτω παντες αμωμοι εν ταις οδοις αυτων
21 Manus in manu, non erit impunitus malus, semen autem iustorum salvabitur.	21 χειρι χειρας εμβαλων αδικως ουκ ατιμωρητος εσται ο δε σπειρων δικαιοσυνην λημψεται μισθον πιστον
22 Circulus aureus in naribus suis mulier pulchra et fatua.	22 ωσπερ ενωτιον εν ρινι υος ουτως γυναικι κακοφρονι καλλος
23 Desiderium iustorum omne bonum est, praestolatio impiorum furor.	23 επιθυμια δικαιων πασα αγαθη ελπις δε ασεβων απολειται
24 Alii dividunt propria et ditiores fiunt, alii parciores iusto semper in egestate sunt.	24 εισιν οι τα ιδια σπειροντες πλειονα ποιουσιν εισιν και οι συναγοντες ελαττονουνται
25 Anima, quae benedicit, impinguabitur; et, qui inebriat, ipse quoque inebriatur.	25 ψυχη ευλογουμενη πασα απλη ανηρ δε θυμωδης ουκ ευσχημων
26 Qui abscondit frumenta, maledicetur in populis, benedictio autem super caput vendentium.	26 ο συνεχων σιτον υπολιποιτο αυτον τοις εθνεσιν ευλογια δε εις κεφαλην του μεταδιδοντος
27 Qui instanter quaerit bonum, quaerit beneplacitum; qui autem investigator malorum est, haec advenient ei.	27 τεκταινομενος αγαθα ζητει χαριν αγαθην εκζητουντα δε κακα καταλημψεται αυτον
28 Qui confidit in divitiis suis, corruet, iusti autem quasi virens folium germinabunt.	28 ο πεποιθως επι πλουτω ουτος πεσειται ο δε αντιλαμβανομενος δικαιων ουτος ανατελει
29 Qui conturbat domum suam, possidebit ventos; et, qui stultus est, serviet sapienti.	29 ο μη συμπεριφερομενος τω εαυτου οικω κληρονομησει ανεμον δουλευσει δε αφρων φρονιμω
30 Fructus iusti lignum vitae; et suscipit animas, qui sapiens est.	30 εκ καρπου δικαιοσυνης φυεται δενδρον ζωης αφαιρουνται δε αωροι ψυχαι παρανομων
31 Si iustus in terra rependitur, quanto magis impius et peccator.	31 ει ο μεν δικαιος μολις σωζεται ο ασεβης και αμαρτωλος που φανειται