Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmen 73


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELGREEK BIBLE
1 [Ein Psalm Asafs.] Lauter Güte ist Gott für Israel,
für alle Menschen mit reinem Herzen.
1 Ψαλμος του Ασαφ.>> Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν.
2 Ich aber - fast wären meine Füße gestrauchelt,
beinahe wäre ich gefallen.
2 Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν? παρ' ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου.
3 Denn ich habe mich über die Prahler ereifert,
als ich sah, dass es diesen Frevlern so gut ging.
3 Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.
4 Sie leiden ja keine Qualen,
ihr Leib ist gesund und wohlgenährt.
4 Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ' η δυναμις αυτων ειναι στερεα.
5 Sie kennen nicht die Mühsal der Sterblichen,
sind nicht geplagt wie andere Menschen.
5 Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι? ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων.
6 Darum ist Hochmut ihr Halsschmuck,
wie ein Gewand umhüllt sie Gewalttat.
6 δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον? η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον.
7 Sie sehen kaum aus den Augen vor Fett,
ihr Herz läuft über von bösen Plänen.
7 Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους? εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων.
8 Sie höhnen, und was sie sagen, ist schlecht;
sie sind falsch und reden von oben herab.
8 Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν? λαλουσιν υπερηφανως.
9 Sie reißen ihr Maul bis zum Himmel auf
und lassen auf Erden ihrer Zunge freien Lauf.
9 Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην.
10 Darum wendet sich das Volk ihnen zu
und schlürft ihre Worte in vollen Zügen.
10 Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου? και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι' αυτους.
11 Sie sagen: «Wie sollte Gott das merken?
Wie kann der Höchste das wissen?»
11 Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω;
12 Wahrhaftig, so sind die Frevler:
Immer im Glück, häufen sie Reichtum auf Reichtum.
12 Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος? αυξανουσι τα πλουτη αυτων.
13 Also hielt ich umsonst mein Herz rein
und wusch meine Hände in Unschuld.
13 Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου.
14 Und doch war ich alle Tage geplagt
und wurde jeden Morgen gezüchtigt.
14 Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην.
15 Hätte ich gesagt: «Ich will reden wie sie»,
dann hätte ich an deinen Kindern Verrat geübt.
15 Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως? ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου.
16 Da sann ich nach, um das zu begreifen;
es war eine Qual für mich,
16 Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ' εφανη δυσκολον?
17 bis ich dann eintrat ins Heiligtum Gottes
und begriff, wie sie enden.
17 εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων.
18 Ja, du stellst sie auf schlüpfrigen Grund,
du stürzt sie in Täuschung und Trug.
18 Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους? ερριψας αυτους εις κρημνον.
19 Sie werden plötzlich zunichte,
werden dahingerafft und nehmen ein schreckliches Ende,
19 Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου.
20 wie ein Traum, der beim Erwachen verblasst,
dessen Bild man vergisst, wenn man aufsteht.
20 Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων.
21 Mein Herz war verbittert,
mir bohrte der Schmerz in den Nieren;
21 Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο?
22 ich war töricht und ohne Verstand,
war wie ein Stück Vieh vor dir.
22 και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον? κτηνος ημην ενωπιον σου.
23 Ich aber bleibe immer bei dir,
du hältst mich an meiner Rechten.
23 Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου? συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος.
24 Du leitest mich nach deinem Ratschluss
und nimmst mich am Ende auf in Herrlichkeit.
24 Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη.
25 Was habe ich im Himmel außer dir?
Neben dir erfreut mich nichts auf der Erde.
25 Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε.
26 Auch wenn mein Leib und mein Herz verschmachten,
Gott ist der Fels meines Herzens
und mein Anteil auf ewig.
26 Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου? αλλ' ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα.
27 Ja, wer dir fern ist, geht zugrunde;
du vernichtest alle, die dich treulos verlassen.
27 Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη? συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου.
28 Ich aber - Gott nahe zu sein ist mein Glück.
Ich setze auf Gott, den Herrn, mein Vertrauen.
Ich will all deine Taten verkünden.
28 Αλλα δι' εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου? εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου.