Ecclesiasticus 4

¹ Fili, eleemosynam pauperis ne defraudes,
et oculos tuos ne transvertas a paupere.

² Animam esurientem ne despexeris,
et non exasperes pauperem in inopia sua.
³ Cor inopis ne afflixeris,
et non protrahas datum angustianti.
⁴ Rogationem contribulati ne abjicias,
et non avertas faciem tuam ab egeno.
⁵ Ab inope ne avertas oculos tuos propter iram :
et non relinquas quærentibus tibi retro maledicere.
⁶ Maledicentis enim tibi in amaritudine animæ,
exaudietur deprecatio illius :
exaudiet autem eum qui fecit illum.
⁷ Congregationi pauperum affabilem te facito :
et presbytero humilia animam tuam,
et magnato humilia caput tuum.
⁸ Declina pauperi sine tristitia aurem tuam,
et redde debitum tuum,
et responde illi pacifica in mansuetudine.
⁹ Libera eum qui injuriam patitur de manu superbi,
et non acide feras in anima tua.
¹⁰ In judicando esto pupillis misericors ut pater,
et pro viro matri illorum :
¹¹ et eris tu velut filius Altissimi obediens,
et miserebitur tui magis quam mater.

¹² Sapientia filiis suis vitam inspirat :
et suscipit inquirentes se,
et præibit in via justitiæ.

¹³ Et qui illam diligit, diligit vitam,
et qui vigilaverint ad illam complectentur placorem ejus.
¹⁴ Qui tenuerint illam, vitam hæreditabunt :
et quo introibit benedicet Deus.
¹⁵ Qui serviunt ei obsequentes erunt sancto :
et eos qui diligunt illam, diligit Deus.
¹⁶ Qui audit illam judicabit gentes :
et qui intuetur illam permanebit confidens.
¹⁷ Si crediderit ei, hæreditabit illam,
et erunt in confirmatione creaturæ illius :
¹⁸ quoniam in tentatione ambulat cum eo,
et in primis eligit eum.
¹⁹ Timorem, et metum, et probationem inducet super illum :
et cruciabit illum in tribulatione doctrinæ suæ,
donec tentet eum in cogitationibus suis,
et credat animæ illius.
²⁰ Et firmabit illum, et iter adducet directum ad illum,
et lætificabit illum :
²¹ et denudabit absconsa sua illi,
et thesaurizabit super illum scientiam et intellectum justitiæ.
²² Si autem oberraverit, derelinquet eum,
et tradet eum in manus inimici sui.

²³ Fili, conserva tempus,
et devita a malo.

²⁴ Pro anima tua ne confundaris dicere verum :
²⁵ est enim confusio adducens peccatum,
et est confusio adducens gloriam et gratiam.
²⁶ Ne accipias faciem adversus faciem tuam,
nec adversus animam tuam mendacium.
²⁷ Ne reverearis proximum tuum in casu suo,
²⁸ nec retineas verbum in tempore salutis.
Non abscondas sapientiam tuam in decore suo :
²⁹ in lingua enim sapientia dignoscitur :
et sensus, et scientia, et doctrina in verbo sensati,
et firmamentum in operibus justitiæ.
³⁰ Non contradicas verbo veritatis ullo modo,
et de mendacio ineruditionis tuæ confundere.
³¹ Non confundaris confiteri peccata tua,
et ne subjicias te omni homini pro peccato.
³² Noli resistere contra faciem potentis,
nec coneris contra ictum fluvii.
³³ Pro justitia agonizare pro anima tua,
et usque ad mortem certa pro justitia :
et Deus expugnabit pro te inimicos tuos.
³⁴ Noli citatus esse in lingua tua,
et inutilis, et remissus in operibus tuis.
³⁵ Noli esse sicut leo in domo tua,
evertens domesticos tuos, et opprimens subjectos tibi.
³⁶ Non sit porrecta manus tua ad accipiendum,
et ad dandum collecta.