Salmi 102

BIBBIA TINTORI	GREEK BIBLE
1 (Di David) Anima mia, benedici il Signore, e tutto ciò che è in me benedica il suo santo nome.	1 Προσευχη του τεθλιμμενου, οταν αδημονη, και εκχεη το παραπονον αυτου ενωπιον του Κυριου.>> Κυριε, εισακουσον της προσευχης μου, και η κραυγη μου ας ελθη προς σε.
2 Anima mia, benedici il Signore, e non dimenticare tanti suoi benefizi.	2 Μη κρυψης το προσωπον σου απ' εμου? καθ' ην ημεραν θλιβομαι, κλινον προς εμε το ωτιον σου? καθ' ην ημεραν σε επικαλουμαι, ταχεως επακουε μου.
3 Egli perdona tutte le tue iniquità e ti risana da tutte le tue malattie;	3 Διοτι εξελιπον ως καπνος αι ημεραι μου, και τα οστα μου ως φρυγανον κατεξηρανθησαν.
4 Libera la tua vita dalla morte, ti corona di bontà e di misericordia.	4 Επληγωθη η καρδια μου και εξηρανθη ως χορτος, ωστε ελησμονησα να τρωγω τον αρτον μου.
5 Sazia di bene i tuoi desideri: la tua gioventù si rinnovellerà come quella dell'aquila.	5 Απο φωνης του στεναγμου μου εκολληθησαν τα οστα μου εις το δερμα μου.
6 Il Signore usa misericordia e rende giustizia a tutti quelli che soffrono ingiustamente.	6 Κατεσταθην ομοιος του ερημικου πελεκανος? εγεινα ως νυκτοκοραξ εν ταις ερημοις.
7 Egli fece conoscere le sue vie a Mosè, le sue volontà ai figli d'Israele.	7 Αγρυπνω και ειμαι ως στρουθιον μοναζον επι δωματος.
8 Il Signore è pietoso e misericordioso, longanime e di molta misericordia.	8 Ολην την ημεραν με ονειδιζουσιν οι εχθροι μου? οι μαινομενοι ομνυουσι κατ' εμου.
9 Non sarà adirato per sempre, e non min aererà in eterno.	9 Διοτι εφαγον στακτην ως αρτον και συνεκερασα με δακρυα το ποτον μου,
10 Non ci ha trattati secondo i nostri peccati, e non ci ha retri bulli secondo le nostre iniquità.	10 Εξ αιτιας της οργης σου και της αγανακτησεως σου? διοτι σηκωσας με ερριψας κατω.
11 Anzi, quanto il cielo si eleva al di sopra della terra, tanto ha fatta grande la sua misericordia verso quelli che lo temono;	11 Αι ημεραι μου παρερχονται ως σκια, και εγω εξηρανθην ως χορτος.
12 E quanto dista l'oriente dall'occidente, ha allontanati da noi i nostri peccati.	12 Συ δε, Κυριε, εις τον αιωνα διαμενεις, και το μνημοσυνον σου εις γενεαν και γενεαν.
13 Come un padre ha compassione dei figli, il Signore ha avuto compassione di quelli che lo temono;	13 Συ θελεις σηκωθη, θελεις σπλαγχνισθη την Σιων? διοτι ειναι καιρος να ελεησης αυτην, διοτι ο διωρισμενος καιρος εφθασεν.
14 Perchè Egli sa bene come siam fatti, e ricorda che siam polvere.	14 Επειδη οι δουλοι σου αρεσκονται εις τους λιθους αυτης και σπλαγχνιζονται το χωμα αυτης.
15 L'uomo! I suoi giorni sono come fieno; egli fiorirà come il fiore del campo:	15 Τοτε τα εθνη θελουσι φοβηθη το ονομα του Κυριου, και παντες οι βασιλεις της γης την δοξαν σου.
16 Infatti un soffio passerà su di lui ed egli non sarà più, nè sarà possibile riconoscere dov'ora.	16 Οταν ο Κυριος οικοδομηση την Σιων θελει φανη εν τη δοξα αυτου.
17 Ma la misericordia del Signore è ab eterno, e in eterno dura sopra coloro che lo temono. E la sua giustizia s'estende ai figli dei figli,	17 Θελει επιβλεψει επι την προσευχην των εγκαταλελειμμενων και δεν θελει καταφρονησει την δεησιν αυτων.
18 Per quelli che osservano il suo patto e si ricordano dei suoi comandamenti per osservarli.	18 Τουτο θελει γραφθη δια την γενεαν την επερχομενην? και ο λαος, οστις θελει δημιουργηθη, θελει αινει τον Κυριον.
19 Il Signore ha stabilito in cielo il suo trono, e il suo regno dominerà su tutti.	19 Διοτι εκυψεν εκ του υψους του αγιαστηριου αυτου, εξ ουρανου επεβλεψεν ο Κυριος επι την γην,
20 Benedite il Signore voi tutti, angeli suoi, potenti in virtù, esecutori dei suoi ordini, pronti ad obbedire al suono delle sue parole.	20 δια να ακουση τον στεναγμον των δεσμιων, δια να λυση τους καταδεδικασμενους εις θανατον?
21 Benedite il Signore voi tutti, o suoi eserciti, ministri di lui, esecutori della sua volontà.	21 δια να κηρυττωσιν εν Σιων το ονομα του Κυριου και την αινεσιν αυτου εν Ιερουσαλημ,
22 Benedite il Signore voi tutte, opere sue, in ogni luogo del suo dominio; o anima mia, benedici il Signore.	22 οταν συναχθωσιν ομου οι λαοι και αι βασιλειαι, δια να δουλευσωσι τον Κυριον.
	23 Ηδυνατισεν εν τη οδω την ισχυν μου? συνετεμε τας ημερας μου.
	24 Εγω ειπα, μη με αρπασης, Θεε μου, εν τω ημισει των ημερων μου? τα ετη σου ειναι εις γενεας γενεων.
	25 Κατ' αρχας συ, Κυριε, την γην εθεμελιωσας, και εργα των χειρων σου ειναι οι ουρανοι.
	26 Αυτοι θελουσιν απολεσθη, συ δε διαμενεις? και παντες ως ιματιον θελουσι παλαιωθη? ως περιενδυμα θελεις τυλιξει αυτους, και θελουσιν αλλαχθη?
	27 συ ομως εισαι ο αυτος, και τα ετη σου δεν θελουσιν εκλειψει.
	28 Οι υιοι των δουλων σου θελουσι κατοικει, και το σπερμα αυτων θελει διαμενει ενωπιον σου.