Salmi 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - Ode di Asaf. Perchè, o Dio, [ci] hai rigettato per sempre?[perchè] divampa il tuo furore contro le pecorelle del tuo pascolo? | 1 Intellectus Asaph. Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ ? |
2 Ricordati del popol tuo, che t'acquistasti da principio, [e] riscattasti [per farne] la tribù della tua eredità, [ricordati del] monte Sion, sul quale tu hai posto la tua sede! | 2 Memor esto congregationis tuæ, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hæreditatis tuæ, mons Sion, in quo habitasti in eo. |
3 Alza le tue mani sulle superbie loro per sempre: quanti danni ha fatto il nemico nel santuario! | 3 Leva manus tuas in superbias eorum in finem : quanta malignatus est inimicus in sancto ! |
4 Si son gloriati i tuoi odiatori in mezzo [al luogo] della tua solennità, v'han posto ad insegna le loro insegne | 4 Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ ; posuerunt signa sua, signa : |
5 - stolti che furono! - proprio all' ingresso, su in alto. Quasi [fossero] in una selva d'alberi, con le scuri | 5 et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus |
6 han spezzato le sue porte a un tempo, con la scure e l'ascia [le] hanno abbattute! | 6 exciderunt januas ejus in idipsum ; in securi et ascia dejecerunt eam. |
7 Han messo a fuoco il tuo santuario, han profanato e atterrato il tabernacolo del tuo nome! | 7 Incenderunt igni sanctuarium tuum ; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui. |
8 Han detto in cuor loro tutta la loro schiatta:«Sopprimiamo tutte le feste di Dio di sulla terra!». | 8 Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul : Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra. |
9 Le nostre insegne non le vediamo [più], non c'è più un profeta, nè c'è alcuno tra noi che sappia sino a quando [tutto ciò avrà a durare]. | 9 Signa nostra non vidimus ; jam non est propheta ; et nos non cognoscet amplius. |
10 Sino a quando, o Dio, bestemmierà il nemico, [e] l'avversario schernirà sempre il tuo nome? | 10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus ? irritat adversarius nomen tuum in finem ? |
11 Perchè allontani la tua mano, e la tua destra [non trai fuori] dal tuo seno mai? | 11 Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem ? |
12 Ma Dio è il nostro re da' secoli antichi, ha fatto [prodigi di] salvezza in mezzo alla terra! | 12 Deus autem rex noster ante sæcula : operatus est salutem in medio terræ. |
13 Tu rassodasti con la tua potenza il mare, tu stritolasti il capo de' draghi nelle acque. | 13 Tu confirmasti in virtute tua mare ; contribulasti capita draconum in aquis. |
14 Tu spezzasti la testa del drago [marino] e la desti in pasto alle bestie del deserto. | 14 Tu confregisti capita draconis ; dedisti eum escam populis Æthiopum. |
15 Tu facesti scaturire le fonti e i torrenti, tu seccasti i fiumi perenni. | 15 Tu dirupisti fontes et torrentes ; tu siccasti fluvios Ethan. |
16 Tuo è il giorno e tua è la notte, tu hai creato la luna e il sole. | 16 Tuus est dies, et tua est nox ; tu fabricatus es auroram et solem. |
17 Tu hai fissato tutti i confini della terra; l'estate e l' inverno tu gli hai formati. | 17 Tu fecisti omnes terminos terræ ; æstatem et ver tu plasmasti ea. |
18 Ricordati di questo: il nemico ha bestemmiato il Signore, e un popolo stolto ha schernito il tuo nome! | 18 Memor esto hujus : inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum. |
19 Non abbandonare alle belve le anime a te fedeli, e le anime de' tuoi miseri non dimenticar per sempre. | 19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. |
20 Riguarda al tuo patto! Perchè gli [angoli più] oscuri della terra son pieni di covi di iniquità. | 20 Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum. |
21 L'oppresso non se ne torni via confuso!il misero e il bisognoso lodino il tuo nome! | 21 Ne avertatur humilis factus confusus ; pauper et inops laudabunt nomen tuum. |
22 Sorgi, o Dio, sostieni la tua causa, ricorda gli oltraggi che ti si fan dallo stolto tutto il dì. | 22 Exsurge, Deus, judica causam tuam ; memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die. |
23 Non dimenticar le grida de' tuoi nemici, la superbia di quei che t'odiano cresce sempre! | 23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum : superbia eorum qui te oderunt ascendit semper. |