Ecclesiasticus 20

¹ Quam bonum est arguere, quam irasci,
et confitentem in oratione non prohibere !

² Concupiscentia spadonis devirginabit juvenculam :
³ sic qui facit per vim judicium iniquum.
⁴ Quam bonum est correptum manifestare p?nitentiam !
sic enim effugies voluntarium peccatum.
⁵ Est tacens qui invenitur sapiens :
et est odibilis qui procax est ad loquendum.
⁶ Est tacens non habens sensum loquelæ :
et est tacens sciens tempus aptum.
⁷ Homo sapiens tacebit usque ad tempus :
lascivus autem et imprudens non servabunt tempus.
⁸ Qui multis utitur verbis lædet animam suam :
et qui potestatem sibi sumit injuste, odietur.
⁹ Est processio in malis viro indisciplinato,
et est inventio in detrimentum.
¹⁰ Est datum quod non est utile,
et est datum cujus retributio duplex.
¹¹ Est propter gloriam minoratio,
et est qui ab humilitate levabit caput.
¹² Est qui multa redimat modico pretio,
et restituens ea in septuplum.
¹³ Sapiens in verbis seipsum amabilem facit :
gratiæ autem fatuorum effundentur.
¹⁴ Datus insipientis non erit utilis tibi :
oculi enim illius septemplices sunt.
¹⁵ Exigua dabit, et multa improperabit :
et apertio oris illius inflammatio est.
¹⁶ Hodie f?neratur quis, et cras expetit :
odibilis est homo hujusmodi.
¹⁷ Fatuo non erit amicus,
et non erit gratia bonis illius :
¹⁸ qui enim edunt panem illius, falsæ linguæ sunt.
Quoties et quanti irridebunt eum !
¹⁹ neque enim quod habendum erat directo sensu distribuit ;
similiter et quod non erat habendum.
²⁰ Lapsus falsæ linguæ quasi qui in pavimento cadens :
sic casus malorum festinanter veniet.
²¹ Homo acharis quasi fabula vana,
in ore indisciplinatorum assidua erit.
²² Ex ore fatui reprobabitur parabola :
non enim dicit illam in tempore suo.

²³ Est qui vetatur peccare præ inopia,
et in requie sua stimulabitur.

²⁴ Est qui perdet animam suam præ confusione,
et ab imprudenti persona perdet eam :
personæ autem acceptione perdet se.
²⁵ Est qui præ confusione promittit amico,
et lucratus est eum inimicum gratis.
²⁶ Opprobrium nequam in homine mendacium :
et in ore indisciplinatorum assidue erit.
²⁷ Potior fur quam assiduitas viri mendacis :
perditionem autem ambo hæreditabunt.
²⁸ Mores hominum mendacium sine honore,
et confusio illorum cum ipsis sine intermissione.
²⁹ Sapiens in verbis producet seipsum,
et homo prudens placebit magnatis.
³⁰ Qui operatur terram suam inaltabit acervum frugum,
et qui operatur justitiam, ipse exaltabitur :
qui vero placet magnatis effugiet iniquitatem.
³¹ Xenia et dona excæcant oculos judicum,
et quasi mutus, in ore avertit correptiones eorum.
³² Sapientia absconsa, et thesaurus invisus,
quæ utilitas in utrisque ?
³³ Melior est qui celat insipientiam suam,
quam homo qui abscondit sapientiam suam.