Psalmen 21
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lev
Num
Dtn
Jos
Ri
Rut
1Sam
2Sam
1Kön
2Kön
1Chr
2Chr
Esra
Neh
Tob
Jdt
Est
1Makk
2Makk
Ijob
Ps
Spr
Koh
Hld
Weish
Sir
Jes
Jer
Klgl
Bar
Ez
Dan
Hos
Joel
Am
Obd
Jona
Mi
Nah
Hab
Zef
Hag
Sach
Mal
Mt
Mk
Lk
Joh
Apg
Röm
1Kor
2Kor
Gal
Eph
Phil
Kol
1Thess
2Thess
1Tim
2Tim
Tit
Phlm
Hebr
Jak
1Petr
2Petr
1Joh
2Joh
3Joh
Jud
Offb
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL | VULGATA |
---|---|
1 [Für den Chormeister. Ein Psalm Davids.] | 1 In finem, pro susceptione matutina. Psalmus David. |
2 An deiner Macht, Herr, freut sich der König; über deine Hilfe, wie jubelt er laut! | 2 Deus, Deus meus, respice in me : quare me dereliquisti ? longe a salute mea verba delictorum meorum. |
3 Du hast ihm den Wunsch seines Herzens erfüllt, ihm nicht versagt, was seine Lippen begehrten. [Sela] | 3 Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies ; et nocte, et non ad insipientiam mihi. |
4 Du kamst ihm entgegen mit Segen und Glück, du kröntest ihn mit einer goldenen Krone. | 4 Tu autem in sancto habitas, laus Israël. |
5 Leben erbat er von dir, du gabst es ihm, viele Tage, für immer und ewig. | 5 In te speraverunt patres nostri ; speraverunt, et liberasti eos. |
6 Groß ist sein Ruhm durch deine Hilfe, du hast ihn bekleidet mit Hoheit und Pracht. | 6 Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt ; in te speraverunt, et non sunt confusi. |
7 Du machst ihn zum Segen für immer; wenn du ihn anblickst, schenkst du ihm große Freude. | 7 Ego autem sum vermis, et non homo ; opprobrium hominum, et abjectio plebis. |
8 Denn der König vertraut auf den Herrn, die Huld des Höchsten lässt ihn niemals wanken. | 8 Omnes videntes me deriserunt me ; locuti sunt labiis, et moverunt caput. |
9 Deine Hand wird all deine Feinde finden; wer dich hasst, den trifft deine Rechte. | 9 Speravit in Domino, eripiat eum : salvum faciat eum, quoniam vult eum. |
10 Du lässt sie glühen wie einen feurigen Ofen, sobald du erscheinst. Der Herr verschlingt sie im Zorn, das Feuer verzehrt sie. | 10 Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ab uberibus matris meæ. |
11 Du wirst ihre Brut von der Erde vertilgen; ihr Geschlecht (verschwindet) aus der Mitte der Menschen. | 11 In te projectus sum ex utero ; de ventre matris meæ Deus meus es tu : |
12 Schmieden sie auch böse und listige Pläne, richten sie doch nichts aus gegen dich. | 12 ne discesseris a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adjuvet. |
13 Du schlägst sie alle in die Flucht, wenn du mit deinem Bogen auf sie zielst. | 13 Circumdederunt me vituli multi ; tauri pingues obsederunt me. |
14 Erhebe dich, Herr, in deiner Macht! Deiner siegreichen Kraft wollen wir singen und spielen. | 14 Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens. |
15 Sicut aqua effusus sum, et dispersa sunt omnia ossa mea : factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei. | |
16 Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis : et in pulverem mortis deduxisti me. | |
17 Quoniam circumdederunt me canes multi ; concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos ; | |
18 dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me. | |
19 Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem. | |
20 Tu autem, Domine, ne elongaveris auxilium tuum a me ; ad defensionem meam conspice. | |
21 Erue a framea, Deus, animam meam, et de manu canis unicam meam. | |
22 Salva me ex ore leonis, et a cornibus unicornium humilitatem meam. | |
23 Narrabo nomen tuum fratribus meis ; in medio ecclesiæ laudabo te. | |
24 Qui timetis Dominum, laudate eum ; universum semen Jacob, glorificate eum. | |
25 Timeat eum omne semen Israël, quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis, nec avertit faciem suam a me : et cum clamarem ad eum, exaudivit me. | |
26 Apud te laus mea in ecclesia magna ; vota mea reddam in conspectu timentium eum. | |
27 Edent pauperes, et saturabuntur, et laudabunt Dominum qui requirunt eum : vivent corda eorum in sæculum sæculi. | |
28 Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ ; et adorabunt in conspectu ejus universæ familiæ gentium : | |
29 quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium. | |
30 Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ ; in conspectu ejus cadent omnes qui descendunt in terram. | |
31 Et anima mea illi vivet ; et semen meum serviet ipsi. | |
32 Annuntiabitur Domino generatio ventura ; et annuntiabunt cæli justitiam ejus populo qui nascetur, quem fecit Dominus. |