Proverbi 21

NOVA VULGATA	LXX
1 Sicut rivi aquarum cor regis in manu Domini: quocumque voluerit, inclinabit illud.	1 ωσπερ ορμη υδατος ουτως καρδια βασιλεως εν χειρι θεου ου εαν θελων νευση εκει εκλινεν αυτην
2 Omnis via viri recta sibi videtur; appendit autem corda Dominus.	2 πας ανηρ φαινεται εαυτω δικαιος κατευθυνει δε καρδιας κυριος
3 Facere misericordiam et iudicium magis placet Domino quam victimae.	3 ποιειν δικαια και αληθευειν αρεστα παρα θεω μαλλον η θυσιων αιμα
4 Exaltatio oculorum et dilatatio cordis, lucerna impiorum: peccatum.	4 μεγαλοφρων εφ' υβρει θρασυκαρδιος λαμπτηρ δε ασεβων αμαρτια
5 Cogitationes sollertis semper in abundantiam; omnis autem festinus semper in egestate est.	5 -
6 Qui congregat thesauros lingua mendacii, vento impingetur ad laqueos mortis.	6 ο ενεργων θησαυρισματα γλωσση ψευδει ματαια διωκει επι παγιδας θανατου
7 Violentia impiorum detrahet eos, quia noluerunt facere iudicium.	7 ολεθρος ασεβεσιν επιξενωθησεται ου γαρ βουλονται πρασσειν τα δικαια
8 Perversa via viri aliena est; qui autem mundus est, rectum opus eius.	8 προς τους σκολιους σκολιας οδους αποστελλει ο θεος αγνα γαρ και ορθα τα εργα αυτου
9 Melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi.	9 κρεισσον οικειν επι γωνιας υπαιθρου η εν κεκονιαμενοις μετα αδικιας και εν οικω κοινω
10 Anima impii desiderat malum; non miserebitur proximo suo.	10 ψυχη ασεβους ουκ ελεηθησεται υπ' ουδενος των ανθρωπων
11 Multato derisore sapientior erit parvulus; et, si instruatur sapiens, sumet scientiam.	11 ζημιουμενου ακολαστου πανουργοτερος γινεται ο ακακος συνιων δε σοφος δεξεται γνωσιν
12 Excogitat Iustus de domo impii, ut praecipitet impios in malum.	12 συνιει δικαιος καρδιας ασεβων και φαυλιζει ασεβεις εν κακοις
13 Qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis, et ipse clamabit, et non exaudietur.	13 ος φρασσει τα ωτα του μη επακουσαι ασθενους και αυτος επικαλεσεται και ουκ εσται ο εισακουων
14 Munus absconditum exstinguit iras, et donum in sinu indignationem maximam.	14 δοσις λαθριος ανατρεπει οργας δωρων δε ο φειδομενος θυμον εγειρει ισχυρον
15 Gaudium iusto est facere iudicium, et ruina operantibus iniquitatem.	15 ευφροσυνη δικαιων ποιειν κριμα οσιος δε ακαθαρτος παρα κακουργοις
16 Vir, qui erraverit a via prudentiae, in coetu umbrarum commorabitur.	16 ανηρ πλανωμενος εξ οδου δικαιοσυνης εν συναγωγη γιγαντων αναπαυσεται
17 Qui diligit convivia, in egestate erit; qui amat vinum et pinguia, non ditabitur.	17 ανηρ ενδεης αγαπα ευφροσυνην φιλων οινον και ελαιον εις πλουτον
18 Redemptio pro iusto impius, et pro rectis iniquus.	18 περικαθαρμα δε δικαιου ανομος
19 Melius est habitare in terra deserta quam cum muliere rixosa et iracunda.	19 κρεισσον οικειν εν γη ερημω η μετα γυναικος μαχιμου και γλωσσωδους και οργιλου
20 Thesaurus desiderabilis et pinguis in habitaculo sapientis, et imprudens homo dissipabit illum.	20 θησαυρος επιθυμητος αναπαυσεται επι στοματος σοφου αφρονες δε ανδρες καταπιονται αυτον
21 Qui sequitur iustitiam et misericordiam, inveniet vitam et iustitiam et gloriam.	21 οδος δικαιοσυνης και ελεημοσυνης ευρησει ζωην και δοξαν
22 Civitatem fortium ascendit sapiens et destruit robur fiduciae eius.	22 πολεις οχυρας επεβη σοφος και καθειλεν το οχυρωμα εφ' ω επεποιθεισαν οι ασεβεις
23 Qui custodit os suum et linguam suam, custodit ab angustiis animam suam.	23 ος φυλασσει το στομα αυτου και την γλωσσαν διατηρει εκ θλιψεως την ψυχην αυτου
24 Superbus et arrogans vocatur derisor, qui operatur in ira superbiae.	24 θρασυς και αυθαδης και αλαζων λοιμος καλειται ος δε μνησικακει παρανομος
25 Desideria occidunt pigrum; noluerunt enim quidquam manus eius operari:	25 επιθυμιαι οκνηρον αποκτεινουσιν ου γαρ προαιρουνται αι χειρες αυτου ποιειν τι
26 tota die concupiscit et desiderat; qui autem iustus est, tribuet et non parcit.	26 ασεβης επιθυμει ολην την ημεραν επιθυμιας κακας ο δε δικαιος ελεα και οικτιρει αφειδως
27 Hostiae impiorum abominabiles, eo magis quia offeruntur ex scelere.	27 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω και γαρ παρανομως προσφερουσιν αυτας
28 Testis mendax peribit; vir oboediens loquetur in victoriam.	28 μαρτυς ψευδης απολειται ανηρ δε υπηκοος φυλασσομενος λαλησει
29 Vir impius obfirmat vultum suum; qui autem rectus est, corrigit viam suam.	29 ασεβης ανηρ αναιδως υφισταται προσωπω ο δε ευθης αυτος συνιει τας οδους αυτου
30 Non est sapientia, non est prudentia, non est consilium contra Dominum.	30 ουκ εστιν σοφια ουκ εστιν ανδρεια ουκ εστιν βουλη προς τον ασεβη
31 Equus paratur ad diem belli, Dominus autem salutem tribuit.	31 ιππος ετοιμαζεται εις ημεραν πολεμου παρα δε κυριου η βοηθεια