Ecclesiasticus 10

¹ Judex sapiens judicabit populum suum,
et principatus sensati stabilis erit.

² Secundum judicem populi, sic et ministri ejus :
et qualis rector est civitatis, tales et inhabitantes in ea.
³ Rex insipiens perdet populum suum :
et civitates inhabitabuntur per sensum potentium.
⁴ In manu Dei potestas terræ :
et utilem rectorem suscitabit in tempus super illam.
⁵ In manu Dei prosperitas hominis,
et super faciem scribæ imponet honorem suum.

⁶ Omnis injuriæ proximi ne memineris,
et nihil agas in operibus injuriæ.

⁷ Odibilis coram Deo est et hominibus superbia,
et execrabilis omnis iniquitas gentium.
⁸ Regnum a gente in gentem transfertur propter injustitias,
et injurias, et contumelias, et diversos dolos.
⁹ Avaro autem nihil est scelestius.
Quid superbit terra et cinis ?
¹⁰ Nihil est iniquius quam amare pecuniam :
hic enim et animam suam venalem habet,
quoniam in vita sua projecit intima sua.
¹¹ Omnis potentatus brevis vita ;
languor prolixior gravat medicum.
¹² Brevem languorem præcidit medicus :
sic et rex hodie est, et cras morietur.
¹³ Cum enim morietur homo,
hæreditabit serpentes, et bestias, et vermes.
¹⁴ Initium superbiæ hominis apostatare a Deo :
¹⁵ quoniam ab eo qui fecit illum recessit cor ejus,
quoniam initium omnis peccati est superbia.
Qui tenuerit illam adimplebitur maledictis,
et subvertet eum in finem.
¹⁶ Propterea exhonoravit Dominus conventus malorum,
et destruxit eos usque in finem.
¹⁷ Sedes ducum superborum destruxit Deus,
et sedere fecit mites pro eis.
¹⁸ Radices gentium superbarum arefecit Deus,
et plantavit humiles ex ipsis gentibus.
¹⁹ Terras gentium evertit Dominus,
et perdidit eas usque ad fundamentum.
²⁰ Arefecit ex ipsis, et disperdidit eos,
et cessare fecit memoriam eorum a terra.
²¹ Memoria superborum perdidit Deus,
et reliquit memoriam humilium sensu.
²² Non est creata hominibus superbia,
neque iracundia nationi mulierum.

²³ Semen hominum honorabitur hoc, quod timet Deum :
semen autem hoc exhonorabitur, quod præterit mandata Domini.

²⁴ In medio fratrum rector illorum in honore :
et qui timent Dominum erunt in oculis illius.
²⁵ Gloria divitum, honoratorum, et pauperum,
timor Dei est.
²⁶ Noli despicere hominem justum pauperem,
et noli magnificare virum peccatorem divitem.
²⁷ Magnus, et judex, et potens est in honore :
et non est major illo qui timet Deum.
²⁸ Servo sensato liberi servient :
et vir prudens et disciplinatus non murmurabit correptus,
et inscius non honorabitur.
²⁹ Noli extollere te in faciendo opere tuo,
et noli cunctari in tempore angustiæ.
³⁰ Melior est qui operatur et abundat in omnibus,
quam qui gloriatur et eget pane.
³¹ Fili, in mansuetudine serva animam tuam,
et da illi honorem secundum meritum suum.
³² Peccantem in animam suam quis justificabit ?
et quis honorificabit exhonorantem animam suam ?
³³ Pauper gloriatur per disciplinam et timorem suum :
et est homo qui honorificatur propter substantiam suam.
³⁴ Qui autem gloriatur in paupertate, quanto magis in substantia !
et qui gloriatur in substantia, paupertatem vereatur.