Salmi 102
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 - Di David. Benedici, anima mia, il Signore, e tutte le mie viscere [benedicano] il suo santo nome. | 1 Preces afflicti, qui defessus angorem suum ante Dominum profundit. |
2 Benedici, anima mia, il Signore e non dimenticar tutti i suoi benefizi. | 2 Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat. |
3 [È lui] che perdona tutte le tue iniquità, che risana tutte le tue infermità, | 3 Non abscondas faciem tuam a me; in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me. |
4 che riscatta da morte la tua vita, che ti corona di misericordia e bontà, | 4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt. |
5 che sazia di beni la tua brama, [sì che] si rinnovelli com'aquila la tua gioventù. | 5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum, etenim oblitus sum comedere panem meum. |
6 Fa misericordia [e giustizia] il Signore e fa ragione a tutti quei che patiscono ingiuria. | 6 A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae. |
7 Manifestò le sue vie a Mosèe ai figliuoli d'Israele i suoi voleri [e i suoi portenti]. | 7 Similis factus sum pellicano solitudinis, factus sum sicut nycticorax in ruinis. |
8 Buono e misericordioso è il Signore, tardo all'ira e molto benigno. | 8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto. |
9 Non per sempre s'adira, nè in eterno serba rancore. | 9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, exardescentes in me per me iurabant. |
10 Non a seconda de' nostri peccati ci tratta, nè secondo le nostre iniquità retribuisce a noi. | 10 Quia cinerem tamquam panem manducabam et potum meum cum fletu miscebam, |
11 Perchè com'è alto il cielo al disopra della terra, così salda egli rese la sua misericordia per quei che lo temono: | 11 a facie irae et increpationis tuae, quia elevans allisisti me. |
12 quant'è lontane l'oriente dall'occidente, tanto lungi e' rimosse da noi le nostre iniquità. | 12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fenum arui. |
13 Come un padre ha compassione de' suoi figliuoli, così ha compassione il Signore di quei che lo temono. | 13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem. |
14 Perchè egli sa di che siamo impastati, ricorda che siamo polvere. | 14 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi eius, quia venit tempus, |
15 L'uomo, son come l'erba i suoi giorni: come un fiore di campo, così egli fiorisce! | 15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius, et pulveris eius miserentur. |
16 Il vento ci passerà su e più non sarà, nè più lo conoscerà il luogo dov'era! | 16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam, |
17 Ma la bontà del Signore dura eterna su quei che lo temono, e la sua giustizia [passa] sui figli dei figli | 17 quia aedificavit Dominus Sion et apparuit in gloria sua. |
18 per quei che osservano il suo pattoe si ricordan de' suoi comandamenti per adempirli. | 18 Respexit in orationem inopum et non sprevit precem eorum. |
19 Il Signore ha stabilito nel cielo il suo trono, il suo regno impera su tutto. | 19 Scribantur haec pro generatione altera, et populus, qui creabitur, laudabit Dominum. |
20 Benedite il Signore, o angeli tutti di lui, potenti per vigoria, esecutori della sua parola, [sempre pronti] ad ascoltar la voce de' suoi detti. | 20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo, Dominus de caelo in terram aspexit, |
21 Benedite il Signore, o schiere tutte di lui, voi, suoi servi, che fate la sua volontà. | 21 ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis; |
22 Benedite il Signore, o schiere tutte di lui, in ogni luogo del suo dominio. Benedici, anima mia, il Signore! | 22 ut annuntient in Sion nomen Domini et laudem eius in Ierusalem, |
23 cum congregati fuerint populi in unum et regna, ut serviant Domino. | |
24 Humiliavit in via virtutem meam, abbreviavit dies meos. Dicam: “ Deus meus, | |
25 ne auferas me in dimidio dierum meorum; in generationem et generationem sunt anni tui. | |
26 Initio terram fundasti; et opera manuum tuarum sunt caeli. | |
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent, et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur. | |
28 Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient. | |
29 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in conspectu tuo firmabitur ”. |