Proverbi 16
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 2008 | VULGATA |
---|---|
1 All’uomo appartengono i progetti del cuore, ma dal Signore viene la risposta della lingua. | 1 Hominis est animam præparare, et Domini gubernare linguam. |
2 Agli occhi dell’uomo tutte le sue opere sembrano pure, ma chi scruta gli spiriti è il Signore. | 2 Omnes viæ hominis patent oculis ejus ; spirituum ponderator est Dominus. |
3 Affida al Signore le tue opere e i tuoi progetti avranno efficacia. | 3 Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuæ. |
4 Il Signore ha fatto ogni cosa per il suo fine e anche il malvagio per il giorno della sventura. | 4 Universa propter semetipsum operatus est Dominus ; impium quoque ad diem malum. |
5 Il Signore ha in orrore ogni cuore superbo, certamente non resterà impunito. | 5 Abominatio Domini est omnis arrogans ; etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viæ bonæ facere justitiam ; accepta est autem apud Deum magis quam immolare hostias. |
6 Con la bontà e la fedeltà si espia la colpa, ma con il timore del Signore si evita il male. | 6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas, et in timore Domini declinatur a malo. |
7 Se il Signore si compiace della condotta di un uomo, lo riconcilia anche con i suoi nemici. | 7 Cum placuerint Domino viæ hominis, inimicos quoque ejus convertet ad pacem. |
8 È meglio avere poco con onestà che molte rendite senza giustizia. | 8 Melius est parum cum justitia quam multi fructus cum iniquitate. |
9 Il cuore dell’uomo elabora progetti, ma è il Signore che rende saldi i suoi passi. | 9 Cor hominis disponit viam suam, sed Domini est dirigere gressus ejus. |
10 L’oracolo è sulle labbra del re, in giudizio la sua bocca non sbaglia. | 10 Divinatio in labiis regis ; in judicio non errabit os ejus. |
11 La stadera e le bilance giuste appartengono al Signore, sono opera sua tutti i pesi del sacchetto. | 11 Pondus et statera judicia Domini sunt, et opera ejus omnes lapides sacculi. |
12 È un orrore per i re commettere un’azione iniqua, poiché il trono sta saldo con la giustizia. | 12 Abominabiles regi qui agunt impie, quoniam justitia firmatur solium. |
13 Il re si compiace di chi dice la verità, egli ama chi parla con rettitudine. | 13 Voluntas regum labia justa ; qui recta loquitur diligetur. |
14 L’ira del re è messaggera di morte, ma il saggio la placherà. | 14 Indignatio regis nuntii mortis, et vir sapiens placabit eam. |
15 Se il volto del re è luminoso, c’è la vita: il suo favore è come pioggia di primavera. | 15 In hilaritate vultus regis vita, et clementia ejus quasi imber serotinus. |
16 Possedere la sapienza è molto meglio dell’oro, acquisire l’intelligenza è preferibile all’argento. | 16 Posside sapientiam, quia auro melior est, et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento. |
17 La strada degli uomini retti è evitare il male; conserva la vita chi controlla la sua condotta. | 17 Semita justorum declinat mala ; custos animæ suæ servat viam suam. |
18 Prima della rovina viene l’orgoglio e prima della caduta c’è l’arroganza. | 18 Contritionem præcedit superbia, et ante ruinam exaltatur spiritus. |
19 È meglio essere umili con i poveri che spartire la preda con i superbi. | 19 Melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis. |
20 Chi è prudente nel parlare troverà il bene, ma chi confida nel Signore è beato. | 20 Eruditus in verbo reperiet bona, et qui sperat in Domino beatus est. |
21 Chi è saggio di cuore è ritenuto intelligente; il linguaggio dolce aumenta la dottrina. | 21 Qui sapiens est corde appellabitur prudens, et qui dulcis eloquio majora percipiet. |
22 Fonte di vita è il senno per chi lo possiede, ma castigo degli stolti è la stoltezza. | 22 Fons vitæ eruditio possidentis ; doctrina stultorum fatuitas. |
23 Il cuore del saggio rende assennata la sua bocca e sulle sue labbra fa crescere la dottrina. | 23 Cor sapientis erudiet os ejus, et labiis ejus addet gratiam. |
24 Favo di miele sono le parole gentili, dolce per il palato e medicina per le ossa. | 24 Favus mellis composita verba ; dulcedo animæ sanitas ossium. |
25 C’è una via che sembra diritta per l’uomo, ma alla fine conduce su sentieri di morte. | 25 Est via quæ videtur homini recta, et novissima ejus ducunt ad mortem. |
26 La brama fa lavorare chi lavora, è la sua bocca che lo sprona. | 26 Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum. |
27 L’uomo iniquo ordisce la sciagura, sulle sue labbra c’è come un fuoco ardente. | 27 Vir impius fodit malum, et in labiis ejus ignis ardescit. |
28 L’uomo perverso provoca litigi, chi calunnia divide gli amici. | 28 Homo perversus suscitat lites, et verbosus separat principes. |
29 L’uomo violento inganna il prossimo e lo spinge per una via non buona. | 29 Vir iniquus lactat amicum suum, et ducit eum per viam non bonam. |
30 Chi socchiude gli occhi medita inganni, chi stringe le labbra ha già commesso il male. | 30 Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum. |
31 Diadema splendido è la canizie, ed essa si trova sulla via della giustizia. | 31 Corona dignitatis senectus, quæ in viis justitiæ reperietur. |
32 È meglio la pazienza che la forza di un eroe, chi domina se stesso vale più di chi conquista una città. | 32 Melior est patiens viro forti, et qui dominatur animo suo expugnatore urbium. |
33 Nel cavo della veste si getta la sorte, ma la decisione dipende tutta dal Signore. | 33 Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur. |