Giobbe 5

BIBBIA CEI 1974	GREEK BIBLE
1 Chiama, dunque! Ti risponderà forse qualcuno? E a chi fra i santi ti rivolgerai?	1 Καλεσον τωρα, εαν τις σοι αποκριθη; και προς τινα των αγιων θελεις αποβλεψει;
2 Poiché allo stolto dà morte lo sdegno e la collera fa morire lo sciocco.	2 Διοτι η οργη φονευει τον αφρονα, και η αγανακτησις θανατονει τον μωρον.
3 Io ho visto lo stolto metter radici, ma imputridire la sua dimora all'istante.	3 Εγω ειδον τον αφρονα ριζουμενον? αλλ' ευθυς προειπα κατηραμενην την κατοικιαν αυτου.
4 I suoi figli sono lungi dal prosperare, sono oppressi alla porta, senza difensore;	4 Οι υιοι αυτου ειναι μακραν απο της σωτηριας, και καταπιεζονται εμπροσθεν της πυλης, και ουδεις ο ελευθερων?
5 l'affamato ne divora la messe e gente assetata ne succhia gli averi.	5 των οποιων τον θερισμον κατατρωγει ο πεινων, και αρπαζει αυτον εκ των ακανθων και την περιουσιαν αυτων καταπινει ο διψων.
6 Non esce certo dalla polvere la sventura né germoglia dalla terra il dolore,	6 Διοτι εκ του χωματος δεν εξερχεται η θλιψις, ουδε η λυπη βλαστανει εκ της γης?
7 ma è l'uomo che genera pene, come le scintille volano in alto.	7 αλλ' ο ανθρωπος γενναται δια την λυπην, και οι νεοσσοι των αετων δια να πετωσιν υψηλα.
8 Io, invece, mi rivolgerei a Dio e a Dio esporrei la mia causa:	8 Αλλ' εγω τον Θεον θελω επικαλεσθη, και εν τω Θεω θελω εναποθεσει την υποθεσιν μου?
9 a lui, che fa cose grandi e incomprensibili, meraviglie senza numero,	9 οστις καμνει μεγαλεια ανεξιχνιαστα, θαυμασια αναριθμητα?
10 che dà la pioggia alla terra e manda le acque sulle campagne.	10 οστις διδει βροχην επι το προσωπον της γης, και πεμπει υδατα επι το προσωπον των αγρων?
11 Colloca gli umili in alto e gli afflitti solleva a prosperità;	11 οστις υψονει τους ταπεινους, και ανεγειρει εις σωτηριαν τους τεθλιμμενους?
12 rende vani i pensieri degli scaltri e le loro mani non ne compiono i disegni;	12 οστις διασκεδαζει τας βουλας των πανουργων, και δεν δυνανται αι χειρες αυτων να εκτελεσωσι την επιχειρησιν αυτων?
13 coglie di sorpresa i saggi nella loro astuzia e manda in rovina il consiglio degli scaltri.	13 οστις συλλαμβανει τους σοφους εν τη πανουργια αυτων? και η βουλη των δολιων ανατρεπεται?
14 Di giorno incappano nel buio e brancolano in pieno sole come di notte,	14 την ημεραν απαντωσι σκοτος, και εν μεσημβρια ψηλαφωσι καθως εν νυκτι.
15 mentre egli salva dalla loro spada l'oppresso, e il meschino dalla mano del prepotente.	15 Τον πτωχον ομως λυτρονει εκ της ρομφαιας, εκ του στοματος αυτων και εκ της χειρος του ισχυρου.
16 C'è speranza per il misero e l'ingiustizia chiude la bocca.	16 Και ο πτωχος εχει ελπιδα, της δε ανομιας το στομα εμφραττεται.
17 Felice l'uomo, che è corretto da Dio: perciò tu non sdegnare la correzione dell'Onnipotente,	17 Ιδου, μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον ελεγχει ο Θεος? δια τουτο μη καταφρονει την παιδειαν του Παντοδυναμου?
18 perché egli fa la piaga e la fascia, ferisce e la sua mano risana.	18 διοτι αυτος πληγονει και επιδενει? κτυπα, και αι χειρες αυτου ιατρευουσιν.
19 Da sei tribolazioni ti libererà e alla settima non ti toccherà il male;	19 Εν εξ θλιψεσι θελει σε ελευθερωσει? και εν τη εβδομη δεν θελει σε εγγισει κακον.
20 nella carestia ti scamperà dalla morte e in guerra dal colpo della spada;	20 Εν τη πεινη θελει σε λυτρωσει εκ θανατου? και εν πολεμω εκ χειρος ρομφαιας.
21 sarai al riparo dal flagello della lingua, né temerai quando giunge la rovina.	21 Απο μαστιγος γλωσσης θελεις εισθαι πεφυλαγμενος? και δεν θελεις φοβηθη απο του επερχομενου ολεθρου.
22 Della rovina e della fame ti riderai né temerai le bestie selvatiche;	22 Τον ολεθρον και την πειναν θελεις καταγελα? και δεν θελεις φοβηθη απο των θηριων της γης.
23 con le pietre del campo avrai un patto e le bestie selvatiche saranno in pace con te.	23 Διοτι θελεις εχει συμμαχιαν μετα των λιθων της πεδιαδος? και τα θηρια του αγρου θελουσιν ειρηνευει μετα σου.
24 Conoscerai la prosperità della tua tenda, visiterai la tua proprietà e non sarai deluso.	24 Και θελεις γνωρισει οτι ειρηνη ειναι εν τη σκηνη σου, και θελεις επισκεφθη την κατοικιαν σου, και δεν θελει σοι λειπει ουδεν.
25 Vedrai, numerosa, la prole, i tuoi rampolli come l'erba dei prati.	25 Και θελεις γνωρισει οτι ειναι πολυ το σπερμα σου, και οι εκγονοι σου ως η βοτανη της γης.
26 Te ne andrai alla tomba in piena maturità, come si ammucchia il grano a suo tempo.	26 Θελεις ελθει εις τον ταφον εν βαθει γηρατι, καθως συσσωρευεται η θημωνια του σιτου εν τω καιρω αυτης.
27 Ecco, questo abbiamo osservato: è così. Ascoltalo e sappilo per tuo bene.	27 Ιδου, τουτο εξιχνιασαμεν, ουτως εχει? ακουσον αυτο και γνωρισον εν σεαυτω.