Ecclesiasticus 19

¹ Operarius ebriosus non locupletabitur;
et, qui spernit modica, paulatim decidet.

² Vinum et mulieres apostatare faciunt sensatos;
et, qui se iungit fornicariis, peribit:
putredo et vermes hereditabunt illum.

³ Anima audax perdet dominum suum;
et tolletur de numero anima eius,
et extolletur in exemplum maius.

⁴ Qui credit cito, levis corde est et minorabitur;
et, qui delinquit in animam suam, quis innoxium faciet?

⁵ Qui gaudet iniquitate, denotabitur,
et, qui odit correptionem, minuetur vita,
et, qui odit loquacitatem, exstinguit malitiam.

⁶

⁷ Ne umquam iteres verbum nequam et durum
et prorsus non minoraberis.

⁸ De amico et inimico noli narrare
et, si notum est tibi delictum, noli denudare:

⁹ audiet enim te et cavebit te
et quasi defendens peccatum odiet te.

¹⁰ Audisti verbum adversus proximum tuum?
Commoriatur in te fidens quoniam non te dirumpet.

¹¹ A facie verbi parturiet fatuus
tamquam parturiens a facie infantis;

¹² sagitta infixa femori carnis,
sic verbum in corde stulti.

¹³ Corripe amicum, ne forte fecerit malum et ipse dicat: “ Non feci ”;
aut, si fecerit, ne iterum addat facere.

¹⁴ Corripe proximum, ne forte dixerit
et, si dixerit, ne forte iteret.

¹⁵ Corripe amicum, saepe enim fit criminatio,

¹⁶ et non omni verbo credas.
Est qui labitur lingua sed non ex animo;

¹⁷ quis est enim qui non deliquerit in lingua sua?
Corripe proximum, antequam commineris,

¹⁸ et da locum legi Altissimi.
Quia omnis sapientia timor Dei et in illa timere Deum,
et in omni sapientia dispositio legis.

¹⁹ Et non est sapientia nequitiae scientia,
et non est consilium peccatorum prudentia.

²⁰ Est astutia et ipsa exsecratio,
et est insipiens, qui minuitur sapientia.

²¹ Melior est homo, qui minuitur sapientia et deficiens sensu in timore,
quam qui abundat sensu et transgreditur legem Altissimi.

²² Est solertia certa et ipsa iniqua.

²³ Et est qui pervertit gratiam, ut proferat iudicium;
est qui videtur oppressus et fractus animo,
et interiora eius plena sunt dolo.

²⁴ Et est qui se nimium submittit a multa humilitate;
et est qui inclinat faciem suam
et fingit se non audire:
ubi ignoratus est, praeveniet te.

²⁵ Et, si ab imbecillitate virium vetetur peccare,
si invenerit tempus malefaciendi, malefaciet.

²⁶ Ex visu cognoscitur vir,
et ab occursu faciei cognoscitur sensatus:

²⁷ amictus corporis et risus dentium
et gressus hominis enuntiant de illo.

²⁸ Est correptio inopportuna,
et est indicium, quod non probatur esse bonum;
et est tacens, et ipse est prudens.