Psalmen 34

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	LXX
1 [Von David, als er sich vor Abimelech wahnsinnig stellte und dieser ihn fortjagte und er ging.]	1 τω δαυιδ δικασον κυριε τους αδικουντας με πολεμησον τους πολεμουντας με
2 Ich will den Herrn allezeit preisen; immer sei sein Lob in meinem Mund.	2 επιλαβου οπλου και θυρεου και αναστηθι εις βοηθειαν μου
3 Meine Seele rühme sich des Herrn; die Armen sollen es hören und sich freuen.	3 εκχεον ρομφαιαν και συγκλεισον εξ εναντιας των καταδιωκοντων με ειπον τη ψυχη μου σωτηρια σου εγω ειμι
4 Verherrlicht mit mir den Herrn, lasst uns gemeinsam seinen Namen rühmen.	4 αισχυνθητωσαν και εντραπητωσαν οι ζητουντες την ψυχην μου αποστραφητωσαν εις τα οπισω και καταισχυνθητωσαν οι λογιζομενοι μοι κακα
5 Ich suchte den Herrn und er hat mich erhört, er hat mich all meinen Ängsten entrissen.	5 γενηθητωσαν ωσει χνους κατα προσωπον ανεμου και αγγελος κυριου εκθλιβων αυτους
6 Blickt auf zu ihm, so wird euer Gesicht leuchten und ihr braucht nicht zu erröten.	6 γενηθητω η οδος αυτων σκοτος και ολισθημα και αγγελος κυριου καταδιωκων αυτους
7 Da ist ein Armer; er rief und der Herr erhörte ihn. Er half ihm aus all seinen Nöten.	7 οτι δωρεαν εκρυψαν μοι διαφθοραν παγιδος αυτων ματην ωνειδισαν την ψυχην μου
8 Der Engel des Herrn umschirmt alle, die ihn fürchten und ehren, und er befreit sie.	8 ελθετω αυτοις παγις ην ου γινωσκουσιν και η θηρα ην εκρυψαν συλλαβετω αυτους και εν τη παγιδι πεσουνται εν αυτη
9 Kostet und seht, wie gütig der Herr ist; wohl dem, der zu ihm sich flüchtet!	9 η δε ψυχη μου αγαλλιασεται επι τω κυριω τερφθησεται επι τω σωτηριω αυτου
10 Fürchtet den Herrn, ihr seine Heiligen; denn wer ihn fürchtet, leidet keinen Mangel.	10 παντα τα οστα μου ερουσιν κυριε τις ομοιος σοι ρυομενος πτωχον εκ χειρος στερεωτερων αυτου και πτωχον και πενητα απο των διαρπαζοντων αυτον
11 Reiche müssen darben und hungern; wer aber den Herrn sucht, braucht kein Gut zu entbehren.	11 ανασταντες μαρτυρες αδικοι α ουκ εγινωσκον ηρωτων με
12 Kommt, ihr Kinder, hört mir zu! Ich will euch in der Furcht des Herrn unterweisen.	12 ανταπεδιδοσαν μοι πονηρα αντι καλων και ατεκνιαν τη ψυχη μου
13 Wer ist der Mensch, der das Leben liebt und gute Tage zu sehen wünscht?	13 εγω δε εν τω αυτους παρενοχλειν μοι ενεδυομην σακκον και εταπεινουν εν νηστεια την ψυχην μου και η προσευχη μου εις κολπον μου αποστραφησεται
14 Bewahre deine Zunge vor Bösem und deine Lippen vor falscher Rede!	14 ως πλησιον ως αδελφον ημετερον ουτως ευηρεστουν ως πενθων και σκυθρωπαζων ουτως εταπεινουμην
15 Meide das Böse und tu das Gute; suche Frieden und jage ihm nach!	15 και κατ' εμου ηυφρανθησαν και συνηχθησαν συνηχθησαν επ' εμε μαστιγες και ουκ εγνων διεσχισθησαν και ου κατενυγησαν
16 Die Augen des Herrn blicken auf die Gerechten, seine Ohren hören ihr Schreien.	16 επειρασαν με εξεμυκτηρισαν με μυκτηρισμον εβρυξαν επ' εμε τους οδοντας αυτων
17 Das Antlitz des Herrn richtet sich gegen die Bösen, um ihr Andenken von der Erde zu tilgen.	17 κυριε ποτε εποψη αποκαταστησον την ψυχην μου απο της κακουργιας αυτων απο λεοντων την μονογενη μου
18 Schreien die Gerechten, so hört sie der Herr; er entreißt sie all ihren Ängsten.	18 εξομολογησομαι σοι κυριε εν εκκλησια πολλη εν λαω βαρει αινεσω σε
19 Nahe ist der Herr den zerbrochenen Herzen, er hilft denen auf, die zerknirscht sind.	19 μη επιχαρειησαν μοι οι εχθραινοντες μοι αδικως οι μισουντες με δωρεαν και διανευοντες οφθαλμοις
20 Der Gerechte muss viel leiden, doch allem wird der Herr ihn entreißen.	20 οτι εμοι μεν ειρηνικα ελαλουν και επ' οργην δολους διελογιζοντο
21 Er behütet all seine Glieder, nicht eines von ihnen wird zerbrochen.	21 και επλατυναν επ' εμε το στομα αυτων ειπαν ευγε ευγε ειδαν οι οφθαλμοι ημων
22 Den Frevler wird seine Bosheit töten; wer den Gerechten hasst, muss es büßen.	22 ειδες κυριε μη παρασιωπησης κυριε μη αποστης απ' εμου
23 Der Herr erlöst seine Knechte; straflos bleibt, wer zu ihm sich flüchtet.	23 εξεγερθητι κυριε και προσχες τη κρισει μου ο θεος μου και ο κυριος μου εις την δικην μου
	24 κρινον με κατα την δικαιοσυνην σου κυριε ο θεος μου και μη επιχαρειησαν μοι
	25 μη ειπαισαν εν καρδιαις αυτων ευγε ευγε τη ψυχη ημων μηδε ειπαισαν κατεπιομεν αυτον
	26 αισχυνθειησαν και εντραπειησαν αμα οι επιχαιροντες τοις κακοις μου ενδυσασθωσαν αισχυνην και εντροπην οι μεγαλορρημονουντες επ' εμε
	27 αγαλλιασαιντο και ευφρανθειησαν οι θελοντες την δικαιοσυνην μου και ειπατωσαν δια παντος μεγαλυνθητω ο κυριος οι θελοντες την ειρηνην του δουλου αυτου
	28 και η γλωσσα μου μελετησει την δικαιοσυνην σου ολην την ημεραν τον επαινον σου