Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Proverbi 16


font
BIBBIA CEI 2008LXX
1 All’uomo appartengono i progetti del cuore,
ma dal Signore viene la risposta della lingua.
1 -
2 Agli occhi dell’uomo tutte le sue opere sembrano pure,
ma chi scruta gli spiriti è il Signore.
2 παντα τα εργα του ταπεινου φανερα παρα τω θεω οι δε ασεβεις εν ημερα κακη ολουνται
3 Affida al Signore le tue opere
e i tuoi progetti avranno efficacia.
3 -
4 Il Signore ha fatto ogni cosa per il suo fine
e anche il malvagio per il giorno della sventura.
4 -
5 Il Signore ha in orrore ogni cuore superbo,
certamente non resterà impunito.
5 ακαθαρτος παρα θεω πας υψηλοκαρδιος χειρι δε χειρας εμβαλων αδικως ουκ αθωωθησεται
6 Con la bontà e la fedeltà si espia la colpa,
ma con il timore del Signore si evita il male.
6 -
7 Se il Signore si compiace della condotta di un uomo,
lo riconcilia anche con i suoi nemici.
7 αρχη οδου αγαθης το ποιειν τα δικαια δεκτα δε παρα θεω μαλλον η θυειν θυσιας
8 È meglio avere poco con onestà
che molte rendite senza giustizia.
8 ο ζητων τον κυριον ευρησει γνωσιν μετα δικαιοσυνης οι δε ορθως ζητουντες αυτον ευρησουσιν ειρηνην
9 Il cuore dell’uomo elabora progetti,
ma è il Signore che rende saldi i suoi passi.
9 παντα τα εργα του κυριου μετα δικαιοσυνης φυλασσεται δε ο ασεβης εις ημεραν κακην
10 L’oracolo è sulle labbra del re,
in giudizio la sua bocca non sbaglia.
10 μαντειον επι χειλεσιν βασιλεως εν δε κρισει ου μη πλανηθη το στομα αυτου
11 La stadera e le bilance giuste appartengono al Signore,
sono opera sua tutti i pesi del sacchetto.
11 ροπη ζυγου δικαιοσυνη παρα κυριω τα δε εργα αυτου σταθμια δικαια
12 È un orrore per i re commettere un’azione iniqua,
poiché il trono sta saldo con la giustizia.
12 βδελυγμα βασιλει ο ποιων κακα μετα γαρ δικαιοσυνης ετοιμαζεται θρονος αρχης
13 Il re si compiace di chi dice la verità,
egli ama chi parla con rettitudine.
13 δεκτα βασιλει χειλη δικαια λογους δε ορθους αγαπα
14 L’ira del re è messaggera di morte,
ma il saggio la placherà.
14 θυμος βασιλεως αγγελος θανατου ανηρ δε σοφος εξιλασεται αυτον
15 Se il volto del re è luminoso, c’è la vita:
il suo favore è come pioggia di primavera.
15 εν φωτι ζωης υιος βασιλεως οι δε προσδεκτοι αυτω ωσπερ νεφος οψιμον
16 Possedere la sapienza è molto meglio dell’oro,
acquisire l’intelligenza è preferibile all’argento.
16 νοσσιαι σοφιας αιρετωτεραι χρυσιου νοσσιαι δε φρονησεως αιρετωτεραι υπερ αργυριον
17 La strada degli uomini retti è evitare il male;
conserva la vita chi controlla la sua condotta.
17 τριβοι ζωης εκκλινουσιν απο κακων μηκος δε βιου οδοι δικαιοσυνης ο δεχομενος παιδειαν εν αγαθοις εσται ο δε φυλασσων ελεγχους σοφισθησεται ος φυλασσει τας εαυτου οδους τηρει την εαυτου ψυχην αγαπων δε ζωην αυτου φεισεται στοματος αυτου
18 Prima della rovina viene l’orgoglio
e prima della caduta c’è l’arroganza.
18 προ συντριβης ηγειται υβρις προ δε πτωματος κακοφροσυνη
19 È meglio essere umili con i poveri
che spartire la preda con i superbi.
19 κρεισσων πραυθυμος μετα ταπεινωσεως η ος διαιρειται σκυλα μετα υβριστων
20 Chi è prudente nel parlare troverà il bene,
ma chi confida nel Signore è beato.
20 συνετος εν πραγμασιν ευρετης αγαθων πεποιθως δε επι θεω μακαριστος
21 Chi è saggio di cuore è ritenuto intelligente;
il linguaggio dolce aumenta la dottrina.
21 τους σοφους και συνετους φαυλους καλουσιν οι δε γλυκεις εν λογω πλειονα ακουσονται
22 Fonte di vita è il senno per chi lo possiede,
ma castigo degli stolti è la stoltezza.
22 πηγη ζωης εννοια τοις κεκτημενοις παιδεια δε αφρονων κακη
23 Il cuore del saggio rende assennata la sua bocca
e sulle sue labbra fa crescere la dottrina.
23 καρδια σοφου νοησει τα απο του ιδιου στοματος επι δε χειλεσιν φορεσει επιγνωμοσυνην
24 Favo di miele sono le parole gentili,
dolce per il palato e medicina per le ossa.
24 κηρια μελιτος λογοι καλοι γλυκασμα δε αυτων ιασις ψυχης
25 C’è una via che sembra diritta per l’uomo,
ma alla fine conduce su sentieri di morte.
25 εισιν οδοι δοκουσαι ειναι ορθαι ανδρι τα μεντοι τελευταια αυτων βλεπει εις πυθμενα αδου
26 La brama fa lavorare chi lavora,
è la sua bocca che lo sprona.
26 ανηρ εν πονοις πονει εαυτω και εκβιαζεται εαυτου την απωλειαν ο μεντοι σκολιος επι τω εαυτου στοματι φορει την απωλειαν
27 L’uomo iniquo ordisce la sciagura,
sulle sue labbra c’è come un fuoco ardente.
27 ανηρ αφρων ορυσσει εαυτω κακα επι δε των εαυτου χειλεων θησαυριζει πυρ
28 L’uomo perverso provoca litigi,
chi calunnia divide gli amici.
28 ανηρ σκολιος διαπεμπεται κακα και λαμπτηρα δολου πυρσευει κακοις και διαχωριζει φιλους
29 L’uomo violento inganna il prossimo
e lo spinge per una via non buona.
29 ανηρ παρανομος αποπειραται φιλων και απαγει αυτους οδους ουκ αγαθας
30 Chi socchiude gli occhi medita inganni,
chi stringe le labbra ha già commesso il male.
30 στηριζων οφθαλμους αυτου λογιζεται διεστραμμενα οριζει δε τοις χειλεσιν αυτου παντα τα κακα ουτος καμινος εστιν κακιας
31 Diadema splendido è la canizie,
ed essa si trova sulla via della giustizia.
31 στεφανος καυχησεως γηρας εν δε οδοις δικαιοσυνης ευρισκεται
32 È meglio la pazienza che la forza di un eroe,
chi domina se stesso vale più di chi conquista una città.
32 κρεισσων ανηρ μακροθυμος ισχυρου ο δε κρατων οργης κρεισσων καταλαμβανομενου πολιν
33 Nel cavo della veste si getta la sorte,
ma la decisione dipende tutta dal Signore.
33 εις κολπους επερχεται παντα τοις αδικοις παρα δε κυριου παντα τα δικαια