Siracide 10

NOVA VULGATA	LXX
1 Iudex sapiens instituet populum suum, et principatus sensati stabilis erit.	1 κριτης σοφος παιδευσει τον λαον αυτου και ηγεμονια συνετου τεταγμενη εσται
2 Secundum iudicem populi sic et ministri eius, et qualis rector est civitatis, tales et inhabitantes in ea.	2 κατα τον κριτην του λαου ουτως και οι λειτουργοι αυτου και κατα τον ηγουμενον της πολεως παντες οι κατοικουντες αυτην
3 Rex insipiens perdet populum suum, et civitates inhabitabuntur per sensum potentium.	3 βασιλευς απαιδευτος απολει τον λαον αυτου και πολις οικισθησεται εν συνεσει δυναστων
4 In manu Dei potestas terrae, et utilem rectorem suscitabit in tempus super illam.	4 εν χειρι κυριου η εξουσια της γης και τον χρησιμον εγερει εις καιρον επ' αυτης
5 In manu Dei prosperitas hominis, et super faciem scribae imponet honorem suum.	5 εν χειρι κυριου ευοδια ανδρος και προσωπω γραμματεως επιθησει δοξαν αυτου
6 Pro omni iniuria proximi ne rependas et nihil agas in operibus superbiae.	6 επι παντι αδικηματι μη μηνιασης τω πλησιον και μη πρασσε μηδεν εν εργοις υβρεως
7 Odibilis coram Deo est et hominibus superbia, et utrisque execrabilis omnis vexatio.	7 μισητη εναντι κυριου και ανθρωπων υπερηφανια και εξ αμφοτερων πλημμελης η αδικια
8 Regnum a gente in gentem transfertur propter iniustitias et contumelias et divitias dolosas.	8 βασιλεια απο εθνους εις εθνος μεταγεται δια αδικιας και υβρεις και χρηματα
9 Avaro autem nihil est scelestius, hic enim et animam suam venalem habet.	9 τι υπερηφανευεται γη και σποδος οτι εν ζωη ερριψα τα ενδοσθια αυτου
10 Quid superbit terra et cinis? Quoniam in vita sua proiecit intima sua.	10 μακρον αρρωστημα σκωπτει ιατρος και βασιλευς σημερον και αυριον τελευτησει
11 Languor prolixior gravat medicum, brevis languor serenat medicum.	11 εν γαρ τω αποθανειν ανθρωπον κληρονομησει ερπετα και θηρια και σκωληκας
12 Omnis potentatus brevis vita, sic et rex hodie est et cras morietur.	12 αρχη υπερηφανιας ανθρωπου αφιστασθαι απο κυριου και απο του ποιησαντος αυτον απεστη η καρδια αυτου
13 Cum enim morietur homo, hereditabit serpentes et bestias et vermes.	13 οτι αρχη υπερηφανιας αμαρτια και ο κρατων αυτης εξομβρησει βδελυγμα δια τουτο παρεδοξασεν κυριος τας επαγωγας και κατεστρεψεν εις τελος αυτους
14 Initium superbiae hominis apostatare a Deo;	14 θρονους αρχοντων καθειλεν ο κυριος και εκαθισεν πραεις αντ' αυτων
15 et ab eo, qui fecit illum, recessit cor eius. Quoniam initium omnis peccati est superbia, qui tenuerit illam, ebulliet maledictum, et subvertet eum in finem.	15 ριζας εθνων εξετιλεν ο κυριος και εφυτευσεν ταπεινους αντ' αυτων
16 Propterea mirabiles fecit Dominus plagas malorum et destruxit eos usque in finem.	16 χωρας εθνων κατεστρεψεν ο κυριος και απωλεσεν αυτας εως θεμελιων γης
17 Sedes ducum superborum destruxit Deus et sedere fecit mites pro eis.	17 εξηρεν εξ αυτων και απωλεσεν αυτους και κατεπαυσεν απο γης το μνημοσυνον αυτων
18 Radices gentium superbarum eradicavit Deus et plantavit humiles pro ipsis.	18 ουκ εκτισται ανθρωποις υπερηφανια ουδε οργη θυμου γεννημασιν γυναικων
19 Terras gentium evertit Dominus et perdidit eas usque ad fundamentum.	19 σπερμα εντιμον ποιον σπερμα ανθρωπου σπερμα εντιμον ποιον οι φοβουμενοι τον κυριον σπερμα ατιμον ποιον σπερμα ανθρωπου σπερμα ατιμον ποιον οι παραβαινοντες εντολας
20 Arefecit ex ipsis et disperdidit eos et cessare fecit memoriam eorum a terra.	20 εν μεσω αδελφων ο ηγουμενος αυτων εντιμος και οι φοβουμενοι κυριον εν οφθαλμοις αυτου
21 Memoriam superborum perdidit Deus et reliquit memoriam humilium sensu.	21 -
22 Non est creata hominibus superbia, neque iracundia nato mulierum.	22 πλουσιος και ενδοξος και πτωχος το καυχημα αυτων φοβος κυριου
23 Semen hominum honoratum hoc, quod timet Deum; semen autem hoc exhonorabitur, quod praeterit mandata Domini.	23 ου δικαιον ατιμασαι πτωχον συνετον και ου καθηκει δοξασαι ανδρα αμαρτωλον
24 In medio fratrum rector illorum in honore; et, qui timent Dominum, erunt in oculis illius.	24 μεγισταν και κριτης και δυναστης δοξασθησεται και ουκ εστιν αυτων τις μειζων του φοβουμενου τον κυριον
25 Peregrinus, advena et pauper: timor Dei est gloria eorum.	25 οικετη σοφω ελευθεροι λειτουργησουσιν και ανηρ επιστημων ου γογγυσει
26 Noli despicere hominem iustum pauperem et noli magnificare virum peccatorem divitem.	26 μη σοφιζου ποιησαι το εργον σου και μη δοξαζου εν καιρω στενοχωριας σου
27 Magnus et iudex et potens est in honore, sed non est maior illo, qui timet Deum.	27 κρεισσων εργαζομενος και περισσευων εν πασιν η περιπατων δοξαζομενος και απορων αρτων
28 Servo sensato liberi servient; et vir prudens et disciplinatus non murmurabit correptus.	28 τεκνον εν πραυτητι δοξασον την ψυχην σου και δος αυτη τιμην κατα την αξιαν αυτης
29 Noli extollere te in faciendo opere tuo et noli gloriari in tempore angustiae tuae.	29 τον αμαρτανοντα εις την ψυχην αυτου τις δικαιωσει και τις δοξασει τον ατιμαζοντα την ζωην αυτου
30 Melior est, qui operatur et abundat in omnibus, quam qui gloriatur et eget pane.	30 πτωχος δοξαζεται δι' επιστημην αυτου και πλουσιος δοξαζεται δια τον πλουτον αυτου
31 Fili, in mansuetudine honora animam tuam et da illi victum cultumque secundum meritum suum.	31 ο δεδοξασμενος εν πτωχεια και εν πλουτω ποσαχως και ο αδοξος εν πλουτω και εν πτωχεια ποσαχως
32 Peccantem in animam suam quis iustificabit? Et quis honorificabit exhonorantem animam suam?
33 Est pauper, qui honoratur propter disciplinam et timorem suum, et est homo, qui honorificatur propter substantiam suam.
34 Qui autem honoratur in paupertate, quanto magis in substantia! Et, qui exhonoratur in substantia, quanto magis in paupertate!