Ecclesiasticus 19

¹ Operarius ebriosus non locupletabitur :
et qui spernit modica paulatim decidet.

² Vinum et mulieres apostatare faciunt sapientes,
et arguent sensatos.
³ Et qui se jungit fornicariis erit nequam :
putredo et vermes hæreditabunt illum :
et extolletur in exemplum majus,
et tolletur de numero anima ejus.

⁴ Qui credit cito levis corde est, et minorabitur :
et qui delinquit in animam suam, insuper habebitur.

⁵ Qui gaudet iniquitate, denotabitur :
et qui odit correptionem, minuetur vita :
et qui odit loquacitatem, extinguit malitiam.
⁶ Qui peccat in animam suam, p?nitebit :
et qui jucundatur in malitia, denotabitur.
⁷ Ne iteres verbum nequam et durum,
et non minoraberis.
⁸ Amico et inimico noli narrare sensum tuum :
et si est tibi delictum, noli denudare :
⁹ audiet enim te, et custodiet te,
et quasi defendens peccatum, odiet te,
et sic aderit tibi semper.
¹⁰ Audisti verbum adversus proximum tuum ?
commoriatur in te, fidens quoniam non te dirumpet.
¹¹ A facie verbi parturit fatuus,
tamquam gemitus partus infantis.
¹² Sagitta infixa femori carnis,
sic verbum in corde stulti.
¹³ Corripe amicum,
ne forte non intellexerit, et dicat : Non feci :
aut, si fecerit, ne iterum addat facere.
¹⁴ Corripe proximum, ne forte non dixerit :
et si dixerit, ne forte iteret.
¹⁵ Corripe amicum, sæpe enim fit commissio :
¹⁶ et non omni verbo credas.
Est qui labitur lingua, sed non ex animo :
¹⁷ quis est enim qui non deliquerit in lingua sua ?
Corripe proximum antequam commineris,
¹⁸ et da locum timori Altissimi :
quia omnis sapientia timor Dei, et in illa timere Deum,
et in omni sapientia dispositio legis.
¹⁹ Et non est sapientia nequitiæ disciplina,
et non est cogitatus peccatorum prudentia.
²⁰ Est nequitia, et in ipsa execratio,
et est insipiens qui minuitur sapientia.
²¹ Melior est homo qui minuitur sapientia,
et deficiens sensu, in timore,
quam qui abundat sensu,
et transgreditur legem Altissimi.
²² Est solertia certa, et ipsa iniqua :
²³ et est qui emittit verbum certum enarrans veritatem.
Est qui nequiter humiliat se,
et interiora ejus plena sunt dolo :
²⁴ et est qui se nimium submittit a multa humilitate :
et est qui inclinat faciem suam,
et fingit se non videre quod ignoratum est :
²⁵ et si ab imbecillitate virium vetetur peccare,
si invenerit tempus malefaciendi, malefaciet.
²⁶ Ex visu cognoscitur vir,
et ab occursu faciei cognoscitur sensatus.
²⁷ Amictus corporis, et risus dentium,
et ingressus hominis, enuntiant de illo.
²⁸ Est correptio mendax in ira contumeliosi,
et est judicium quod non probatur esse bonum :
et est tacens, et ipse est prudens.