Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Salmi 103


font
BIBBIA RICCIOTTIVULGATA
1 - Di David. Benedici, anima mia, il Signore! Signore mio Dio, grande tu sei sovranamente; di gloria e di splendore ti sei rivestito.1 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino :
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer.
Confessionem et decorem induisti,
2 Tu che ti ravvolgi nella luce come in un manto, che stendi il cielo come un padiglione;2 amictus lumine sicut vestimento.
Extendens cælum sicut pellem,
3 che sulle acque fabbrichi la cima di tua casa, che fai delle nuvole il tuo cocchio, che cammini sulle ali de' vènti;3 qui tegis aquis superiora ejus :
qui ponis nubem ascensum tuum ;
qui ambulas super pennas ventorum :
4 che fai tuoi messaggeri i vèntie tuoi servi il fuoco e la fiamma!4 qui facis angelos tuos spiritus,
et ministros tuos ignem urentem.
5 Che hai stabilito la terra sulle sue fondamenta, [sì che] mai non crolli nè secoli.5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam :
non inclinabitur in sæculum sæculi.
6 L'oceano quasi veste la ricopriva [una volta], sulle montagne stavan le acque.6 Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ;
super montes stabunt aquæ.
7 Alla tua minaccia fuggirono, alla voce del tuo trono paventarono [e si ritrassero].7 Ab increpatione tua fugient ;
a voce tonitrui tui formidabunt.
8 Emersero i monti e s'abbassaron le valligiù al posto stabilito per loro.8 Ascendunt montes, et descendunt campi,
in locum quem fundasti eis.
9 Un limite segnasti [alle acque], che non oltrepasseranno, nè torneranno a ricoprir la terra.9 Terminum posuisti quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.
10 Tu che fai sgorgar le fonti [giù] nelle valli: attraverso alle montagne scorron via le acque.10 Qui emittis fontes in convallibus ;
inter medium montium pertransibunt aquæ.
11 [Ne] bevon tutte le bestie de' campi, [ad esse] sospiran gli onagri nella sete loro.11 Potabunt omnes bestiæ agri ;
expectabunt onagri in siti sua.
12 Presso di quelle gli uccelli nidificano, di tra le pietre gorgheggiano.12 Super ea volucres cæli habitabunt ;
de medio petrarum dabunt voces.
13 Tu che irrighi i monti dalla cima di tua casa: del frutto delle tue opere si sazia la terra.13 Rigans montes de superioribus suis ;
de fructu operum tuorum satiabitur terra :
14 Tu che produci il fieno per le bestie e gli erbaggi a servizio degli uomini; perchè traggano il pane dalla terra14 producens f?num jumentis,
et herbam servituti hominum,
ut educas panem de terra,
15 e il vino rallegri il cuor dell'uomo; perchè egli esilari il volto con olioe il pane sostenti il cuor dell'uomo.15 et vinum lætificet cor hominis :
ut exhilaret faciem in oleo,
et panis cor hominis confirmet.
16 Si sazian gli alberi del campoe i cedri del Libano, ch'egli ha piantato.16 Saturabuntur ligna campi,
et cedri Libani quas plantavit :
17 Là gli uccelli fanno il nido, la cicogna ne' cipressi ha la sua casa:17 illic passeres nidificabunt :
herodii domus dux est eorum.
18 le alte montagne [son] per i cervi, la roccia [è] rifugio agli scoiattoli.18 Montes excelsi cervis ;
petra refugium herinaciis.
19 E' fece la luna per [segnare] i tempi : il sole conosce l'[ora del] suo tramonto.19 Fecit lunam in tempora ;
sol cognovit occasum suum.
20 Distendi le tenebre e si fa notte, in essa sbucan fuori tutte le bestie della selva.20 Posuisti tenebras, et facta est nox ;
in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ :
21 I leoncelli ruggiscono in cerca di predae per chiedere a Dio il pasto loro.21 catuli leonum rugientes ut rapiant,
et quærant a Deo escam sibi.
22 [Ma] sorge il sole e si ritiranoe nelle lor tane s'accovacciano.22 Ortus est sol, et congregati sunt,
et in cubilibus suis collocabuntur.
23 [Ed] esce [allora] l'uomo per le sue faccende e per il suo lavoro fino a sera.23 Exibit homo ad opus suum,
et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Quanto magnifiche son le tue opere, o Signore!tutto hai tu fatto con sapienza. Piena è la terra di tua ricchezza:24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine !
omnia in sapientia fecisti ;
impleta est terra possessione tua.
25 ecco là il mare grande, vasto, immenso.25 Hoc mare magnum et spatiosum manibus ;
illic reptilia quorum non est numerus :
animalia pusilla cum magnis.
26 Ivi bestie senza numero, animali piccoli e grandi: ivi corron le navi, [e] il mostro che tu hai creato per scherzar con esso.26 Illic naves pertransibunt ;
draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 Tutti gli esseri aspettan da teche tu dia loro il cibo a suo tempo.27 Omnia a te expectant
ut des illis escam in tempore.
28 Quando lo dai loro, [lo] raccolgono: quando apri la tua mano, si sazian tutti del [desiato] bene.28 Dante te illis, colligent ;
aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Ma se tu volgi altrove la tua faccia, si conturbano: togli tu ad essi il fiato, e vengon menoe alla lor polvere ritornano.29 Avertente autem te faciem, turbabuntur ;
auferes spiritum eorum, et deficient,
et in pulverem suum revertentur.
30 Mandi [invece] il tuo spirito, e son creati, e rinnovelli la faccia della terra.30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terræ.
31 Sia la gloria del Signore in eterno, s'allieti il Signore nelle opere sue.31 Sit gloria Domini in sæculum ;
lætabitur Dominus in operibus suis.
32 Egli che guarda la terra e la fa tremare, che tocca i monti e fumano!32 Qui respicit terram, et facit eam tremere ;
qui tangit montes, et fumigant.
33 Canterò al Signore per [tutta] la vita mia, inneggerò al mio Dio finch'io esisto.33 Cantabo Domino in vita mea ;
psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Gradito sia a lui il mio canto: io certo mi diletterò nel Signore.34 Jucundum sit ei eloquium meum ;
ego vero delectabor in Domino.
35 Spariscano i peccatori dalla terrae i malvagi, sì che più non esistano. Benedici, anima mia, il Signore! [Alleluia!]35 Deficiant peccatores a terra,
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.