Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Giobbe 3


font
BIBBIA CEI 1974LXX
1 Dopo, Giobbe aprì la bocca e maledisse il suo giorno;1 μετα τουτο ηνοιξεν ιωβ το στομα αυτου
2 prese a dire:

2 και κατηρασατο την ημεραν αυτου λεγων
3 Perisca il giorno in cui nacqui
e la notte in cui si disse: "È stato concepito un uomo!".
3 απολοιτο η ημερα εν η εγεννηθην και η νυξ εν η ειπαν ιδου αρσεν
4 Quel giorno sia tenebra,
non lo ricerchi Dio dall'alto,
né brilli mai su di esso la luce.
4 η ημερα εκεινη ειη σκοτος και μη αναζητησαι αυτην ο κυριος ανωθεν μηδε ελθοι εις αυτην φεγγος
5 Lo rivendichi tenebra e morte,
gli si stenda sopra una nube
e lo facciano spaventoso gli uragani del giorno!
5 εκλαβοι δε αυτην σκοτος και σκια θανατου επελθοι επ' αυτην γνοφος
6 Quel giorno lo possieda il buio
non si aggiunga ai giorni dell'anno,
non entri nel conto dei mesi.
6 καταραθειη η ημερα και η νυξ εκεινη απενεγκαιτο αυτην σκοτος μη ειη εις ημερας ενιαυτου μηδε αριθμηθειη εις ημερας μηνων
7 Ecco, quella notte sia lugubre
e non entri giubilo in essa.
7 αλλα η νυξ εκεινη ειη οδυνη και μη ελθοι επ' αυτην ευφροσυνη μηδε χαρμονη
8 La maledicano quelli che imprecano al giorno,
che sono pronti a evocare Leviatan.
8 αλλα καταρασαιτο αυτην ο καταρωμενος την ημεραν εκεινην ο μελλων το μεγα κητος χειρωσασθαι
9 Si oscurino le stelle del suo crepuscolo,
speri la luce e non venga;
non veda schiudersi le palpebre dell'aurora,
9 σκοτωθειη τα αστρα της νυκτος εκεινης υπομειναι και εις φωτισμον μη ελθοι και μη ιδοι εωσφορον ανατελλοντα
10 poiché non mi ha chiuso il varco del grembo materno,
e non ha nascosto l'affanno agli occhi miei!
10 οτι ου συνεκλεισεν πυλας γαστρος μητρος μου απηλλαξεν γαρ αν πονον απο οφθαλμων μου
11 E perché non sono morto fin dal seno di mia madre
e non spirai appena uscito dal grembo?
11 δια τι γαρ εν κοιλια ουκ ετελευτησα εκ γαστρος δε εξηλθον και ουκ ευθυς απωλομην
12 Perché due ginocchia mi hanno accolto,
e perché due mammelle, per allattarmi?
12 ινα τι δε συνηντησαν μοι γονατα ινα τι δε μαστους εθηλασα
13 Sì, ora giacerei tranquillo,
dormirei e avrei pace
13 νυν αν κοιμηθεις ησυχασα υπνωσας δε ανεπαυσαμην
14 con i re e i governanti della terra,
che si sono costruiti mausolei,
14 μετα βασιλεων βουλευτων γης οι ηγαυριωντο επι ξιφεσιν
15 o con i principi, che hanno oro
e riempiono le case d'argento.
15 η μετα αρχοντων ων πολυς ο χρυσος οι επλησαν τους οικους αυτων αργυριου
16 Oppure, come aborto nascosto, più non sarei,
o come i bimbi che non hanno visto la luce.
16 η ωσπερ εκτρωμα εκπορευομενον εκ μητρας μητρος η ωσπερ νηπιοι οι ουκ ειδον φως
17 Laggiù i malvagi cessano d'agitarsi,
laggiù riposano gli sfiniti di forze.
17 εκει ασεβεις εξεκαυσαν θυμον οργης εκει ανεπαυσαντο κατακοποι τω σωματι
18 I prigionieri hanno pace insieme,
non sentono più la voce dell'aguzzino.
18 ομοθυμαδον δε οι αιωνιοι ουκ ηκουσαν φωνην φορολογου
19 Laggiù è il piccolo e il grande,
e lo schiavo è libero dal suo padrone.
19 μικρος και μεγας εκει εστιν και θεραπων ου δεδοικως τον κυριον αυτου
20 Perché dare la luce a un infelice
e la vita a chi ha l'amarezza nel cuore,
20 ινα τι γαρ δεδοται τοις εν πικρια φως ζωη δε ταις εν οδυναις ψυχαις
21 a quelli che aspettano la morte e non viene,
che la cercano più di un tesoro,
21 οι ομειρονται του θανατου και ου τυγχανουσιν ανορυσσοντες ωσπερ θησαυρους
22 che godono alla vista di un tumulo,
gioiscono se possono trovare una tomba...
22 περιχαρεις δε εγενοντο εαν κατατυχωσιν
23 a un uomo, la cui via è nascosta
e che Dio da ogni parte ha sbarrato?
23 θανατος ανδρι αναπαυμα συνεκλεισεν γαρ ο θεος κατ' αυτου
24 Così, al posto del cibo entra il mio gemito,
e i miei ruggiti sgorgano come acqua,
24 προ γαρ των σιτων μου στεναγμος μοι ηκει δακρυω δε εγω συνεχομενος φοβω
25 perché ciò che temo mi accade
e quel che mi spaventa mi raggiunge.
25 φοβος γαρ ον εφροντισα ηλθεν μοι και ον εδεδοικειν συνηντησεν μοι
26 Non ho tranquillità, non ho requie,
non ho riposo e viene il tormento!
26 ουτε ειρηνευσα ουτε ησυχασα ουτε ανεπαυσαμην ηλθεν δε μοι οργη