Salmi 138
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | VULGATA |
---|---|
1 'Di Davide.' Ti rendo grazie, Signore, con tutto il cuore: hai ascoltato le parole della mia bocca. A te voglio cantare davanti agli angeli, | 1 In finem, psalmus David. Domine, probasti me, et cognovisti me ; |
2 mi prostro verso il tuo tempio santo. Rendo grazie al tuo nome per la tua fedeltà e la tua misericordia: hai reso la tua promessa più grande di ogni fama. | 2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. |
3 Nel giorno in cui t'ho invocato, mi hai risposto, hai accresciuto in me la forza. | 3 Intellexisti cogitationes meas de longe ; semitam meam et funiculum meum investigasti : |
4 Ti loderanno, Signore, tutti i re della terra quando udranno le parole della tua bocca. | 4 et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea. |
5 Canteranno le vie del Signore, perché grande è la gloria del Signore; | 5 Ecce, Domine, tu cognovisti omnia, novissima et antiqua. Tu formasti me, et posuisti super me manum tuam. |
6 eccelso è il Signore e guarda verso l'umile ma al superbo volge lo sguardo da lontano. | 6 Mirabilis facta est scientia tua ex me ; confortata est, et non potero ad eam. |
7 Se cammino in mezzo alla sventura tu mi ridoni vita; contro l'ira dei miei nemici stendi la mano e la tua destra mi salva. | 7 Quo ibo a spiritu tuo ? et quo a facie tua fugiam ? |
8 Il Signore completerà per me l'opera sua. Signore, la tua bontà dura per sempre: non abbandonare l'opera delle tue mani. | 8 Si ascendero in cælum, tu illic es ; si descendero in infernum, ades. |
9 Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris, | |
10 etenim illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua. | |
11 Et dixi : Forsitan tenebræ conculcabunt me ; et nox illuminatio mea in deliciis meis. | |
12 Quia tenebræ non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur : sicut tenebræ ejus, ita et lumen ejus. | |
13 Quia tu possedisti renes meos ; suscepisti me de utero matris meæ. | |
14 Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es ; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis. | |
15 Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto ; et substantia mea in inferioribus terræ. | |
16 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur. Dies formabuntur, et nemo in eis. | |
17 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus ; nimis confortatus est principatus eorum. | |
18 Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur. Exsurrexi, et adhuc sum tecum. | |
19 Si occideris, Deus, peccatores, viri sanguinum, declinate a me : | |
20 quia dicitis in cogitatione : Accipient in vanitate civitates tuas. | |
21 Nonne qui oderunt te, Domine, oderam, et super inimicos tuos tabescebam ? | |
22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi. | |
23 Proba me, Deus, et scito cor meum ; interroga me, et cognosce semitas meas. | |
24 Et vide si via iniquitatis in me est, et deduc me in via æterna. |