Proverbi 18

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Occasiones quaerit, qui vult recedere ab amico; omni consilio exacerbatur.	1 Ο ιδιογνωμων ζητει κατα την επιθυμιαν αυτου και εναντιονεται εις παν ο, τι ειναι ορθον.
2 Non delectatur stultus prudentia sed in revelatione cordis sui.	2 Ο αφρων δεν ηδυνεται εις την συνεσιν, αλλ' εις ο, τι φανταζεται η καρδια αυτου.
3 Cum venerit impius, veniet et contemptio, et cum ignominia opprobrium.	3 Οταν ερχηται ο ασεβης, ερχεται και η καταφρονησις? και μετα του ονειδους, η ατιμια.
4 Aqua profunda verba ex ore viri, et torrens redundans fons sapientiae.	4 Οι λογοι του στοματος του ανθρωπου ειναι υδατα βαθεα? και η πηγη της σοφιας, χειμαρρος αναπηδων.
5 Accipere personam impii non est bonum, ut declines iustum in iudicio.	5 Δεν ειναι καλον να προσωποληπτη τις τον ασεβη, δια να ανατρεπη το δικαιον εν τη κρισει.
6 Labia stulti miscent se rixis, et os eius plagas provocat.	6 Τα χειλη του αφρονος εμβαινουσιν εις εριδας, και το στομα αυτου προσκαλει ραπισματα.
7 Os stulti ruina eius, et labia ipsius laqueus animae eius.	7 Το στομα του αφρονος ειναι ο αφανισμος αυτου, και τα χειλη αυτου παγις εις την ψυχην αυτου.
8 Verba susurronis quasi dulcia, et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris.	8 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως και καταβαινουσιν εως των ενδομυχων της κοιλιας.
9 Qui mollis et dissolutus est in opere suo, frater est viri dissipantis.	9 Ο οκνηρος εις το εργον αυτου ειναι βεβαιως αδελφος του ασωτου.
10 Turris fortissima nomen Domini; ad ipsum currit iustus et exaltabitur.	10 Το ονομα του Κυριου ειναι πυργος οχυρος? ο δικαιος, καταφευγων εις αυτον, ειναι εν ασφαλεια.
11 Substantia divitis urbs roboris eius et quasi murus excelsus in cogitatione eius.	11 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις, και φανταζεται αυτα ως υψηλον τειχος.
12 Antequam conteratur, exaltatur cor hominis; et, antequam glorificetur, humiliatur.	12 Προ του αφανισμου υψονεται η καρδια του ανθρωπου? και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.
13 Qui prius respondet quam audiat, stultitia est ei et contumelia.	13 Το να αποκρινηται τις πριν ακουση, ειναι εις αυτον αφροσυνη και ονειδος.
14 Spiritus viri sustentat imbecillitatem suam; spiritum vero confractum, quis poterit sustinere?	14 Το πνευμα του ανθρωπου θελει υποστηριζει την αδυναμιαν αυτου? αλλα το κατατεθλιμμενον πνευμα τις δυναται να υποφερη;
15 Cor prudens possidebit scientiam, et auris sapientium quaerit doctrinam.	15 Η καρδια του φρονιμου αποκτα συνεσιν? και το ωτιον των σοφων ζητει γνωσιν.
16 Donum hominis dilatat viam eius et ante principes deducit eum.	16 Το δωρον του ανθρωπου ανοιγει τοπον εις αυτον, και φερει αυτον εμπροσθεν των μεγαλων.
17 Qui prior in contentione loquitur, putatur iustus; venit amicus eius et arguet eum.	17 Ο πρωτολογων εν τη κρισει αυτου φαινεται δικαιος? αλλ' ο αντιδικος αυτου ερχεται και εξελεγχει αυτον.
18 Lites comprimit sors et inter potentes quoque diiudicat.	18 Ο κληρος παυει τας αντιλογιας και αποφασιζει μεταξυ των δυνατων.
19 Frater, qui offenditur, durior est civitate firma, et lites quasi vectes urbium.	19 Αδελφος δυσαρεστηθεις υποτασσεται δυσκολωτερα παρα οχυρα πολις? αι δε διαφοραι αυτων ειναι ως μοχλοι φρουριου.
20 De fructu oris viri replebitur venter eius, et genimina labiorum ipsius saturabunt eum.	20 Εκ των καρπων του στοματος του ανθρωπου θελει χορτασθη η κοιλια αυτου? απο του προιοντος των χειλεων αυτου θελει εμπλησθη.
21 Mors et vita in manu linguae; qui diligunt eam, comedent fructus eius.	21 Θανατος και ζωη ειναι εις την χειρα της γλωσσης? και οι αγαπωντες αυτην θελουσι φαγει τους καρπους αυτης.
22 Qui invenit mulierem bonam, invenit bonum et hausit gratiam a Domino.	22 Οστις ευρηκε γυναικα, ευρηκεν αγαθον και απηλαυσε χαριν παρα Κυριου.
23 Cum obsecrationibus loquetur pauper, et dives effabitur rigide.	23 Ο πενης λαλει μετα ικεσιων? αλλ' ο πλουσιος αποκρινεται μετα σκληροτητος.
24 Vir cum amicis concuti potest, sed est amicus, qui adhaereat magis quam frater.	24 Ο ανθρωπος ο εχων φιλους πρεπει να φερηται φιλικως? και υπαρχει φιλος στενωτερος αδελφου.