Salmi 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | GREEK BIBLE |
---|---|
1 - Ode di Asaf. Perchè, o Dio, [ci] hai rigettato per sempre?[perchè] divampa il tuo furore contro le pecorelle del tuo pascolo? | 1 Ψαλμος του Ασαφ.>> Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν. |
2 Ricordati del popol tuo, che t'acquistasti da principio, [e] riscattasti [per farne] la tribù della tua eredità, [ricordati del] monte Sion, sul quale tu hai posto la tua sede! | 2 Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν? παρ' ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου. |
3 Alza le tue mani sulle superbie loro per sempre: quanti danni ha fatto il nemico nel santuario! | 3 Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων. |
4 Si son gloriati i tuoi odiatori in mezzo [al luogo] della tua solennità, v'han posto ad insegna le loro insegne | 4 Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ' η δυναμις αυτων ειναι στερεα. |
5 - stolti che furono! - proprio all' ingresso, su in alto. Quasi [fossero] in una selva d'alberi, con le scuri | 5 Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι? ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων. |
6 han spezzato le sue porte a un tempo, con la scure e l'ascia [le] hanno abbattute! | 6 δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον? η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον. |
7 Han messo a fuoco il tuo santuario, han profanato e atterrato il tabernacolo del tuo nome! | 7 Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους? εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων. |
8 Han detto in cuor loro tutta la loro schiatta:«Sopprimiamo tutte le feste di Dio di sulla terra!». | 8 Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν? λαλουσιν υπερηφανως. |
9 Le nostre insegne non le vediamo [più], non c'è più un profeta, nè c'è alcuno tra noi che sappia sino a quando [tutto ciò avrà a durare]. | 9 Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην. |
10 Sino a quando, o Dio, bestemmierà il nemico, [e] l'avversario schernirà sempre il tuo nome? | 10 Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου? και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι' αυτους. |
11 Perchè allontani la tua mano, e la tua destra [non trai fuori] dal tuo seno mai? | 11 Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω; |
12 Ma Dio è il nostro re da' secoli antichi, ha fatto [prodigi di] salvezza in mezzo alla terra! | 12 Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος? αυξανουσι τα πλουτη αυτων. |
13 Tu rassodasti con la tua potenza il mare, tu stritolasti il capo de' draghi nelle acque. | 13 Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου. |
14 Tu spezzasti la testa del drago [marino] e la desti in pasto alle bestie del deserto. | 14 Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην. |
15 Tu facesti scaturire le fonti e i torrenti, tu seccasti i fiumi perenni. | 15 Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως? ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου. |
16 Tuo è il giorno e tua è la notte, tu hai creato la luna e il sole. | 16 Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ' εφανη δυσκολον? |
17 Tu hai fissato tutti i confini della terra; l'estate e l' inverno tu gli hai formati. | 17 εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων. |
18 Ricordati di questo: il nemico ha bestemmiato il Signore, e un popolo stolto ha schernito il tuo nome! | 18 Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους? ερριψας αυτους εις κρημνον. |
19 Non abbandonare alle belve le anime a te fedeli, e le anime de' tuoi miseri non dimenticar per sempre. | 19 Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου. |
20 Riguarda al tuo patto! Perchè gli [angoli più] oscuri della terra son pieni di covi di iniquità. | 20 Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων. |
21 L'oppresso non se ne torni via confuso!il misero e il bisognoso lodino il tuo nome! | 21 Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο? |
22 Sorgi, o Dio, sostieni la tua causa, ricorda gli oltraggi che ti si fan dallo stolto tutto il dì. | 22 και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον? κτηνος ημην ενωπιον σου. |
23 Non dimenticar le grida de' tuoi nemici, la superbia di quei che t'odiano cresce sempre! | 23 Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου? συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος. |
24 Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη. | |
25 Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε. | |
26 Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου? αλλ' ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα. | |
27 Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη? συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου. | |
28 Αλλα δι' εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου? εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου. |