Scrutatio

Martedi, 7 maggio 2024 - Santa Flavia ( Letture di oggi)

Salmos 104


font
BIBLIALXX
1 ¡Alma mía, bendice a Yahveh!
¡Yahveh, Dios mío, qué grande eres!
Vestido de esplendor y majestad,
1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου
2 arropado de luz como de un manto,
tú despliegas los cielos lo mismo que una tienda,
2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου
3 levantas sobre las aguas tus altas moradas;
haciendo de las nubes carro tuyo,
sobre las alas del viento te deslizas;
3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον
4 tomas por mensajeros a los vientos,
a las llamas del fuego por ministros.
4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος
5 Sobre sus bases asentaste la tierra,
inconmovible para siempre jamás.
5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου
6 Del océano, cual vestido, la cubriste,
sobre los montes persistían las aguas;
6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου
7 al increparlas tú, emprenden la huída,
se precipitan al oír tu trueno,
7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου
8 y saltan por los montes, descienden por los valles,
hasta el lugar que tú les asignaste;
8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας
9 un término les pones que no crucen,
por que no vuelvan a cubrir la tierra.
9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ
10 Haces manar las fuentes en los valles,
entre los montes se deslizan;
10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον
11 a todas las bestias de los campos abrevan,
en ellas su sed apagan los onagros;
11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων
12 sobre ellas habitan las aves de los cielos,
dejan oír su voz entre la fronda.
12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη
13 De tus altas moradas abrevas las montañas,
del fruto de tus obras se satura la tierra;
13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον
14 la hierba haces brotar para el ganado,
y las plantas para el uso del hombre,
para que saque de la tierra el pan,
14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις
15 y el vino que recrea el corazón del hombre,
para que lustre su rostro con aceite
y el pan conforte el corazón del hombre.
15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε
16 Se empapan bien los árboles de Yahveh,
los cedros del Líbano que él plantó;
16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν
17 allí ponen los pájaros su nido,
su casa en su copa la cigüeña;
17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ
18 los altos montes, para los rebecos,
para los damanes, el cobijo de las rocas.
18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου
19 Hizo la luna para marcar los tiempos,
conoce el sol su ocaso;
19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον
20 mandas tú las tinieblas, y es la noche,
en ella rebullen todos los animales de la selva,
20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον
21 los leoncillos rugen por la presa,
y su alimento a Dios reclaman.
21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου
22 Cuando el sol sale, se recogen,
y van a echarse a sus guaridas;
22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι
23 el hombre sale a su trabajo,
para hacer su faena hasta la tarde.
23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ
24 ¡Cuán numerosas tus obras, Yahveh!
Todas las has hecho con sabiduría,
de tus criaturas está llena la tierra.
24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου
25 Ahí está el mar, grande y de amplios brazos,
y en él el hervidero innumerable
de animales, grandes y pequeños;
25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου
26 por allí circulan los navíos,
y Leviatán que tú formaste para jugar con él.
26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον
27 Todos ellos de ti están esperando
que les des a su tiempo su alimento;
27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ
28 tú se lo das y ellos lo toman,
abres tu mano y se sacian de bienes.
28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου
29 Escondes tu rostro y se anonadan,
les retiras su soplo, y expiran
y a su polvo retornan.
29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων
30 Envías tu soplo y son creados,
y renuevas la faz de la tierra.
30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων
31 ¡Sea por siempre la gloria de Yahveh,
en sus obras Yahveh se regocije!
31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων
32 El que mira a la tierra y ella tiembla,
toca los montes y echan humo.
32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων
33 A Yahveh mientras viva he de cantar,
mientras exista salmodiaré para mi Dios.
33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων
34 ¡Oh, que mi poema le complazca!
Yo en Yahveh tengo mi gozo.
34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος
35 ¡Que se acaben los pecadores en la tierra,
y ya no más existan los impíos!
¡Bendice a Yahveh, alma mía!
35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων
36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων
37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων
38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους
39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα
40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους
41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι
42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου
43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη
44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν