Ecclesiasticus 22

¹ In lapide luteo lapidatus est piger :
et omnes loquentur super aspernationem illius.

² De stercore boum lapidatus est piger :
et omnis qui tetigerit eum excutiet manus.

³ Confusio patris est de filio indisciplinato :
filia autem in deminoratione fiet.

⁴ Filia prudens hæreditas viro suo :
nam quæ confundit, in contumeliam fit genitoris.
⁵ Patrem et virum confundit audax,
et ab impiis non minorabitur :
ab utrisque autem inhonorabitur.
⁶ Musica in luctu importuna narratio :
flagella et doctrina in omni tempore sapientia.

⁷ Qui docet fatuum,
quasi qui conglutinat testam.

⁸ Qui narrat verbum non audienti,
quasi qui excitat dormientem de gravi somno.
⁹ Cum dormiente loquitur qui enarrat stulto sapientiam :
et in fine narrationis dicit : Quis est hic ?
¹⁰ Supra mortuum plora, defecit enim lux ejus :
et supra fatuum plora, defecit enim sensus.
¹¹ Modicum plora super mortuum, quoniam requievit :
¹² nequissimi enim nequissima vita super mortem fatui.
¹³ Luctus mortui septem dies :
fatui autem et impii omnes dies vitæ illorum.
¹⁴ Cum stulto ne multum loquaris,
et cum insensato ne abieris.
¹⁵ Serva te ab illo, ut non molestiam habeas,
et non coinquinaberis peccato illius.
¹⁶ Deflecte ab illo, et invenies requiem,
et non acediaberis in stultitia illius.
¹⁷ Super plumbum quid gravabitur ?
et quod illi aliud nomen quam fatuus ?
¹⁸ Arenam, et salem, et massam ferri facilius est ferre
quam hominem imprudentem, et fatuum, et impium.

¹⁹ Loramentum ligneum colligatum in fundamento ædificii non dissolvetur,
sic et cor confirmatum in cogitatione consilii.

²⁰ Cogitatus sensati in omni tempore metu non depravabitur.
²¹ Sicut pali in excelsis, et cæmenta sine impensa posita,
contra faciem venti non permanebunt :
²² sic et cor timidum in cogitatione stulti
contra impetum timoris non resistet.
²³ Sicut cor trepidum in cogitatione fatui omni tempore non metuet,
sic et qui in præceptis Dei permanet semper.

²⁴ Pungens oculum deducit lacrimas,
et qui pungit cor profert sensum.

²⁵ Mittens lapidem in volatilia, dejiciet illa :
sic et qui conviciatur amico, dissolvit amicitiam.
²⁶ Ad amicum etsi produxeris gladium, non desperes :
est enim regressus.
Ad amicum²⁷ si aperueris os triste, non timeas :
est enim concordatio :
excepto convitio, et improperio, et superbia,
et mysterii revelatione, et plaga dolosa :
in his omnibus effugiet amicus.
²⁸ Fidem posside cum amico in paupertate illius,
ut et in bonis illius læteris.
²⁹ In tempore tribulationis illius permane illi fidelis,
ut et in hæreditate illius cohæres sis.
³⁰ Ante ignem camini vapor et fumus ignis inaltatur :
sic et ante sanguinem maledicta, et contumeliæ, et minæ.
³¹ Amicum salutare non confundar,
a facie illius non me abscondam :
et si mala mihi evenerint per illum, sustinebo.
³² Omnis qui audiet cavebit se ab eo.

³³ Quis dabit ori meo custodiam,
et super labia mea signaculum certum,
ut non cadam ab ipsis,
et lingua mea perdat me ?