Ecclesiasticus 13

¹ Qui tetigerit picem inquinabitur ab ea :
et qui communicaverit superbo induet superbiam.

² Pondus super se tollat qui honestiori se communicat,
et ditiori te ne socius fueris.
³ Quid communicabit cacabus ad ollam ?
quando enim se colliserint, confringetur.
⁴ Dives injuste egit, et fremet :
pauper autem læsus tacebit.
⁵ Si largitus fueris, assumet te :
et si non habueris, derelinquet te.
⁶ Si habes, convivet tecum, et evacuabit te :
et ipse non dolebit super te.
⁷ Si necessarius illi fueris, supplantabit te,
et subridens spem dabit, narrans tibi bona,
et dicet : Quid opus est tibi ?
⁸ Et confundet te in cibis suis,
donec te exinaniat bis et ter :
et in novissimo deridebit te,
et postea videns derelinquet te,
et caput suum movebit ad te.
⁹ Humiliare Deo, et exspecta manus ejus.
¹⁰ Attende ne seductus in stultitiam humilieris.
¹¹ Noli esse humilis in sapientia tua,
ne humiliatus in stultitiam seducaris.
¹² Advocatus a potentiore, discede :
ex hoc enim magis te advocabit.
¹³ Ne improbus sis, ne impingaris :
et ne longe sis ab eo, ne eas in oblivionem.
¹⁴ Ne retineas ex æquo loqui cum illo,
nec credas multis verbis illius :
ex multa enim loquela tentabit te,
et subridens interrogabit te de absconditis tuis.
¹⁵ Immitis animus illius conservabit verba tua :
et non parcet de malitia, et de vinculis.
¹⁶ Cave tibi, et attende diligenter auditui tuo,
quoniam cum subversione tua ambulas :
¹⁷ audiens vero illa,
quasi in somnis vide, et vigilabis.
¹⁸ Omni vita tua dilige Deum,
et invoca illum in salute tua.
¹⁹ Omne animal diligit simile sibi,
sic et omnis homo proximum sibi.
²⁰ Omnis caro ad similem sibi conjungetur,
et omnis homo simili sui sociabitur.
²¹ Si communicabit lupus agno aliquando,
sic peccator justo.
²² Quæ communicatio sancto homini ad canem ?
aut quæ pars diviti ad pauperem ?
²³ Venatio leonis onager in eremo :
sic et pascua divitum sunt pauperes.
²⁴ Et sicut abominatio est superbo humilitas,
sic et execratio divitis pauper.
²⁵ Dives commotus confirmatur ab amicis suis :
humilis autem cum ceciderit, expelletur et a notis.
²⁶ Diviti decepto multi recuperatores :
locutus est superbia, et justificaverunt illum.
²⁷ Humilis deceptus est, insuper et arguitur :
locutus est sensate, et non est datus ei locus.
²⁸ Dives locutus est, et omnes tacuerunt,
et verbum illius usque ad nubes perducent.
²⁹ Pauper locutus est, et dicunt : Quis est hic ?
et si offenderit, subvertent illum.

³⁰ Bona est substantia cui non est peccatum in conscientia :
et nequissima paupertas in ore impii.

³¹ Cor hominis immutat faciem illius,
sive in bona, sive in mala.
³² Vestigium cordis boni et faciem bonam
difficile invenies, et cum labore.