Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Proverbi 8


font
BIBBIA CEI 2008GREEK BIBLE
1 La sapienza forse non chiama
e l’intelligenza non fa udire la sua voce?
1 Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις;
2 In cima alle alture, lungo la via,
nei crocicchi delle strade si apposta,
2 Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων.
3 presso le porte, all’ingresso della città,
sulle soglie degli usci essa grida:
3 Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων?
4 «A voi, uomini, io mi rivolgo,
ai figli dell’uomo è diretta la mia voce.
4 προς εσας, ανθρωποι, κραζω? και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων.
5 Imparate, inesperti, la prudenza
e voi, stolti, fatevi assennati.
5 Απλοι, νοησατε φρονησιν? και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν.
6 Ascoltate, perché dirò cose rilevanti,
dalle mie labbra usciranno sentenze giuste,
6 Ακουσατε? διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα.
7 perché la mia bocca proclama la verità
e l’empietà è orrore per le mie labbra.
7 Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου? τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν.
8 Tutte le parole della mia bocca sono giuste,
niente in esse è tortuoso o perverso;
8 Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης? δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον?
9 sono tutte chiare per chi le comprende
e rette per chi possiede la scienza.
9 Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν.
10 Accettate la mia istruzione e non l’argento,
la scienza anziché l’oro fino,
10 Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον? και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον.
11 perché la sapienza vale più delle perle
e quanto si può desiderare non l’eguaglia.
11 Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων? και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης.
12 Io, la sapienza, abito con la prudenza
e possiedo scienza e riflessione.
12 Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων.
13 Temere il Signore è odiare il male:
io detesto la superbia e l’arroganza,
la cattiva condotta e la bocca perversa.
13 Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον? αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω.
14 A me appartengono consiglio e successo,
mia è l’intelligenza, mia è la potenza.
14 Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια? εγω ειμαι η συνεσις? εμου η δυναμις.
15 Per mezzo mio regnano i re
e i prìncipi promulgano giusti decreti;
15 Δι' εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην.
16 per mezzo mio i capi comandano
e i grandi governano con giustizia.
16 Δι' εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης?
17 Io amo coloro che mi amano,
e quelli che mi cercano mi trovano.
17 Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω? και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει.
18 Ricchezza e onore sono con me,
sicuro benessere e giustizia.
18 Πλουτος και δοξα ειναι μετ' εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη.
19 Il mio frutto è migliore dell’oro più fino,
il mio prodotto è migliore dell’argento pregiato.
19 Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου? και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου.
20 Sulla via della giustizia io cammino
e per i sentieri dell’equità,
20 Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως,
21 per dotare di beni quanti mi amano
e riempire i loro tesori.
21 δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων.
22 Il Signore mi ha creato come inizio della sua attività,
prima di ogni sua opera, all’origine.
22 Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ' αιωνος.
23 Dall’eternità sono stata formata,
fin dal principio, dagli inizi della terra.
23 Προ του αιωνος με εχρισεν, απ' αρχης, πριν υπαρξη η γη.
24 Quando non esistevano gli abissi, io fui generata,
quando ancora non vi erano le sorgenti cariche d’acqua;
24 Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα?
25 prima che fossero fissate le basi dei monti,
prima delle colline, io fui generata,
25 Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην?
26 quando ancora non aveva fatto la terra e i campi
né le prime zolle del mondo.
26 ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης.
27 Quando egli fissava i cieli, io ero là;
quando tracciava un cerchio sull’abisso,
27 Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει? οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου?
28 quando condensava le nubi in alto,
quando fissava le sorgenti dell’abisso,
28 οτε εστερεονε τον αιθερα επανω? οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου?
29 quando stabiliva al mare i suoi limiti,
così che le acque non ne oltrepassassero i confini,
quando disponeva le fondamenta della terra,
29 οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου? οτε διεταττε τα θεμελια της γης?
30 io ero con lui come artefice
ed ero la sua delizia ogni giorno:
giocavo davanti a lui in ogni istante,
30 τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα? και εγω ημην καθ' ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου,
31 giocavo sul globo terrestre,
ponendo le mie delizie tra i figli dell’uomo.
31 ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου? και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων.
32 Ora, figli, ascoltatemi:
beati quelli che seguono le mie vie!
32 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα? διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου.
33 Ascoltate l’esortazione e siate saggi,
non trascuratela!
33 Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην.
34 Beato l’uomo che mi ascolta,
vegliando ogni giorno alle mie porte,
per custodire gli stipiti della mia soglia.
34 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ' ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου?
35 Infatti, chi trova me trova la vita
e ottiene il favore del Signore;
35 διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου.
36 ma chi pecca contro di me fa male a se stesso;
quanti mi odiano amano la morte».
36 Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει? παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον.