Sprichwörter 5

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	LXX
1 Mein Sohn, merk auf meinen weisen Rat, neige meiner Einsicht dein Ohr zu,	1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους
2 damit du Besonnenheit bewahrst und deine Lippen auf Klugheit achten.	2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι
3 Denn die Lippen der fremden Frau triefen von Honig, glatter als Öl ist ihr Mund.	3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα
4 Doch zuletzt ist sie bitter wie Wermut, scharf wie ein zweischneidiges Schwert.	4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου
5 Ihre Füße steigen zur Totenwelt hinab, ihre Schritte gehen der Unterwelt zu.	5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται
6 Den ebenen Pfad zum Leben verfehlt sie, sie geht krumme Wege und merkt es nicht.	6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι
7 Nun denn, ihr Söhne, hört auf mich, weicht nicht ab von den Worten, die mein Mund spricht.	7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους
8 Halte deinen Weg von ihr fern, komm ihrer Haustür nicht nahe!	8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης
9 Sonst schenkst du andern deine Kraft, deine Jahre einem Rücksichtslosen;	9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν
10 sonst sättigen sich Fremde an deinem Besitz, die Frucht deiner Arbeit kommt in das Haus eines andern	10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν
11 und am Ende wirst du stöhnen, wenn dein Leib und dein Fleisch dahinsiechen.	11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου
12 Dann wirst du bekennen: Weh mir, ich habe die Zucht gehasst, mein Herz hat die Warnung verschmäht;	12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου
13 ich habe nicht auf die Stimme meiner Erzieher gehört, mein Ohr nicht meinen Lehrern zugeneigt.	13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου
14 Fast hätte mich alles Unheil getroffen in der Versammlung und in der Gemeinde.	14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης
15 Trink Wasser aus deiner eigenen Zisterne, Wasser, das aus deinem Brunnen quillt.	15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης
16 Sollen deine Quellen auf die Straße fließen, auf die freien Plätze deine Bäche?	16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα
17 Dir allein sollen sie gehören, kein Fremder soll teilen mit dir.	17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι
18 Dein Brunnen sei gesegnet; freu dich der Frau deiner Jugendtage,	18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου
19 der lieblichen Gazelle, der anmutigen Gämse! Ihre Liebkosung mache dich immerfort trunken, an ihrer Liebe berausch dich immer wieder!	19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση
20 Warum solltest du dich an einer Fremden berauschen, den Busen einer andern umfangen?	20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας
21 Denn der Weg eines jeden liegt offen vor den Augen des Herrn, er achtet auf alle seine Pfade.	21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει
22 Der Frevler verfängt sich in der eigenen Schuld, die Stricke seiner Sünde halten ihn fest.	22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται
23 Er stirbt aus Mangel an Zucht, wegen seiner großen Torheit stürzt er ins Verderben.	23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην