Proverbi 1

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Parabolae Salomonis filii David regis Israel	1 Παροιμιαι Σολομωντος, υιου του Δαβιδ, βασιλεως του Ισραηλ,
2 ad sciendam sapientiam et disciplinam, ad intellegenda verba prudentiae;	2 δια να γνωριση τις σοφιαν και παιδειαν, δια να νοηση λογους φρονησεως,
3 ad suscipiendam eruditionem doctrinae, iustitiam et iudicium et aequitatem,	3 δια να λαβη διδασκαλιαν συνεσεως, δικαιοσυνης και κρισεως και ευθυτητος,
4 ut detur parvulis astutia, adulescenti scientia et recogitatio.	4 δια να δωση νοησιν εις τους απλους, και εις τον νεον μαθησιν και διαγνωσιν.
5 Audiat sapiens et addet doctrinam, et intellegens dispositiones possidebit:	5 Ο σοφος ακουων θελει γεινει σοφωτερος, και ο νοημων θελει αποκτησει επιστημην κυβερνησεως?
6 animadvertet parabolam et allegoriam, verba sapientium et aenigmata eorum.	6 ωστε να εννοη παροιμιαν και σκοτεινον λογον, ρησεις σοφων και αινιγματα αυτων.
7 Timor Domini principium scientiae. Sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt.	7 Αρχη σοφιας φοβος Κυριου? οι αφρονες καταφρονουσι την σοφιαν και την διδασκαλιαν.
8 Audi, fili mi, disciplinam patris tui et ne reicias legem matris tuae,	8 Ακουε, υιε μου, την διδασκαλιαν του πατρος σου, και μη απορριψης τον νομον της μητρος σου.
9 quia diadema gratiae sunt capiti tuo, et torques collo tuo.	9 Διοτι ταυτα θελουσιν εισθαι στεφανος χαριτων εις την κορυφην σου και περιδεραιον περι τον τραχηλον σου.
10 Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis.	10 Υιε μου, εαν θελησωσιν οι αμαρτωλοι να σε δελεασωσι, μη θελησης?
11 Si dixerint: “ Veni nobiscum, insidiemur sanguini, abscondamus tendiculas contra insontem frustra;	11 εαν ειπωσιν, Ελθε μεθ' ημων, ας ενεδρευσωμεν δι' αιμα, ας επιβουλευθωμεν αναιτιως τον αθωον,
12 deglutiamus eos sicut infernus viventes et integros quasi descendentes in lacum:	12 Ας καταπιωμεν αυτους ζωντας, ως ο αδης, και ολοκληρους ως τους καταβαινοντας εις τον λακκον?
13 omnem pretiosam substantiam reperiemus, implebimus domos nostras spoliis;	13 θελομεν ευρει παν πολυτιμον αγαθον, θελομεν γεμισει τους οικους ημων απο λαφυρων?
14 sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum ”;	14 θες τον κληρον σου μεταξυ ημων, εν βαλαντιον ας ηναι εις παντας ημας?
15 fili mi, ne ambules cum eis, prohibe pedem tuum a semitis eorum.	15 υιε μου, μη περιπατησης εν οδω μετ' αυτων? απεχε τον ποδα σου απο των τριβων αυτων?
16 Pedes enim illorum ad malum currunt et festinant, ut effundant sanguinem.	16 διοτι οι ποδες αυτων τρεχουσιν εις το κακον, και σπευδουσιν εις το να χυσωσιν αιμα.
17 Frustra autem iacitur rete ante oculos pinnatorum.	17 Διοτι ματαιως εξαπλονεται δικτυον εμπροσθεν των οφθαλμων παντος πτερωτου.
18 Ipsique contra sanguinem suum insidiantur et moliuntur fraudes contra animas suas.	18 Διοτι ουτοι ενεδρευουσι κατα του ιδιου αυτων αιματος, επιβουλευονται τας εαυτων ψυχας?
19 Sic semitae omnis ad rapinam intenti: animam ipsius possidentis rapiunt.	19 Τοιαυται ειναι αι οδοι παντος πλεονεκτου? η πλεονεξια αφαιρει την ζωην των κυριευομενων υπ' αυτης.
20 Sapientia foris praedicat, in plateis dat vocem suam,	20 Η σοφια φωναζει εξω, εκπεμπει την φωνην αυτης εν ταις πλατειαις?
21 in capite viarum frequentium clamitat, in foribus portarum urbis profert verba sua:	21 Κραζει επι κεφαλης των αγορων, εν ταις εισοδοις των πυλων? απαγγελλει τους λογους αυτης δια της πολεως, λεγουσα,
22 “ Usquequo, parvuli, diligitis infantiam, et derisores sibi derisionem cupient, et imprudentes odibunt scientiam?	22 Εως ποτε, μωροι, θελετε αγαπα την μωριαν, και οι χλευασται θελουσιν ηδυνεσθαι εις τους χλευασμους αυτων, και οι αφρονες θελουσι μισει την γνωσιν;
23 Convertimini ad correptionem meam; en proferam vobis spiritum meum et ostendam vobis verba mea.	23 Επιστρεψατε προς τους ελεγχους μου? ιδου, εγω θελω εκχεει το πνευμα μου εφ' υμας, θελω σας καμει να νοησητε τους λογους μου.
24 Quia vocavi, et renuistis, extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret;	24 Επειδη εγω εκραζον, και σεις δεν υπηκουετε? εξετεινον την χειρα μου, και ουδεις προσειχεν?
25 despexistis omne consilium meum et increpationes meas neglexistis.	25 Αλλα κατεφρονειτε πασας τας συμβουλας μου και τους ελεγχους μου δεν εδεχεσθε?
26 Ego quoque in interitu vestro ridebo et subsannabo, cum terror vobis advenerit,	26 δια τουτο και εγω θελω επιγελασει εις τον ολεθρον σας? θελω καταχαρη, οταν επελθη ο φοβος σας.
27 cum irruerit ut procella terror, et interitus quasi tempestas ingruerit, quando venerit super vos tribulatio et angustia ”.	27 Οταν ο φοβος σας επελθη ως ερημωσις και η καταστροφη σας εφορμηση ως ανεμοστροβιλος, οταν η θλιψις και η στενοχωρια ελθωσιν εφ' υμας?
28 Tunc invocabunt me, et non exaudiam, instanter quaerent me et non invenient me,	28 τοτε θελουσι με επικαλεσθη, αλλα δεν θελω αποκριθη? επιμονως θελουσι με εκζητησει, αλλα δεν θελουσι με ευρει.
29 eo quod exosam habuerint disciplinam et timorem Domini non elegerint	29 Διοτι εμισησαν την γνωσιν και τον φοβον του Κυριου δεν εξελεξαν?
30 nec acquieverint consilio meo et despexerint universam correptionem meam.	30 δεν ηθελησαν τας συμβουλας μου? κατεφρονησαν παντας τους ελεγχους μου?
31 Comedent igitur fructus viae suae suisque consiliis saturabuntur.	31 δια τουτο θελουσι φαγει απο των καρπων της οδου αυτων και θελουσι χορτασθη απο των κακοβουλιων αυτων.
32 Aversio parvulorum interficiet eos, et securitas stultorum perdet illos.	32 Διοτι η αποστασια των μωρων θελει θανατωσει αυτους, και η αμεριμνησια των αφρονων θελει αφανισει αυτους.
33 Qui autem me audierit, absque terrore requiescet et tranquillus erit timore malorum sublato.	33 Οστις ομως ακουει εμου, θελει κατοικησει εν ασφαλεια? και θελει ησυχαζει, μη φοβουμενος κακον.