Psalmen 132

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	GREEK BIBLE
1 [Ein Wallfahrtslied.] O Herr, denk an David, denk an all seine Mühen,	1 Ωιδη των Αναβαθμων.>> Ενθυμηθητι, Κυριε, τον Δαβιδ, και παντας τους αγωνας αυτου?
2 wie er dem Herrn geschworen, dem starken Gott Jakobs gelobt hat:	2 πως ωμοσε προς τον Κυριον και εκαμεν ευχην εις τον ισχυρον Θεον του Ιακωβ?
3 «Nicht will ich mein Zelt betreten noch mich zur Ruhe betten,	3 Δεν θελω εισελθει υπο την στεγην του οικου μου, δεν θελω αναβη εις την κλινην της στρωμνης μου,
4 nicht Schlaf den Augen gönnen noch Schlummer den Lidern,	4 δεν θελω δωσει υπνον εις τους οφθαλμους μου, νυσταγμον εις τα βλεφαρα μου,
5 bis ich eine Stätte finde für den Herrn, eine Wohnung für den starken Gott Jakobs.»	5 εωσου ευρω τοπον δια τον Κυριον, κατοικιαν δια τον ισχυρον Θεον του Ιακωβ.
6 Wir hörten von seiner Lade in Efrata, fanden sie im Gefilde von Jíar.	6 Ιδου, ηκουσαμεν περι αυτης εν Εφραθα? ευρηκαμεν αυτην εις τας πεδιαδας του Ιααρ.
7 Lasst uns hingehen zu seiner Wohnung und niederfallen vor dem Schemel seiner Füße!	7 Ας εισελθωμεν εις τας σκηνας αυτου? ας προσκυνησωμεν εις το υποποδιον των ποδων αυτου.
8 Erheb dich, Herr, komm an den Ort deiner Ruhe, du und deine machtvolle Lade!	8 Αναστηθι, Κυριε, εις την αναπαυσιν σου, συ και η κιβωτος της δυναμεως σου.
9 Deine Priester sollen sich bekleiden mit Gerechtigkeit und deine Frommen sollen jubeln.	9 Οι ιερεις σου ας ενδυθωσι δικαιοσυνην, και οι οσιοι σου ας αγαλλωνται.
10 Weil David dein Knecht ist, weise deinen Gesalbten nicht ab!	10 Ενεκεν Δαβιδ του δουλου σου μη αποστρεψης το προσωπον του κεχρισμενου σου.
11 Der Herr hat David geschworen, einen Eid, den er niemals brechen wird: «Einen Spross aus deinem Geschlecht will ich setzen auf deinen Thron.	11 Ωμοσεν ο Κυριος αληθειαν προς τον Δαβιδ, δεν θελει αθετησει αυτην, Εκ του καρπου του σωματος σου θελω θεσει επι τον θρονον σου.
12 Wenn deine Söhne meinen Bund bewahren, mein Zeugnis, das ich sie lehre, dann sollen auch ihre Söhne auf deinem Thron sitzen für immer.»	12 Εαν φυλαξωσιν οι υιοι σου την διαθηκην μου, και τα μαρτυρια μου τα οποια θελω διδαξει αυτους, και οι υιοι αυτων θελουσι καθισει διαπαντος επι του θρονου σου.
13 Denn der Herr hat den Zion erwählt, ihn zu seinem Wohnsitz erkoren:	13 Διοτι εξελεξεν ο Κυριος την Σιων? ευηρεστηθη να κατοικη εν αυτη.
14 «Das ist für immer der Ort meiner Ruhe; hier will ich wohnen, ich hab ihn erkoren.	14 Αυτη ειναι η αναπαυσις μου εις τον αιωνα του αιωνος? ενταυθα θελω κατοικει, διοτι ηγαπησα αυτην.
15 Zions Nahrung will ich reichlich segnen, mit Brot seine Armen sättigen.	15 Θελω ευλογησει εν ευλογια τας τροφας αυτης? τους πτωχους αυτης θελω χορτασει αρτον?
16 Seine Priester will ich bekleiden mit Heil, seine Frommen sollen jauchzen und jubeln.	16 και τους ιερεις αυτης θελω ενδυσει σωτηριαν? και οι οσιοι αυτης θελουσιν αγαλλεσθαι εν αγαλλιασει.
17 Dort lasse ich Davids Macht erstarken und stelle für meinen Gesalbten ein Licht auf.	17 Εκει θελω καμει να βλαστηση κερας εις τον Δαβιδ? ητοιμασα λυχνον δια τον κεχρισμενον μου.
18 Ich bedecke seine Feinde mit Schande; doch auf ihm erglänzt seine Krone.»	18 Τους εχθρους αυτου θελω ενδυσει αισχυνην? επι δε αυτον θελει ανθει το διαδημα αυτου.