Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Proverbi 16


font
BIBBIA CEI 2008VULGATA
1 All’uomo appartengono i progetti del cuore,
ma dal Signore viene la risposta della lingua.
1 Hominis est animam præparare,
et Domini gubernare linguam.
2 Agli occhi dell’uomo tutte le sue opere sembrano pure,
ma chi scruta gli spiriti è il Signore.
2 Omnes viæ hominis patent oculis ejus ;
spirituum ponderator est Dominus.
3 Affida al Signore le tue opere
e i tuoi progetti avranno efficacia.
3 Revela Domino opera tua,
et dirigentur cogitationes tuæ.
4 Il Signore ha fatto ogni cosa per il suo fine
e anche il malvagio per il giorno della sventura.
4 Universa propter semetipsum operatus est Dominus ;
impium quoque ad diem malum.
5 Il Signore ha in orrore ogni cuore superbo,
certamente non resterà impunito.
5 Abominatio Domini est omnis arrogans ;
etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens.
Initium viæ bonæ facere justitiam ;
accepta est autem apud Deum magis quam immolare hostias.
6 Con la bontà e la fedeltà si espia la colpa,
ma con il timore del Signore si evita il male.
6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas,
et in timore Domini declinatur a malo.
7 Se il Signore si compiace della condotta di un uomo,
lo riconcilia anche con i suoi nemici.
7 Cum placuerint Domino viæ hominis,
inimicos quoque ejus convertet ad pacem.
8 È meglio avere poco con onestà
che molte rendite senza giustizia.
8 Melius est parum cum justitia
quam multi fructus cum iniquitate.
9 Il cuore dell’uomo elabora progetti,
ma è il Signore che rende saldi i suoi passi.
9 Cor hominis disponit viam suam,
sed Domini est dirigere gressus ejus.
10 L’oracolo è sulle labbra del re,
in giudizio la sua bocca non sbaglia.
10 Divinatio in labiis regis ;
in judicio non errabit os ejus.
11 La stadera e le bilance giuste appartengono al Signore,
sono opera sua tutti i pesi del sacchetto.
11 Pondus et statera judicia Domini sunt,
et opera ejus omnes lapides sacculi.
12 È un orrore per i re commettere un’azione iniqua,
poiché il trono sta saldo con la giustizia.
12 Abominabiles regi qui agunt impie,
quoniam justitia firmatur solium.
13 Il re si compiace di chi dice la verità,
egli ama chi parla con rettitudine.
13 Voluntas regum labia justa ;
qui recta loquitur diligetur.
14 L’ira del re è messaggera di morte,
ma il saggio la placherà.
14 Indignatio regis nuntii mortis,
et vir sapiens placabit eam.
15 Se il volto del re è luminoso, c’è la vita:
il suo favore è come pioggia di primavera.
15 In hilaritate vultus regis vita,
et clementia ejus quasi imber serotinus.
16 Possedere la sapienza è molto meglio dell’oro,
acquisire l’intelligenza è preferibile all’argento.
16 Posside sapientiam, quia auro melior est,
et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
17 La strada degli uomini retti è evitare il male;
conserva la vita chi controlla la sua condotta.
17 Semita justorum declinat mala ;
custos animæ suæ servat viam suam.
18 Prima della rovina viene l’orgoglio
e prima della caduta c’è l’arroganza.
18 Contritionem præcedit superbia,
et ante ruinam exaltatur spiritus.
19 È meglio essere umili con i poveri
che spartire la preda con i superbi.
19 Melius est humiliari cum mitibus
quam dividere spolia cum superbis.
20 Chi è prudente nel parlare troverà il bene,
ma chi confida nel Signore è beato.
20 Eruditus in verbo reperiet bona,
et qui sperat in Domino beatus est.
21 Chi è saggio di cuore è ritenuto intelligente;
il linguaggio dolce aumenta la dottrina.
21 Qui sapiens est corde appellabitur prudens,
et qui dulcis eloquio majora percipiet.
22 Fonte di vita è il senno per chi lo possiede,
ma castigo degli stolti è la stoltezza.
22 Fons vitæ eruditio possidentis ;
doctrina stultorum fatuitas.
23 Il cuore del saggio rende assennata la sua bocca
e sulle sue labbra fa crescere la dottrina.
23 Cor sapientis erudiet os ejus,
et labiis ejus addet gratiam.
24 Favo di miele sono le parole gentili,
dolce per il palato e medicina per le ossa.
24 Favus mellis composita verba ;
dulcedo animæ sanitas ossium.
25 C’è una via che sembra diritta per l’uomo,
ma alla fine conduce su sentieri di morte.
25 Est via quæ videtur homini recta,
et novissima ejus ducunt ad mortem.
26 La brama fa lavorare chi lavora,
è la sua bocca che lo sprona.
26 Anima laborantis laborat sibi,
quia compulit eum os suum.
27 L’uomo iniquo ordisce la sciagura,
sulle sue labbra c’è come un fuoco ardente.
27 Vir impius fodit malum,
et in labiis ejus ignis ardescit.
28 L’uomo perverso provoca litigi,
chi calunnia divide gli amici.
28 Homo perversus suscitat lites,
et verbosus separat principes.
29 L’uomo violento inganna il prossimo
e lo spinge per una via non buona.
29 Vir iniquus lactat amicum suum,
et ducit eum per viam non bonam.
30 Chi socchiude gli occhi medita inganni,
chi stringe le labbra ha già commesso il male.
30 Qui attonitis oculis cogitat prava,
mordens labia sua perficit malum.
31 Diadema splendido è la canizie,
ed essa si trova sulla via della giustizia.
31 Corona dignitatis senectus,
quæ in viis justitiæ reperietur.
32 È meglio la pazienza che la forza di un eroe,
chi domina se stesso vale più di chi conquista una città.
32 Melior est patiens viro forti,
et qui dominatur animo suo expugnatore urbium.
33 Nel cavo della veste si getta la sorte,
ma la decisione dipende tutta dal Signore.
33 Sortes mittuntur in sinum,
sed a Domino temperantur.