Ecclesiasticus 8

¹ Non litiges cum homine potente,
ne forte incidas in manus illius.

² Non contendas cum viro locuplete,
ne forte contra te constituat litem tibi :
³ multos enim perdidit aurum et argentum,
et usque ad cor regum extendit et convertit.
⁴ Non litiges cum homine linguato,
et non strues in ignem illius ligna.
⁵ Non communices homini indocto,
ne male de progenie tua loquatur.
⁶ Ne despicias hominem avertentem se a peccato,
neque improperes ei :
memento quoniam omnes in correptione sumus.
⁷ Ne spernas hominem in sua senectute,
etenim ex nobis senescunt.
⁸ Noli de mortuo inimico tuo gaudere :
sciens quoniam omnes morimur,
et in gaudium nolumus venire.
⁹ Ne despicias narrationem presbyterorum sapientium,
et in proverbiis eorum conversare :
¹⁰ ab ipsis enim disces sapientiam et doctrinam intellectus,
et servire magnatis sine querela.
¹¹ Non te prætereat narratio seniorum,
ipsi enim didicerunt a patribus suis :
¹² quoniam ab ipsis disces intellectum,
et in tempore necessitatis dare responsum.
¹³ Non incendas carbones peccatorum arguens eos,
et ne incendaris flamma ignis peccatorum illorum.
¹⁴ Ne contra faciem stes contumeliosi,
ne sedeat quasi insidiator ori tuo.
¹⁵ Noli f?nerari homini fortiori te :
quod si f?neraveris, quasi perditum habe.
¹⁶ Non spondeas super virtutem tuam :
quod si spoponderis, quasi restituens cogita.
¹⁷ Non judices contra judicem,
quoniam secundum quod justum est judicat.
¹⁸ Cum audace non eas in via,
ne forte gravet mala sua in te :
ipse enim secundum voluntatem suam vadit,
et simul cum stultitia illius peries.
¹⁹ Cum iracundo non facias rixam,
et cum audace non eas in desertum :
quoniam quasi nihil est ante illum sanguis,
et ubi non est adjutorium, elidet te.
²⁰ Cum fatuis consilium non habeas :
non enim poterunt diligere nisi quæ eis placent.
²¹ Coram extraneo ne facias consilium :
nescis enim quid pariet.
²² Non omni homini cor tuum manifestes,
ne forte inferat tibi gratiam falsam, et convicietur tibi.