Giobbe 3
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | LXX |
---|---|
1 Dopo, Giobbe aprì la bocca e maledisse il suo giorno; | 1 μετα τουτο ηνοιξεν ιωβ το στομα αυτου |
2 prese a dire: | 2 και κατηρασατο την ημεραν αυτου λεγων |
3 Perisca il giorno in cui nacqui e la notte in cui si disse: "È stato concepito un uomo!". | 3 απολοιτο η ημερα εν η εγεννηθην και η νυξ εν η ειπαν ιδου αρσεν |
4 Quel giorno sia tenebra, non lo ricerchi Dio dall'alto, né brilli mai su di esso la luce. | 4 η ημερα εκεινη ειη σκοτος και μη αναζητησαι αυτην ο κυριος ανωθεν μηδε ελθοι εις αυτην φεγγος |
5 Lo rivendichi tenebra e morte, gli si stenda sopra una nube e lo facciano spaventoso gli uragani del giorno! | 5 εκλαβοι δε αυτην σκοτος και σκια θανατου επελθοι επ' αυτην γνοφος |
6 Quel giorno lo possieda il buio non si aggiunga ai giorni dell'anno, non entri nel conto dei mesi. | 6 καταραθειη η ημερα και η νυξ εκεινη απενεγκαιτο αυτην σκοτος μη ειη εις ημερας ενιαυτου μηδε αριθμηθειη εις ημερας μηνων |
7 Ecco, quella notte sia lugubre e non entri giubilo in essa. | 7 αλλα η νυξ εκεινη ειη οδυνη και μη ελθοι επ' αυτην ευφροσυνη μηδε χαρμονη |
8 La maledicano quelli che imprecano al giorno, che sono pronti a evocare Leviatan. | 8 αλλα καταρασαιτο αυτην ο καταρωμενος την ημεραν εκεινην ο μελλων το μεγα κητος χειρωσασθαι |
9 Si oscurino le stelle del suo crepuscolo, speri la luce e non venga; non veda schiudersi le palpebre dell'aurora, | 9 σκοτωθειη τα αστρα της νυκτος εκεινης υπομειναι και εις φωτισμον μη ελθοι και μη ιδοι εωσφορον ανατελλοντα |
10 poiché non mi ha chiuso il varco del grembo materno, e non ha nascosto l'affanno agli occhi miei! | 10 οτι ου συνεκλεισεν πυλας γαστρος μητρος μου απηλλαξεν γαρ αν πονον απο οφθαλμων μου |
11 E perché non sono morto fin dal seno di mia madre e non spirai appena uscito dal grembo? | 11 δια τι γαρ εν κοιλια ουκ ετελευτησα εκ γαστρος δε εξηλθον και ουκ ευθυς απωλομην |
12 Perché due ginocchia mi hanno accolto, e perché due mammelle, per allattarmi? | 12 ινα τι δε συνηντησαν μοι γονατα ινα τι δε μαστους εθηλασα |
13 Sì, ora giacerei tranquillo, dormirei e avrei pace | 13 νυν αν κοιμηθεις ησυχασα υπνωσας δε ανεπαυσαμην |
14 con i re e i governanti della terra, che si sono costruiti mausolei, | 14 μετα βασιλεων βουλευτων γης οι ηγαυριωντο επι ξιφεσιν |
15 o con i principi, che hanno oro e riempiono le case d'argento. | 15 η μετα αρχοντων ων πολυς ο χρυσος οι επλησαν τους οικους αυτων αργυριου |
16 Oppure, come aborto nascosto, più non sarei, o come i bimbi che non hanno visto la luce. | 16 η ωσπερ εκτρωμα εκπορευομενον εκ μητρας μητρος η ωσπερ νηπιοι οι ουκ ειδον φως |
17 Laggiù i malvagi cessano d'agitarsi, laggiù riposano gli sfiniti di forze. | 17 εκει ασεβεις εξεκαυσαν θυμον οργης εκει ανεπαυσαντο κατακοποι τω σωματι |
18 I prigionieri hanno pace insieme, non sentono più la voce dell'aguzzino. | 18 ομοθυμαδον δε οι αιωνιοι ουκ ηκουσαν φωνην φορολογου |
19 Laggiù è il piccolo e il grande, e lo schiavo è libero dal suo padrone. | 19 μικρος και μεγας εκει εστιν και θεραπων ου δεδοικως τον κυριον αυτου |
20 Perché dare la luce a un infelice e la vita a chi ha l'amarezza nel cuore, | 20 ινα τι γαρ δεδοται τοις εν πικρια φως ζωη δε ταις εν οδυναις ψυχαις |
21 a quelli che aspettano la morte e non viene, che la cercano più di un tesoro, | 21 οι ομειρονται του θανατου και ου τυγχανουσιν ανορυσσοντες ωσπερ θησαυρους |
22 che godono alla vista di un tumulo, gioiscono se possono trovare una tomba... | 22 περιχαρεις δε εγενοντο εαν κατατυχωσιν |
23 a un uomo, la cui via è nascosta e che Dio da ogni parte ha sbarrato? | 23 θανατος ανδρι αναπαυμα συνεκλεισεν γαρ ο θεος κατ' αυτου |
24 Così, al posto del cibo entra il mio gemito, e i miei ruggiti sgorgano come acqua, | 24 προ γαρ των σιτων μου στεναγμος μοι ηκει δακρυω δε εγω συνεχομενος φοβω |
25 perché ciò che temo mi accade e quel che mi spaventa mi raggiunge. | 25 φοβος γαρ ον εφροντισα ηλθεν μοι και ον εδεδοικειν συνηντησεν μοι |
26 Non ho tranquillità, non ho requie, non ho riposo e viene il tormento! | 26 ουτε ειρηνευσα ουτε ησυχασα ουτε ανεπαυσαμην ηλθεν δε μοι οργη |