Proverbi 25

BIBBIA CEI 2008	LXX
1 Anche questi sono proverbi di Salomone, raccolti dagli uomini di Ezechia, re di Giuda.	1 τους εμους λογους υιε φοβηθητι και δεξαμενος αυτους μετανοει ταδε λεγει ο ανηρ τοις πιστευουσιν θεω και παυομαι
2 È gloria di Dio nascondere le cose, è gloria dei re investigarle.	2 αφρονεστατος γαρ ειμι παντων ανθρωπων και φρονησις ανθρωπων ουκ εστιν εν εμοι
3 I cieli per la loro altezza, la terra per la sua profondità e il cuore dei re sono inesplorabili.	3 θεος δεδιδαχεν με σοφιαν και γνωσιν αγιων εγνωκα
4 Togli le scorie dall’argento e l’orafo ne farà un bel vaso;	4 τις ανεβη εις τον ουρανον και κατεβη τις συνηγαγεν ανεμους εν κολπω τις συνεστρεψεν υδωρ εν ιματιω τις εκρατησεν παντων των ακρων της γης τι ονομα αυτω η τι ονομα τοις τεκνοις αυτου ινα γνως
5 togli il malvagio dalla presenza del re e il suo trono si stabilirà sulla giustizia.	5 παντες λογοι θεου πεπυρωμενοι υπερασπιζει δε αυτος των ευλαβουμενων αυτον
6 Non darti arie davanti al re e non metterti al posto dei grandi,	6 μη προσθης τοις λογοις αυτου ινα μη ελεγξη σε και ψευδης γενη
7 perché è meglio sentirsi dire: «Sali quassù», piuttosto che essere umiliato davanti a uno più importante. Ciò che i tuoi occhi hanno visto,	7 δυο αιτουμαι παρα σου μη αφελης μου χαριν προ του αποθανειν με
8 non esibirlo troppo in fretta in un processo; altrimenti che farai alla fine, quando il tuo prossimo ti svergognerà?	8 ματαιον λογον και ψευδη μακραν μου ποιησον πλουτον δε και πενιαν μη μοι δως συνταξον δε μοι τα δεοντα και τα αυταρκη
9 La tua causa discutila con il tuo vicino, ma non rivelare il segreto altrui,	9 ινα μη πλησθεις ψευδης γενωμαι και ειπω τις με ορα η πενηθεις κλεψω και ομοσω το ονομα του θεου
10 perché chi ti ascolta non ti biasimi e il tuo discredito sarebbe irreparabile.	10 μη παραδως οικετην εις χειρας δεσποτου μηποτε καταρασηται σε και αφανισθης
11 Come mele d’oro su vassoio d’argento cesellato, è una parola detta a suo tempo.	11 εκγονον κακον πατερα καταραται την δε μητερα ουκ ευλογει
12 Come anello d’oro e collana preziosa è un saggio che ammonisce un orecchio attento.	12 εκγονον κακον δικαιον εαυτον κρινει την δε εξοδον αυτου ουκ απενιψεν
13 Come il fresco di neve al tempo della mietitura è un messaggero fedele per chi lo manda: egli rinfranca l’animo del suo signore.	13 εκγονον κακον υψηλους οφθαλμους εχει τοις δε βλεφαροις αυτου επαιρεται
14 Nuvole e vento, ma senza pioggia, tale è l’uomo che si vanta di regali che non fa.	14 εκγονον κακον μαχαιρας τους οδοντας εχει και τας μυλας τομιδας ωστε αναλισκειν και κατεσθιειν τους ταπεινους απο της γης και τους πενητας αυτων εξ ανθρωπων
15 Con la pazienza il giudice si lascia persuadere, una lingua dolce spezza le ossa.	15 τη βδελλη τρεις θυγατερες ησαν αγαπησει αγαπωμεναι και αι τρεις αυται ουκ ενεπιμπλασαν αυτην και η τεταρτη ουκ ηρκεσθη ειπειν ικανον
16 Se hai trovato il miele, mangiane quanto ti basta, per non esserne nauseato e poi vomitarlo.	16 αδης και ερως γυναικος και ταρταρος και γη ουκ εμπιπλαμενη υδατος και υδωρ και πυρ ου μη ειπωσιν αρκει
17 Metti di rado il piede in casa del tuo vicino, perché, stanco di te, non ti prenda in odio.	17 οφθαλμον καταγελωντα πατρος και ατιμαζοντα γηρας μητρος εκκοψαισαν αυτον κορακες εκ των φαραγγων και καταφαγοισαν αυτον νεοσσοι αετων
18 Mazza, spada e freccia acuta è colui che depone il falso contro il suo prossimo.	18 τρια δε εστιν αδυνατα μοι νοησαι και το τεταρτον ουκ επιγινωσκω
19 Quale dente cariato e quale piede slogato, tale è l’appoggio del perfido nel giorno della sventura.	19 ιχνη αετου πετομενου και οδους οφεως επι πετρας και τριβους νηος ποντοπορουσης και οδους ανδρος εν νεοτητι
20 Come chi toglie il mantello in un giorno di freddo e come chi versa aceto su una piaga viva, tale è colui che canta canzoni a un cuore afflitto.	20 τοιαυτη οδος γυναικος μοιχαλιδος η οταν πραξη απονιψαμενη ουδεν φησιν πεπραχεναι ατοπον
21 Se il tuo nemico ha fame, dagli pane da mangiare, se ha sete, dagli acqua da bere,	21 δια τριων σειεται η γη το δε τεταρτον ου δυναται φερειν
22 perché così ammasserai carboni ardenti sul suo capo e il Signore ti ricompenserà.	22 εαν οικετης βασιλευση και αφρων πλησθη σιτιων
23 La tramontana porta la pioggia, la lingua maldicente provoca lo sdegno sul volto.	23 και οικετις εαν εκβαλη την εαυτης κυριαν και μισητη γυνη εαν τυχη ανδρος αγαθου
24 È meglio abitare su un angolo del tetto, che avere casa in comune con una moglie litigiosa.	24 τεσσαρα δε εστιν ελαχιστα επι της γης ταυτα δε εστιν σοφωτερα των σοφων
25 Come acqua fresca per una gola riarsa è una buona notizia da un paese lontano.	25 οι μυρμηκες οις μη εστιν ισχυς και ετοιμαζονται θερους την τροφην
26 Fontana torbida e sorgente inquinata, tale è il giusto che vacilla di fronte al malvagio.	26 και οι χοιρογρυλλιοι εθνος ουκ ισχυρον οι εποιησαντο εν πετραις τους εαυτων οικους
27 Mangiare troppo miele non è bene, né cercare onori eccessivi.	27 αβασιλευτον εστιν η ακρις και εκστρατευει αφ' ενος κελευσματος ευτακτως
28 Una città smantellata, senza mura, tale è chi non sa dominare se stesso.	28 και καλαβωτης χερσιν ερειδομενος και ευαλωτος ων κατοικει εν οχυρωμασιν βασιλεως
	29 τρια δε εστιν α ευοδως πορευεται και το τεταρτον ο καλως διαβαινει
	30 σκυμνος λεοντος ισχυροτερος κτηνων ος ουκ αποστρεφεται ουδε καταπτησσει κτηνος
	31 και αλεκτωρ εμπεριπατων θηλειαις ευψυχος και τραγος ηγουμενος αιπολιου και βασιλευς δημηγορων εν εθνει
	32 εαν προη σεαυτον εις ευφροσυνην και εκτεινης την χειρα σου μετα μαχης ατιμασθηση
	33 αμελγε γαλα και εσται βουτυρον εαν δε εκπιεζης μυκτηρας εξελευσεται αιμα εαν δε εξελκης λογους εξελευσονται κρισεις και μαχαι