Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Siracide 10


font
NOVA VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Iudex sapiens instituet populum suum,
et principatus sensati stabilis erit.
1 Il giudice saggio disciplina il suo popolo, il governo d'un saggio sarà ordinato.
2 Secundum iudicem populi sic et ministri eius,
et qualis rector est civitatis, tales et inhabitantes in ea.
2 Quale il giudice del popolo tali i suoi ministri, gli abitanti della città somigliano a chi la governa.
3 Rex insipiens perdet populum suum,
et civitates inhabitabuntur per sensum potentium.
3 Il re sregolato rovina il suo popolo, e la saggezza dei potenti edifica la città.
4 In manu Dei potestas terrae,
et utilem rectorem suscitabit in tempus super illam.
4 Il governo del mondo è in mano al Signore, ad esso destina, a suo tempo, l'uomo adatto.
5 In manu Dei prosperitas hominis,
et super faciem scribae imponet honorem suum.
5 Nella mano del Signore è il successo dell'uomo, è lui che dona allo scriba la sua gloria.
6 Pro omni iniuria proximi ne rependas
et nihil agas in operibus superbiae.
6 Non sdegnarti col prossimo nei suoi errori, e non agire mai con tracotanza.
7 Odibilis coram Deo est et hominibus superbia,
et utrisque execrabilis omnis vexatio.
7 L'arroganza spiace a Dio e agli uomini, entrambi odiano l'ingiustizia.
8 Regnum a gente in gentem transfertur
propter iniustitias et contumelias et divitias dolosas.
8 L'impero passa da una nazione all'altra con l'inganno, l'ambizione e la cupidigia.
9 Avaro autem nihil est scelestius,
hic enim et animam suam venalem habet.
9 Perché si esalta chi è terra e cenere? Ancora in vita vomita gli intestini.
10 Quid superbit terra et cinis?
Quoniam in vita sua proiecit intima sua.
10 La grave malattia si burla del medico, chi oggi è re domani muore.
11 Languor prolixior gravat medicum,
brevis languor serenat medicum.
11 Questa è la sorte dell'uomo che muore: serpenti, bestie feroci e vermi.
12 Omnis potentatus brevis vita,
sic et rex hodie est et cras morietur.
12 Chi s'allontana da Dio è sulla via dell'arroganza, egli distoglie il cuore dal creatore.
13 Cum enim morietur homo,
hereditabit serpentes et bestias et vermes.
13 Perché l'arroganza comincia col peccato, chi n'è colpito emana cose abominevoli; perciò il Signore li punisce con portenti, li sconvolge fino ad annientarli.
14 Initium superbiae hominis apostatare a Deo;
14 Il Signore abbatte i prìncipi dai troni per farvi sedere gli uomini miti.
15 et ab eo, qui fecit illum, recessit cor eius.
Quoniam initium omnis peccati est superbia,
qui tenuerit illam, ebulliet maledictum,
et subvertet eum in finem.
15 Il Signore svelle le radici delle nazioni e pianta gli umili al loro posto.
16 Propterea mirabiles fecit Dominus plagas malorum
et destruxit eos usque in finem.
16 Il Signore devasta le terre dei popoli e le distrugge sino alle fondamenta;
17 Sedes ducum superborum destruxit Deus
et sedere fecit mites pro eis.
17 colpisce certi uomini e li annienta, cancella dalla terra la loro memoria.
18 Radices gentium superbarum eradicavit Deus
et plantavit humiles pro ipsis.
18 L'arroganza non fu creata per gli uomini, né l'ira per i nati di donna.
19 Terras gentium evertit Dominus
et perdidit eas usque ad fundamentum.
19 C'è una specie che merita onore? Gli uomini; c'è una specie che merita onore? Quanti temono il Signore.
20 Arefecit ex ipsis et disperdidit eos
et cessare fecit memoriam eorum a terra.
20 C'è una specie che merita disprezzo? Gli uomini; c'è una specie che merita disprezzo? Quanti vìolano la legge.
21 Memoriam superborum perdidit Deus
et reliquit memoriam humilium sensu.
21 Tra fratelli ha onore chi comanda, ma agli occhi del Signore quanti lo temono.
22 Non est creata hominibus superbia,
neque iracundia nato mulierum.
22 Sia un ricco e un nobile che un povero può vantarsi del timore del Signore.
23 Semen hominum honoratum hoc,
quod timet Deum;
semen autem hoc exhonorabitur,
quod praeterit mandata Domini.
23 Non è giusto disprezzare il povero che ha senno, né conveniente onorare il peccatore.
24 In medio fratrum rector illorum in honore;
et, qui timent Dominum, erunt in oculis illius.
24 Principe, giudice, potente: anche se onorati, son meno di chi teme il Signore.
25 Peregrinus, advena et pauper:
timor Dei est gloria eorum.
25 Gli uomini liberi serviranno lo schiavo saggio, e chi ha senno non protesterà.
26 Noli despicere hominem iustum pauperem
et noli magnificare virum peccatorem divitem.
26 Non far sfoggio di saggezza quando attendi al tuo mestiere, e non sentirti grande quando sei nel bisogno.
27 Magnus et iudex et potens est in honore,
sed non est maior illo, qui timet Deum.
27 Val più lavorare e abbondare in tutto che passeggiare con boria e senza pane.
28 Servo sensato liberi servient;
et vir prudens et disciplinatus non murmurabit correptus.
28 Figlio, sii modesto ma pensa al tuo onore, fatti valere secondo il tuo merito.
29 Noli extollere te in faciendo opere tuo
et noli gloriari in tempore angustiae tuae.
29 Chi riparerà al male che uno fa a se stesso, e chi l'onorerà se egli si disonora?
30 Melior est, qui operatur et abundat in omnibus,
quam qui gloriatur et eget pane.
30 Il povero si farà onore con la saggezza, e il ricco si farà onore con la ricchezza.
31 Fili, in mansuetudine honora animam tuam
et da illi victum cultumque secundum meritum suum.
31 L'onore del povero crescerà con la ricchezza, ma il disprezzo del ricco crescerà con la povertà.
32 Peccantem in animam suam quis iustificabit?
Et quis honorificabit exhonorantem animam suam?
33 Est pauper, qui honoratur propter disciplinam et timorem suum,
et est homo, qui honorificatur propter substantiam suam.
34 Qui autem honoratur in paupertate, quanto magis in substantia!
Et, qui exhonoratur in substantia, quanto magis in paupertate!