Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmen 88


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELVULGATA
1 [Ein Lied. Ein Psalm der Korachiter. Für den Chormeister. Nach der Weise «Krankheit» zu singen. Ein Weisheitslied Hemans, des Esrachiters.]1 Intellectus Ethan Ezrahitæ.
2 Herr, du Gott meines Heils,
zu dir schreie ich am Tag und bei Nacht.
2 Misericordias Domini in æternum cantabo ;
in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.
3 Lass mein Gebet zu dir dringen,
wende dein Ohr meinem Flehen zu!
3 Quoniam dixisti : In æternum misericordia ædificabitur in cælis ;
præparabitur veritas tua in eis.
4 Denn meine Seele ist gesättigt mit Leid,
mein Leben ist dem Totenreich nahe.
4 Disposui testamentum electis meis ;
juravi David servo meo :
5 Schon zähle ich zu denen, die hinabsinken ins Grab,
bin wie ein Mann, dem alle Kraft genommen ist.
5 Usque in æternum præparabo semen tuum,
et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam.
6 Ich bin zu den Toten hinweggerafft
wie Erschlagene, die im Grabe ruhen; an sie denkst du nicht mehr,
denn sie sind deiner Hand entzogen.
6 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine ;
etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.
7 Du hast mich ins tiefste Grab gebracht,
tief hinab in finstere Nacht.
7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino ;
similis erit Deo in filiis Dei ?
8 Schwer lastet dein Grimm auf mir,
all deine Wogen stürzen über mir zusammen. [Sela]
8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum,
magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt.
9 Die Freunde hast du mir entfremdet,
mich ihrem Abscheu ausgesetzt;
ich bin gefangen und kann nicht heraus.
9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi ?
potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
10 Mein Auge wird trübe vor Elend.
Jeden Tag, Herr, ruf ich zu dir;
ich strecke nach dir meine Hände aus.
10 Tu dominaris potestati maris ;
motum autem fluctuum ejus tu mitigas.
11 Wirst du an den Toten Wunder tun,
werden Schatten aufstehn, um dich zu preisen? [Sela]
11 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum ;
in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.
12 Erzählt man im Grab von deiner Huld,
von deiner Treue im Totenreich?
12 Tui sunt cæli, et tua est terra :
orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti ;
13 Werden deine Wunder in der Finsternis bekannt,
deine Gerechtigkeit im Land des Vergessens?
13 aquilonem et mare tu creasti.
Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt :
14 Herr, darum schreie ich zu dir,
früh am Morgen tritt mein Gebet vor dich hin.
14 tuum brachium cum potentia.
Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua :
15 Warum, o Herr, verwirfst du mich,
warum verbirgst du dein Gesicht vor mir?
15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ :
misericordia et veritas præcedent faciem tuam.
16 Gebeugt bin ich und todkrank von früher Jugend an,
deine Schrecken lasten auf mir und ich bin zerquält.
16 Beatus populus qui scit jubilationem :
Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,
17 Über mich fuhr die Glut deines Zorns dahin,
deine Schrecken vernichten mich.
17 et in nomine tuo exsultabunt tota die,
et in justitia tua exaltabuntur.
18 Sie umfluten mich allzeit wie Wasser
und dringen auf mich ein von allen Seiten.
18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es,
et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
19 Du hast mir die Freunde und Gefährten entfremdet;
mein Vertrauter ist nur noch die Finsternis.
19 Quia Domini est assumptio nostra,
et sancti Israël regis nostri.
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis,
et dixisti : Posui adjutorium in potente,
et exaltavi electum de plebe mea.
21 Inveni David, servum meum ;
oleo sancto meo unxi eum.
22 Manus enim mea auxiliabitur ei,
et brachium meum confortabit eum.
23 Nihil proficiet inimicus in eo,
et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
24 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus,
et odientes eum in fugam convertam.
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso,
et in nomine meo exaltabitur cornu ejus.
26 Et ponam in mari manum ejus,
et in fluminibus dexteram ejus.
27 Ipse invocabit me : Pater meus es tu,
Deus meus, et susceptor salutis meæ.
28 Et ego primogenitum ponam illum,
excelsum præ regibus terræ.
29 In æternum servabo illi misericordiam meam,
et testamentum meum fidele ipsi.
30 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus,
et thronum ejus sicut dies cæli.
31 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam,
et in judiciis meis non ambulaverint ;
32 si justitias meas profanaverint,
et mandata mea non custodierint :
33 visitabo in virga iniquitates eorum,
et in verberibus peccata eorum ;
34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo,
neque nocebo in veritate mea,
35 neque profanabo testamentum meum :
et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.
36 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar :
37 semen ejus in æternum manebit.
Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo,
38 et sicut luna perfecta in æternum,
et testis in cælo fidelis.
39 Tu vero repulisti et despexisti ;
distulisti christum tuum.
40 Evertisti testamentum servi tui ;
profanasti in terra sanctuarium ejus.
41 Destruxisti omnes sepes ejus ;
posuisti firmamentum ejus formidinem.
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam ;
factus est opprobrium vicinis suis.
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum ;
lætificasti omnes inimicos ejus.
44 Avertisti adjutorium gladii ejus,
et non es auxiliatus ei in bello.
45 Destruxisti eum ab emundatione,
et sedem ejus in terram collisisti.
46 Minorasti dies temporis ejus ;
perfudisti eum confusione.
47 Usquequo, Domine, avertis in finem ?
exardescet sicut ignis ira tua ?
48 Memorare quæ mea substantia :
numquid enim vane constituisti omnes filios hominum ?
49 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem ?
eruet animam suam de manu inferi ?
50 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine,
sicut jurasti David in veritate tua ?
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum,
quod continui in sinu meo, multarum gentium :
52 quod exprobraverunt inimici tui, Domine ;
quod exprobraverunt commutationem christi tui.
53 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat.