Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Proverbi 16


font
BIBBIA CEI 2008NOVA VULGATA
1 All’uomo appartengono i progetti del cuore,
ma dal Signore viene la risposta della lingua.
1 Hominis est animum praeparare,
et Domini est responsio linguae.
2 Agli occhi dell’uomo tutte le sue opere sembrano pure,
ma chi scruta gli spiriti è il Signore.
2 Omnes viae hominis purae sunt oculis eius,
spirituum ponderator est Dominus.
3 Affida al Signore le tue opere
e i tuoi progetti avranno efficacia.
3 Revela Domino opera tua,
et dirigentur cogitationes tuae.
4 Il Signore ha fatto ogni cosa per il suo fine
e anche il malvagio per il giorno della sventura.
4 Universa secundum proprium finem operatus est Dominus;
impium quoque ad diem malum.
5 Il Signore ha in orrore ogni cuore superbo,
certamente non resterà impunito.
5 Abominatio Domini est omnis arrogans;
manus in manu, non erit innocens.
6 Con la bontà e la fedeltà si espia la colpa,
ma con il timore del Signore si evita il male.
6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas,
et in timore Domini declinatur a malo.
7 Se il Signore si compiace della condotta di un uomo,
lo riconcilia anche con i suoi nemici.
7 Cum placuerint Domino viae hominis,
inimicos quoque eius convertet ad pacem.
8 È meglio avere poco con onestà
che molte rendite senza giustizia.
8 Melius est parum cum iustitia
quam multi fructus sine aequitate.
9 Il cuore dell’uomo elabora progetti,
ma è il Signore che rende saldi i suoi passi.
9 Cor hominis disponit viam suam,
sed Domini est dirigere gressus eius.
10 L’oracolo è sulle labbra del re,
in giudizio la sua bocca non sbaglia.
10 Divinatio in labiis regis,
in iudicio non errabit os eius.
11 La stadera e le bilance giuste appartengono al Signore,
sono opera sua tutti i pesi del sacchetto.
11 Pondus et statera iusta Domini sunt,
et opera eius omnes lapides sacculi.
12 È un orrore per i re commettere un’azione iniqua,
poiché il trono sta saldo con la giustizia.
12 Abominantur reges agere impie,
quoniam iustitia firmatur solium.
13 Il re si compiace di chi dice la verità,
egli ama chi parla con rettitudine.
13 Voluntas regum labia iusta;
qui recta loquitur, diligetur.
14 L’ira del re è messaggera di morte,
ma il saggio la placherà.
14 Indignatio regis nuntii mortis,
et vir sapiens placabit eam.
15 Se il volto del re è luminoso, c’è la vita:
il suo favore è come pioggia di primavera.
15 In lumine vultus regis vita,
et voluntas eius quasi imber serotinus.
16 Possedere la sapienza è molto meglio dell’oro,
acquisire l’intelligenza è preferibile all’argento.
16 Possidere sapientiam quanto melius est auro;
et acquirere prudentiam pretiosius est argento.
17 La strada degli uomini retti è evitare il male;
conserva la vita chi controlla la sua condotta.
17 Semita iustorum declinare a malo;
custos animae suae, qui servat viam suam.
18 Prima della rovina viene l’orgoglio
e prima della caduta c’è l’arroganza.
18 Contritionem praecedit superbia,
et ante ruinam exaltatio spiritus.
19 È meglio essere umili con i poveri
che spartire la preda con i superbi.
19 Melius est humiliari cum mitibus
quam dividere spolia cum superbis.
20 Chi è prudente nel parlare troverà il bene,
ma chi confida nel Signore è beato.
20 Eruditus in verbo reperiet bona;
et, qui sperat in Domino, beatus est.
21 Chi è saggio di cuore è ritenuto intelligente;
il linguaggio dolce aumenta la dottrina.
21 Qui sapiens est corde, appellabitur prudens;
et dulcedo labiorum addet doctrinam.
22 Fonte di vita è il senno per chi lo possiede,
ma castigo degli stolti è la stoltezza.
22 Fons vitae eruditio possidentis;
poena stultorum stultitia.
23 Il cuore del saggio rende assennata la sua bocca
e sulle sue labbra fa crescere la dottrina.
23 Cor sapientis erudiet os eius
et labiis eius addet doctrinam.
24 Favo di miele sono le parole gentili,
dolce per il palato e medicina per le ossa.
24 Favus mellis composita verba,
dulcedo animae et sanitas ossium.
25 C’è una via che sembra diritta per l’uomo,
ma alla fine conduce su sentieri di morte.
25 Est via, quae videtur homini recta,
et novissima eius ducunt ad mortem.
26 La brama fa lavorare chi lavora,
è la sua bocca che lo sprona.
26 Anima laborantis laborat sibi,
quia compulit eum os suum.
27 L’uomo iniquo ordisce la sciagura,
sulle sue labbra c’è come un fuoco ardente.
27 Vir impius fodit malum,
et in labiis eius quasi ignis ardens.
28 L’uomo perverso provoca litigi,
chi calunnia divide gli amici.
28 Homo perversus suscitat lites,
et mussitator separat familiares.
29 L’uomo violento inganna il prossimo
e lo spinge per una via non buona.
29 Vir iniquus lactat amicum suum
et ducit eum per viam non bonam.
30 Chi socchiude gli occhi medita inganni,
chi stringe le labbra ha già commesso il male.
30 Qui attonitis oculis cogitat prava,
comprimens labia sua perficit malum.
31 Diadema splendido è la canizie,
ed essa si trova sulla via della giustizia.
31 Corona dignitatis canities,
quae in viis iustitiae reperietur.
32 È meglio la pazienza che la forza di un eroe,
chi domina se stesso vale più di chi conquista una città.
32 Melior est patiens viro forti,
et, qui dominatur animo suo, expugnatore urbium.
33 Nel cavo della veste si getta la sorte,
ma la decisione dipende tutta dal Signore.
33 Sortes mittuntur in sinum,
sed a Domino temperantur.