Siracide 10
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | GREEK BIBLE |
---|---|
1 Iudex sapiens instituet populum suum, et principatus sensati stabilis erit. | 1 κριτης σοφος παιδευσει τον λαον αυτου και ηγεμονια συνετου τεταγμενη εσται |
2 Secundum iudicem populi sic et ministri eius, et qualis rector est civitatis, tales et inhabitantes in ea. | 2 κατα τον κριτην του λαου ουτως και οι λειτουργοι αυτου και κατα τον ηγουμενον της πολεως παντες οι κατοικουντες αυτην |
3 Rex insipiens perdet populum suum, et civitates inhabitabuntur per sensum potentium. | 3 βασιλευς απαιδευτος απολει τον λαον αυτου και πολις οικισθησεται εν συνεσει δυναστων |
4 In manu Dei potestas terrae, et utilem rectorem suscitabit in tempus super illam. | 4 εν χειρι κυριου η εξουσια της γης και τον χρησιμον εγερει εις καιρον επ' αυτης |
5 In manu Dei prosperitas hominis, et super faciem scribae imponet honorem suum. | 5 εν χειρι κυριου ευοδια ανδρος και προσωπω γραμματεως επιθησει δοξαν αυτου |
6 Pro omni iniuria proximi ne rependas et nihil agas in operibus superbiae. | 6 επι παντι αδικηματι μη μηνιασης τω πλησιον και μη πρασσε μηδεν εν εργοις υβρεως |
7 Odibilis coram Deo est et hominibus superbia, et utrisque execrabilis omnis vexatio. | 7 μισητη εναντι κυριου και ανθρωπων υπερηφανια και εξ αμφοτερων πλημμελης η αδικια |
8 Regnum a gente in gentem transfertur propter iniustitias et contumelias et divitias dolosas. | 8 βασιλεια απο εθνους εις εθνος μεταγεται δια αδικιας και υβρεις και χρηματα |
9 Avaro autem nihil est scelestius, hic enim et animam suam venalem habet. | 9 τι υπερηφανευεται γη και σποδος οτι εν ζωη ερριψα τα ενδοσθια αυτου |
10 Quid superbit terra et cinis? Quoniam in vita sua proiecit intima sua. | 10 μακρον αρρωστημα σκωπτει ιατρος και βασιλευς σημερον και αυριον τελευτησει |
11 Languor prolixior gravat medicum, brevis languor serenat medicum. | 11 εν γαρ τω αποθανειν ανθρωπον κληρονομησει ερπετα και θηρια και σκωληκας |
12 Omnis potentatus brevis vita, sic et rex hodie est et cras morietur. | 12 αρχη υπερηφανιας ανθρωπου αφιστασθαι απο κυριου και απο του ποιησαντος αυτον απεστη η καρδια αυτου |
13 Cum enim morietur homo, hereditabit serpentes et bestias et vermes. | 13 οτι αρχη υπερηφανιας αμαρτια και ο κρατων αυτης εξομβρησει βδελυγμα δια τουτο παρεδοξασεν κυριος τας επαγωγας και κατεστρεψεν εις τελος αυτους |
14 Initium superbiae hominis apostatare a Deo; | 14 θρονους αρχοντων καθειλεν ο κυριος και εκαθισεν πραεις αντ' αυτων |
15 et ab eo, qui fecit illum, recessit cor eius. Quoniam initium omnis peccati est superbia, qui tenuerit illam, ebulliet maledictum, et subvertet eum in finem. | 15 ριζας εθνων εξετιλεν ο κυριος και εφυτευσεν ταπεινους αντ' αυτων |
16 Propterea mirabiles fecit Dominus plagas malorum et destruxit eos usque in finem. | 16 χωρας εθνων κατεστρεψεν ο κυριος και απωλεσεν αυτας εως θεμελιων γης |
17 Sedes ducum superborum destruxit Deus et sedere fecit mites pro eis. | 17 εξηρεν εξ αυτων και απωλεσεν αυτους και κατεπαυσεν απο γης το μνημοσυνον αυτων |
18 Radices gentium superbarum eradicavit Deus et plantavit humiles pro ipsis. | 18 ουκ εκτισται ανθρωποις υπερηφανια ουδε οργη θυμου γεννημασιν γυναικων |
19 Terras gentium evertit Dominus et perdidit eas usque ad fundamentum. | 19 σπερμα εντιμον ποιον σπερμα ανθρωπου σπερμα εντιμον ποιον οι φοβουμενοι τον κυριον σπερμα ατιμον ποιον σπερμα ανθρωπου σπερμα ατιμον ποιον οι παραβαινοντες εντολας |
20 Arefecit ex ipsis et disperdidit eos et cessare fecit memoriam eorum a terra. | 20 εν μεσω αδελφων ο ηγουμενος αυτων εντιμος και οι φοβουμενοι κυριον εν οφθαλμοις αυτου |
21 Memoriam superborum perdidit Deus et reliquit memoriam humilium sensu. | 21 - |
22 Non est creata hominibus superbia, neque iracundia nato mulierum. | 22 πλουσιος και ενδοξος και πτωχος το καυχημα αυτων φοβος κυριου |
23 Semen hominum honoratum hoc, quod timet Deum; semen autem hoc exhonorabitur, quod praeterit mandata Domini. | 23 ου δικαιον ατιμασαι πτωχον συνετον και ου καθηκει δοξασαι ανδρα αμαρτωλον |
24 In medio fratrum rector illorum in honore; et, qui timent Dominum, erunt in oculis illius. | 24 μεγισταν και κριτης και δυναστης δοξασθησεται και ουκ εστιν αυτων τις μειζων του φοβουμενου τον κυριον |
25 Peregrinus, advena et pauper: timor Dei est gloria eorum. | 25 οικετη σοφω ελευθεροι λειτουργησουσιν και ανηρ επιστημων ου γογγυσει |
26 Noli despicere hominem iustum pauperem et noli magnificare virum peccatorem divitem. | 26 μη σοφιζου ποιησαι το εργον σου και μη δοξαζου εν καιρω στενοχωριας σου |
27 Magnus et iudex et potens est in honore, sed non est maior illo, qui timet Deum. | 27 κρεισσων εργαζομενος και περισσευων εν πασιν η περιπατων δοξαζομενος και απορων αρτων |
28 Servo sensato liberi servient; et vir prudens et disciplinatus non murmurabit correptus. | 28 τεκνον εν πραυτητι δοξασον την ψυχην σου και δος αυτη τιμην κατα την αξιαν αυτης |
29 Noli extollere te in faciendo opere tuo et noli gloriari in tempore angustiae tuae. | 29 τον αμαρτανοντα εις την ψυχην αυτου τις δικαιωσει και τις δοξασει τον ατιμαζοντα την ζωην αυτου |
30 Melior est, qui operatur et abundat in omnibus, quam qui gloriatur et eget pane. | 30 πτωχος δοξαζεται δι' επιστημην αυτου και πλουσιος δοξαζεται δια τον πλουτον αυτου |
31 Fili, in mansuetudine honora animam tuam et da illi victum cultumque secundum meritum suum. | 31 ο δεδοξασμενος εν πτωχεια και εν πλουτω ποσαχως και ο αδοξος εν πλουτω και εν πτωχεια ποσαχως |
32 Peccantem in animam suam quis iustificabit? Et quis honorificabit exhonorantem animam suam? | |
33 Est pauper, qui honoratur propter disciplinam et timorem suum, et est homo, qui honorificatur propter substantiam suam. | |
34 Qui autem honoratur in paupertate, quanto magis in substantia! Et, qui exhonoratur in substantia, quanto magis in paupertate! |