Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Proverbi 14


font
BIBBIA CEI 2008VULGATA
1 La donna saggia costruisce la sua casa,
quella stolta la demolisce con le proprie mani.
1 Sapiens mulier ædificat domum suam ;
insipiens exstructam quoque manibus destruet.
2 Cammina nella propria giustizia chi teme il Signore,
ma chi è traviato nelle proprie vie lo disprezza.
2 Ambulans recto itinere, et timens Deum,
despicitur ab eo qui infami graditur via.
3 Nella bocca dello stolto c’è il germoglio della superbia,
ma le labbra dei saggi sono la loro salvaguardia.
3 In ore stulti virga superbiæ ;
labia autem sapientium custodiunt eos.
4 Se non ci sono buoi la greppia è vuota,
l’abbondanza del raccolto sta nel vigore del toro.
4 Ubi non sunt boves, præsepe vacuum est ;
ubi autem plurimæ segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis.
5 Il testimone sincero non mentisce,
chi proferisce menzogne è testimone falso.
5 Testis fidelis non mentitur ;
profert autem mendacium dolosus testis.
6 Lo spavaldo ricerca la sapienza ma invano,
la scienza è cosa facile per l’intelligente.
6 Quærit derisor sapientiam, et non invenit ;
doctrina prudentium facilis.
7 Stai lontano dall’uomo stolto:
in lui non troverai labbra sapienti.
7 Vade contra virum stultum,
et nescit labia prudentiæ.
8 Il sapiente avveduto conosce la sua strada,
ma la stoltezza degli sciocchi è inganno.
8 Sapientia callidi est intelligere viam suam,
et imprudentia stultorum errans.
9 Tra gli stolti risiede la colpa,
tra i giusti dimora la benevolenza.
9 Stultus illudet peccatum,
et inter justos morabitur gratia.
10 Il cuore conosce la propria amarezza
e alla sua gioia non partecipa l’estraneo.
10 Cor quod novit amaritudinem animæ suæ,
in gaudio ejus non miscebitur extraneus.
11 La casa degli empi sarà abbattuta,
ma la tenda dei giusti prospererà.
11 Domus impiorum delebitur :
tabernacula vero justorum germinabunt.
12 C’è una via che sembra diritta per l’uomo,
ma alla fine conduce su sentieri di morte.
12 Est via quæ videtur homini justa,
novissima autem ejus deducunt ad mortem.
13 Anche nel riso il cuore prova dolore
e la gioia può finire in pena.
13 Risus dolore miscebitur,
et extrema gaudii luctus occupat.
14 Il perverso si sazia della sua condotta,
l’uomo buono delle sue opere.
14 Viis suis replebitur stultus,
et super eum erit vir bonus.
15 L’ingenuo crede a ogni parola,
ma chi è avveduto controlla i propri passi.
15 Innocens credit omni verbo ;
astutus considerat gressus suos.
Filio doloso nihil erit boni ;
servo autem sapienti prosperi erunt actus,
et dirigetur via ejus.
16 Il saggio teme e sta lontano dal male,
lo stolto invece è impulsivo e si sente sicuro.
16 Sapiens timet, et declinat a malo ;
stultus transilit, et confidit.
17 Chi è pronto all’ira commette sciocchezze,
il malintenzionato si rende odioso.
17 Impatiens operabitur stultitiam,
et vir versutus odiosus est.
18 Gli inesperti ereditano la stoltezza,
gli accorti si coronano di scienza.
18 Possidebunt parvuli stultitiam,
et exspectabunt astuti scientiam.
19 I cattivi si inchinano davanti ai buoni,
i malvagi davanti alle porte del giusto.
19 Jacebunt mali ante bonos,
et impii ante portas justorum.
20 Il povero è odioso anche a chi gli è pari,
ma numerosi sono gli amici del ricco.
20 Etiam proximo suo pauper odiosus erit :
amici vero divitum multi.
21 Chi disprezza il prossimo pecca,
beato chi ha pietà degli umili.
21 Qui despicit proximum suum peccat ;
qui autem miseretur pauperis beatus erit.
Qui credit in Domino misericordiam diligit.
22 Non errano forse quelli che compiono il male?
Amore e fedeltà per quanti compiono il bene.
22 Errant qui operantur malum ;
misericordia et veritas præparant bona.
23 In ogni fatica c’è un vantaggio,
ma le chiacchiere portano solo miseria.
23 In omni opere erit abundantia ;
ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas.
24 Corona dei saggi è la loro ricchezza,
la follia degli stolti produce solo follia.
24 Corona sapientium divitiæ eorum ;
fatuitas stultorum imprudentia.
25 È salvezza per molti il testimone veritiero,
ma chi proferisce menzogne è un impostore.
25 Liberat animas testis fidelis,
et profert mendacia versipellis.
26 Nel timore del Signore sta la fiducia del forte;
anche per i suoi figli egli sarà un rifugio.
26 In timore Domini fiducia fortitudinis,
et filiis ejus erit spes.
27 Il timore del Signore è fonte di vita
per sfuggire ai lacci della morte.
27 Timor Domini fons vitæ,
ut declinent a ruina mortis.
28 Un popolo numeroso è la gloria del re,
ma la scarsità di gente è la rovina del principe.
28 In multitudine populi dignitas regis,
et in paucitate plebis ignominia principis.
29 Chi è paziente ha grande prudenza,
chi è iracondo mostra stoltezza.
29 Qui patiens est multa gubernatur prudentia ;
qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam.
30 Un cuore tranquillo è la vita del corpo,
l’invidia è la carie delle ossa.
30 Vita carnium sanitas cordis ;
putredo ossium invidia.
31 Chi opprime il povero offende il suo creatore,
chi ha pietà del misero lo onora.
31 Qui calumniatur egentem exprobrat factori ejus ;
honorat autem eum qui miseretur pauperis.
32 Dalla propria cattiveria è travolto il malvagio,
anche nella morte il giusto trova rifugio.
32 In malitia sua expelletur impius :
sperat autem justus in morte sua.
33 In un cuore intelligente risiede la sapienza,
ma in mezzo agli stolti verrà riconosciuta?
33 In corde prudentis requiescit sapientia,
et indoctos quosque erudiet.
34 La giustizia esalta una nazione,
ma il peccato è la vergogna dei popoli.
34 Justitia elevat gentem ;
miseros autem facit populos peccatum.
35 Il favore del re è per il ministro intelligente,
la sua ira è per l’indegno.
35 Acceptus est regi minister intelligens ;
iracundiam ejus inutilis sustinebit.