Psalmen 90

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	GREEK BIBLE
1 [Ein Gebet des Mose, des Mannes Gottes.]Herr, du warst unsere Zuflucht von Geschlecht zu Geschlecht.	1 Προσευχη του Μωυσεως, του ανθρωπου του Θεου.>> Κυριε, συ εγεινες εις ημας καταφυγη εις γενεαν και γενεαν.
2 Ehe die Berge geboren wurden, die Erde entstand und das Weltall, bist du, o Gott, von Ewigkeit zu Ewigkeit.	2 Πριν γεννηθωσι τα ορη, και πλασης την γην και την οικουμενην, και απο του αιωνος εως του αιωνος, συ εισαι ο Θεος.
3 Du lässt die Menschen zurückkehren zum Staub und sprichst: «Kommt wieder, ihr Menschen!»	3 Επαναφερεις τον ανθρωπον εις τον χουν? και λεγεις, Επιστρεψατε, υιοι των ανθρωπων.
4 Denn tausend Jahre sind für dich wie der Tag, der gestern vergangen ist, wie eine Wache in der Nacht.	4 Διοτι χιλια ετη ενωπιον σου ειναι ως ημερα η χθες, ητις παρηλθε, και ως φυλακη νυκτος.
5 Von Jahr zu Jahr säst du die Menschen aus; sie gleichen dem sprossenden Gras.	5 Κατακλυζεις αυτους? ειναι ως ονειρον της αυγης, ως χορτος οστις παρερχεται?
6 Am Morgen grünt es und blüht, am Abend wird es geschnitten und welkt.	6 το πρωι ανθει και παρακμαζει? το εσπερας κοπτεται και ξηραινεται.
7 Denn wir vergehen durch deinen Zorn, werden vernichtet durch deinen Grimm.	7 Διοτι εκλειπομεν εν τη οργη σου και εν τω θυμω σου ταραττομεθα.
8 Du hast unsre Sünden vor dich hingestellt, unsere geheime Schuld in das Licht deines Angesichts.	8 Εθεσας τας ανομιας ημων ενωπιον σου, τα κρυφια ημων εις το φως του προσωπου σου.
9 Denn all unsre Tage gehn hin unter deinem Zorn, wir beenden unsere Jahre wie einen Seufzer.	9 Επειδη πασαι αι ημεραι ημων παρερχονται εν τη οργη σου? διατρεχομεν τα ετη ημων ως διανοημα.
10 Unser Leben währt siebzig Jahre, und wenn es hoch kommt, sind es achtzig. Das Beste daran ist nur Mühsal und Beschwer, rasch geht es vorbei, wir fliegen dahin.	10 Αι ημεραι της ζωης ημων ειναι καθ' εαυτας εβδομηκοντα ετη, και εαν εν ευρωστια, ογδοηκοντα ετη? πλην και το καλητερον μερος αυτων ειναι κοπος και πονος, διοτι ταχεως παρερχεται και εμεις πετωμεν.
11 Wer kennt die Gewalt deines Zornes und fürchtet sich vor deinem Grimm?	11 Τις γνωριζει την δυναμιν της οργης σου και του θυμου σου αναλογως του φοβου σου;
12 Unsre Tage zu zählen, lehre uns! Dann gewinnen wir ein weises Herz.	12 Διδαξον ημας να μετρωμεν ουτω τας ημερας ημων, ωστε να προσκολλωμεν τας καρδιας ημων εις την σοφιαν.
13 Herr, wende dich uns doch endlich zu! Hab Mitleid mit deinen Knechten!	13 Επιστρεψον, Κυριε? εως ποτε; και γενου ιλεως εις τους δουλους σου.
14 Sättige uns am Morgen mit deiner Huld! Dann wollen wir jubeln und uns freuen all unsre Tage.	14 Χορτασον ημας του ελεους σου απο πρωιας, και θελομεν αγαλλεσθαι και ευφραινεσθαι κατα πασας τας ημερας ημων.
15 Erfreue uns so viele Tage, wie du uns gebeugt hast, so viele Jahre, wie wir Unglück erlitten.	15 Ευφρανον ημας αντι των ημερων, καθ' ας εθλιψας ημας, των ετων καθ' α ειδομεν κακα.
16 Zeig deinen Knechten deine Taten und ihren Kindern deine erhabene Macht!	16 Ας γεινη το εργον σου φανερον εις τους δουλους σου και η δοξα σου εις τους υιους αυτων?
17 Es komme über uns die Güte des Herrn, unsres Gottes. Lass das Werk unsrer Hände gedeihen, ja, lass gedeihen das Werk unsrer Hände!	17 και ας ηναι η λαμπροτης Κυριου του Θεου ημων εφ' ημας? και το εργον των χειρων ημων στερεονε εφ' ημας? ναι, το εργον των χειρων ημων, στερεονε αυτο.