Ecclesiasticus 12

¹ Si benefeceris, scito cui feceris,
et erit gratia in bonis tuis multa.

² Benefac justo, et invenies retributionem magnam :
et si non ab ipso, certe a Domino.
³ Non est enim ei bene qui assiduus est in malis,
et eleemosynas non danti :
quoniam et Altissimus odio habet peccatores,
et misertus est p?nitentibus.
⁴ Da misericordi, et ne suscipias peccatorem :
et impiis et peccatoribus reddet vindictam,
custodiens eos in diem vindictæ.
⁵ Da bono, et non receperis peccatorem.
⁶ Benefac humili, et non dederis impio :
prohibe panes illi dari, ne in ipsis potentior te sit :
⁷ nam duplicia mala invenies in omnibus bonis quæcumque feceris illi,
quoniam et Altissimus odio habet peccatores,
et impiis reddet vindictam.

⁸ Non agnoscetur in bonis amicus,
et non abscondetur in malis inimicus.

⁹ In bonis viri, inimici illius in tristitia :
et in malitia illius, amicus agnitus est.
¹⁰ Non credas inimico tuo in æternum :
sicut enim æramentum æruginat nequitia illius :
¹¹ et si humiliatus vadat curvus,
adjice animum tuum, et custodi te ab illo.
¹² Non statuas illum penes te,
nec sedeat ad dexteram tuam,
ne forte conversus in locum tuum, inquirat cathedram tuam,
et in novissimo agnosces verba mea,
et in sermonibus meis stimuleris.
¹³ Quis miserebitur incantatori a serpente percusso,
et omnibus qui appropiant bestiis ?
et sic qui comitatur cum viro iniquo,
et obvolutus est in peccatis ejus.
¹⁴ Una hora tecum permanebit :
si autem declinaveris, non supportabit.
¹⁵ In labiis suis indulcat inimicus,
et in corde suo insidiatur ut subvertat te in foveam.
¹⁶ In oculis suis lacrimatur inimicus,
et si invenerit tempus, non satiabitur sanguine.
¹⁷ Et si incurrerint tibi mala,
invenies eum illic priorem.
¹⁸ In oculis suis lacrimatur inimicus,
et quasi adjuvans suffodiet plantas tuas.
¹⁹ Caput suum movebit, et plaudet manu,
et multa susurrans commutabit vultum suum.